HI TIGANGERS!
UPDATED!
Eto demand ako. Kapag umabot ng 30k reads yung story ko saka ako maga-update ng next chapter. Okay ba yun?
Pramis di kayo maho-hopia sa kilig sa next chapter. Effort to! Kahit ako habang tina-type nang-iinit eh. HAHA! Yun lang.
Thank you po..
SINO PADEDICATE DYAN?!
If you have something in mind, FOLLOW. VOTE and Let me know, COMMENT below! Ang ganda at gwapo mo kung sinunod mo yung drill ko.
ENJOY!
x Epi x
P.S. I love you..
-----
KATHRYN'S POV
When I came back from Singapore.. I went to my unit directly in which I'm currently staying. Remember when my Dad bought a condo for me? I percieved to use it maybe for good. Sayang naman kung hindi diba.. so I told them to transport my stuff from our house to my unit.
I have nothing else to do.. but remembering words by words of his message.
Paulit-ulit kong binabasa ang mensahe niya sakin. Kaya ako umuwi agad – kaya ako bumalik – kaya ako nandito ngayon. Pero hindi ko siya kayang kontakin – hindi ko siya kayang kausapin. Pagkatapos ko siyang hinusgahan dahil sa maling akala. Hindi ko alam kung kaya ko pa siyang harapin. Ang kapal naman ng mukha ko kung ako pa mismo ang babalik sa taong iniwan ko nang dahil lang sa mali kong pagkakaintindi.
Conclusions, fu.
After I received a long text from him, I realized how stupid I am – how much stupidity I put myself into.
Kung sana man lang pinag-paliwanag ko siya. Maayos sana ang lahat. Pero hindi, mas inuna ko pa yung ka-OA-yan ko kaysa sa kanya. Para-tuloy akong walang tiwala sa kanya, sa ginawa ko. Ang tanga lang.
I want to talk to him personally, I need to see him face to face. I have to listen to his words.
Is it too late?
Ngayon pakiramdam ko isa akong malaking problema sa buhay niya.
He's in pain because of me. *sigh
Pina-uwi ko na kaagad ang ibang katulong pagkatapos nila ayusin ang kitchen at sala.. ako nalang siguro magtatapos dito sa kwarto ko, wala na din naman akong gagawin.
While I'm about to finish filing some of my things.. may nakakuha ng atensyon ko. Pati din pala ito, dinala nila.. I tittered weakly. Napailing ako.
The human size teddy bear he gave me.
It brings back the memories, again..
FLASHBACK
I'm inside his car.. waiting for him to get in. We're in front of Seth's house.. may dinaan daw kasi siya. Galing kami sa mall.. date-date din pag may time.
When he's driving.. nagtataka ako kung saan kami pupunta. 'Coz I bet it's not our way home. So I asked him.. d'you guess what he answered?
"You just sit back and relax.. babe." And with that.. I didn't bother to ask. Daming pakulo na naman tong lokong 'to.
BINABASA MO ANG
YOU ARE MINE (KathNiel Presents)
Fiksi Remaja"Kaya kong mag-isa, kaya ko kahit wala ka – kayang sabihin ng isip ko, pero hindi kailanman ng puso ko, dahil hindi magwawakas ang pag-ibig ko – kailan ba tama ang maiwan, kailan magiging masakit ang mawalan – kailan ako muling mabubuhay."
