Once a Wife

Chapter Nine

Chapter IX

"ARE you the manager?" Paguulit nito sa kanya, Raven took a deep breath at tumayo ng maayos.

He needs to face him with professionalism.

"No" he stoicly said "but you have to leave before I call the police, you're scaring our guest..Sir"

Napailing si Dominic at napahawak sa sentido. "P-parang kilala kita" he murmured.

Oh no, he shouldn't recognize him! Maganda ng hindi siya nito maalala.

"Just leave" tumalikod na siya at bumalik sa opisina ng ina. He leaned on the swivel chair and closed his eyes, he couldn't help but to remember those moments they have shared together.

How he idolized his father, how he admired him and how he loved him but still, it wasn't enough for him to stay.

He clenched his fist once again. All over his dead body, he won't let him get near with his siblings.

Hindi niya hahayaan na sirain nito ang buhay ng mga nakakabatang kapatid. They should be spared with this pain, heartache, loneliness and pity.

Hindi nila dapat maramdaman ang takot sa pagibig, hindi dapat nila maranasan ang galit at lalong hindi nila dapat maramdaman ang lungkot ng lokohin, iwanan at ipagpalit.

Hindi niya hahayaan na matulad sa kanya ang mga ito.

~¤~¤~

"THANK you for coming with me, Baby" bulong ni Tristan sa kanya habang sinasamyo ang kanyang buhok.

He's spooning and tightly embracing her, akala mo naman ay tatakbo siya.

"Thank you for bringing me, feeling dalaga lang ako" she chuckled. "I had so much fun, Baby" she smiled and turned her body, siniksik niya ang sarili rito and nuzzeled his scent.

"B-baby" natatawa si Tristan. "N-nakikiliti ako!"

Alam na alam niya kung ano nag kahinaan ni Tristan. "Baby!"

"Bango bango naman" she continued hanggang sa tumawa na si Tristan ng malakas.

They're on the hype of happiness when her phone rang. It's Maricris!

"A-Ate?" Nagaalalang sambit niya.

"Oh my, mabuti na lang at online ka sa Viber! You have to go home"

"H-Ha? Bakit?" Naramdaman niya ang kamay ni Tristan sa balikat. "What's wrong, baby?"

"It's Gryffin. Nahulog siya sa hagdanan ng school, he's on the hospital right now"

Tila nagkulay suka ang mukha ni Maricar, gulit started to flood in her system, hindi na dapat siya umalis!

"Baby?"

"We have to go home, s-si G-Gryffin--" hindi niya matapos ang salita at naiyak na lamang.

"H-hey, don't cry. You fix our things, tatawagan ko lang si Pepper para makuha tayo ng flight" its his cousin.

Agad naman na nagmadali si Maricar na ayusin ang kanyang mga gamit. Ilang oras pa ay tumungo na sila ni Tristan sa airport at bumalik na ng Maynila.

~¤~¤~

"Ate!" Dumiretso na silang dalawa sa ospital galing airport. "Where's Gryffin?"

Hindi na nito inantay ang sasabihin ng kapatid dahil nakita na niya ito sa loob ng isang silid.

"Gryffin--" natigilan siya, "what are you doing here?" Hindi makapaniwalang sambit.

He's now here. Dominic, talking to the doctor.

"Are you the mother?" Tanong ng doctor. "He's already fine, mabuti at walang fracture. It's just a sprain and he got some bruises, I advised him to have a week rest and drink his fluids."

"T-thank you, Doc" iniwan na sila nito, natutulog si Gryffin nang lapitan niya. "Anak.."

"This is all your fault" Kahit hindi harapin ito ay alam niyang matalim ang mga mata nitong tinitignan siya. "Saan ka ba nanggaling--"

"Baby--"natigilan maging si Tristan ng makita ito. Nagtatigan silang dalawa, this is their first encounter at dito pa sa ospital.

Mas lalong nagtalim ang mga tingin ni Dominic sa kanya. "Umalis ka na, Dominic. Kaya na namin dito"

He let out a fake chuckle. "Umalis?"

"Oo" matigas niyang sambit. "You shouldn't here in the first place"

"No, he shouldn't be here!" Duro nito kay Tristan. "That's why you keep pushing me away, may iba ka na pala"

"How dare you, Dominic!" she tried to keep her voice down. "Ang kapal ng mukha mong akusahan ako niyan!"

Tumalikod si Dominic at lumabas ng kwarto. Hindi na niya kaya pang pigilan ang sarili!

"Maricar--" pigil ng kapatid.

"Wala kang karapatan sa mga anak ko, Dominic!" Asik niya, humarap ito sa kanya at nakita niya ang pagtangis ng bagang nito.

"They are my son!" Sigaw ni Dominic. "Pagbali-baliktarin mo man ang mundo, anak ko rin sila!"

She advances and gave him a hard slap. "Bakit hindi mo naisip iyan bago mo kami ipagpalit sa babae mo!"

"Huwag kang magmalinis!"

"Bakit mo inaaway ang Mommy ko?" Napalingon si Dominic at gayun na lamang ang pagkabigla niya. "Huwag mo nga sinisigawan ang Mommy ko!"

Dominic let out a chuckle, yung tawa na hindi makapaniwala. "Sino to?" Turo nito kay Huffle. "May anak kayo ng lalaking iyan?"

Nanginit ang mga mata ni Maricar, he can't remember Huffle.

"Putangina"he cursed. "Ilang taon ka na, Ne? 9, 10?"

"11" mahinang sagot ni Huffle.

Mas nagtangis ang bagang ni Dominic. "You whore---"

"Tristan!"

"Papa!"

Sabay na sigaw ng magina. Hindi na napigilan ni Tristan ang sarili, he punched him so hard that he know that it will leave a mark.

"Don't you dare!" Nagsisigawan na ang ibang tao sa ospital maging ang mga nurses. Nagpatawag na rin ng security ang mga ito at tsaka lang napigilan ang dalawa.

"Tristan, he's not worth it" paghatak niya rito.

"Don't you fucking insult her again or I swear, I'll break you into pieces" Tristan never got angrier until now, umiiyak si Huffle na nakayakap mula sa likod nito. "You leave my family alone.."

"Sir, sa labas na lang po ninyo dalhin iyan--"

"Kukunin ko ang mga anak ko" ani Dominic. "I'll get them, Maricar" and he walked out.