Forever Mine (Leraar/leerling)

Chapter 8

Yve

We zijn al een tijd onderweg en horen ineens een stem door de speakers heen. "Goedemorgen. We zijn bijna bij de eerste plek waar het groepje van meneer White eruit gaat." Ik kijk even naar Luna en Caeli die aan de andere kant van de rij zitten. Beiden zuchten ze een keer. "Als jullie vast de spullen pakken kunnen jullie er zo uit. Alvast een goede aankomst bij jullie slaapplaatsen." De microfoon wordt weer uit gezet en we staan alle 4 op om de bus uit te gaan. We stoppen in een random straat en worden uit de bus gezet. Met z'n vieren staan we voor een groot gebouw terwijl de bus weer weg rijdt. "Dus..." zucht ik. "waar gaan we heen?" Caeli en Luna halen hun schouders op. Ace staat een beetje om zich heen te kijken en glimlacht even. "Dit is het stadje waar ik ben opgegroeid." "Weet je dan ook waar we heen moeten?" vraagt Luna. Hij knikt even. "Volg mij maar." We lopen achter hem aan naar het einde van de straat waar we ineens een soort stad tegen komen. "Dit is Londen." zegt hij. "Is er niet ergens een aanwijzing ofzo van waar we heen moeten?" "Geen idee. Ik weet wel dat we in een buitenwijk moeten zijn." antwoord Ace en loopt weer verder. 

Na een half uur zie ik in de verte een lange winkelstraat die helemaal vol staat met mensen. ''Wat is daar aan de hand?'' vraag ik. Alle drie halen ze hun schouders op. We lopen richting het plein gevuld met mensen en banen ons een weg naar voren tussen de mensen door. Als we vooraan staan en kunnen zien wat het is lopen we gauw weer verder. Een of andere zwerver die zijn geld probeert te verdienen door een show te geven ofzo. We lopen de rest van de winkelstraat door en zien allemaal winkels met eten. ''Hebben we geen geld ofzo? Dan kunnen we wat te eten halen.'' vraagt Caeli als ze ziet waar ik naar kijk. Ace haalt zijn schouders op. ''We kunnen het beste eerst onze slaapplaats zoeken, anders hebben we geen onderdak voor de nacht.'' ''Laten we in dat geval maar verder gaan.'' Luna loopt al iets voor ons uit en Caeli rent haar achterna. Ace en ik lopen achteraan en beginnen een beetje te praten. Na een tijdje komen we in een buitenwijkje van Londen. ''Weet je hoe ons gebouw eruit ziet?'' Ace pakt zijn mobiel erbij en laat ons een foto zien van een klein houten huisje. ''Dit is wat ik doorgestuurd kreeg door de begeleider.'' zegt hij. Ik knik en pak zijn mobiel uit zijn handen. ''he!'' roept hij als ik ermee begin te lopen. ''Wat?'' ''Je jat gewoon mijn mobiel!'' lacht hij en port in mijn zij waardoor zijn mobiel bijna uit mijn handen valt. ''Snap je nu waarom ik heb het beste bij me kan houden?'' Zuchtend geef ik zijn mobiel terug en duw ik hem zachtjes tegen zijn schouder. ''Weten jullie wel waar jullie heen gaan?'' vraagt Luna die lachend haar hoofd schudt. Ik begin te lachen. ''Niet echt nee.'' ''Ik heb geen idee welke straat we überhaupt moeten zijn. Het enige wat ik kan zien is het huisnummer.'' antwoord Ace. ''Laten we gewoon deze buitenwijk een beetje doorzoeken. We komen vanzelf wel zo'n soort huisje tegen ergens.'' zegt Caeli. Allemaal stemmen we ermee in en begin met onze zoektocht. 

We zijn al een tijdje aan het dwalen door de buitenwijk. Het begint namelijk al donker te worden. ''Is dat hem niet?'' Caeli wijst naar een houten huisje verderop in de straat waar we nu zijn. Ik haal mijn schouders op. ''Laten we kijken zou ik zeggen.'' zegt Luna. Ace en ik lopen voorop richting het huisje. Hij pakt zijn mobiel met de foto er weer bij en vergelijkt het huisje met het huisje op de foto. ''Als ik het goed heb is dit het, ja.'' zegt hij na even goed kijken. Ik stap op de deur af en klop op de deur. Na een paar seconden wordt de deur open gedaan en staat onze begeleider in de deuropening. ''Dat duurde lang.'' zucht hij. Hij stapt opzij zodat we naar binnen kunnen en sluit de deur weer. ''Dit is jullie verblijf voor de rest van de week. Hier hebben jullie de sleutel, een dagprogramma voor iedere dag en een plattegrond van Londen.'' Alles ligt op een grote houten tafel die vast zit aan het aanrecht. Alle vier knikken we en zetten onze spullen neer. ''Ik laat jullie nu alleen. Ik heb nog meer groepjes om te bezoeken. Fijne avond verder.'' zegt hij en loopt de deur uit. Even later scheurt er een auto voor het huis weg en blijven we met z'n vieren over. ''Dus...zullen we de kamers gaan verdelen?'' vraagt Ace. Ik knik. ''Is goed.'' zeggen Caeli en Luna tegelijk. We beginnen te lachen en nemen onze spullen mee naar de boven verdieping waar 4 deuren zitten. Luna, Caeli, Ace en ik doen allemaal een andere deur open en kijken wat erachter zit. ''Ik heb de badkamer gevonden.'' roept Luna. ''Ik heb een slaapkamer met een groot tweepersoonsbed.'' zegt Caeli. ''Ik heb ook een slaapkamer, alleen met 2 verschillende bedden.'' roep ik ook. ''En ik heb een soort opslagruimte ofzo.'' zucht Ace. ''Dus we hebben maar twee slaapkamers?'' vraagt Luna met grote ogen van verbazing. Ik knik. ''Blijkbaar wel ja. Maar wie gaat dan bij wie?'' Ace kijkt me even aan en dan weer naar Luna en Caeli die elkaar al omhelzen. ''Dat worden dus Luna en Caeli samen en jij en ik.'' glimlacht hij naar me. Ik knik en loop een random slaapkamer binnen. Stomtoevallig is het de kamer met het tweepersoonsbed. Dit gaat een ramp worden zo. Ace loopt me achterna en zet zijn spullen bij de grote kledingkast neer. ''We hebben zelfs een flat screen tv!'' roep ik enthousiast. Ace begint te lachen en pakt zijn koffer uit. Hij legt zijn kleren in de kast en andere spullen voor even op het bed. ''Ga jij je spullen ook uitpakken? Ik heb de helft van de kast voor jou vrij gelaten.'' Hij kijkt me vragend aan. Ik knik en pak mijn koffer op van de grond en leg hem op het bed. Mijn kleren leg ik op de lege helft van de kast en andere nodige spullen op het bed en mijn nachtkastje. ''Zullen we zo dan maar gaan slapen? We eten morgen wel lekker veel als ontbijt.'' Ik glimlach en knik. ''Tuurlijk. Ik ben best moe.'' Ik pak mijn pyjama van het bed af en loop ermee naar de badkamer waar ik me omkleed, mijn tanden poets en daarna weer terug loop naar de slaapkamer. ''Welterusten Luna! Welterusten Caeli!'' roep ik naar de meiden. Ik krijg twee keer een 'Welterusten' terug van de meiden en loop daarna de kamer in waar Ace in zijn boxer op het bed zit. Ik slik een keer en loop dan naar mijn kant van het bed en ga liggen. ''Welterusten, Yve.'' ''Welterusten.'' En daarmee val ik in een droomloze slaap.