Ally's Dream

Als ik ooit....

De zon ging onder en we kwamen aan bij een schattig blokhuisje. ''Geen zorgen. Dit is niet het hutje van je droom. Die is ongeveer 2 kilometer hiervandaan'' fluisterde Jaimy. Er zat een brok in mijn keel. Wat nou als ik me bedenk? Of als ze me niet laat gaan? Dat er ineens een soort krachtveld over het eiland word getoverd. Ik heb dat soort films gezien! 

Jaimy duwde tegen de deur en hij ging open. We liepen naar binnen. Het leek alsof er lang niet iemand was geweest, al was het wel netjes opgeruimd. Er was een houten tafeltje in het midden van de woonkamer. Rechts was een verhoging met daarop een bar en de keuken. ''Die deur brengt je naar de badkamer en daar links zijn de slaapkamers. Ik en Ally slapen samen in een kamer, en de jongens daar'' zei Jaimy. Tyler en Toby duwde de achterdeur open dat leidde naar de achtertuin. Er was een fontein en een klein meertje waar vissen inzwommen. Ook stond er een klein houten schuurtje. ''Cool! Als jullie de boel verkennen, vertel ik de planning tegen Ally''.

We liepen naar de voorkant van het hutje. ''Dus... waar is die  'o zo lieve begeleidster?''' vroeg ik. Jaimy wierp me een boze blik toe. ''Die is in het andere hutje. Luister, dit mag je niet tegen de jongens vertellen, maar dit eiland is niet altijd even veilig'' zei ze. Ik grinnikte. ''O?! Net zo onveilig als die wateren die we niet mogen begaan? Wat gebeurd er dan? Zwellen we ineens op? Of zijn we ineens pinguïns? '' lachte ik. ''Nee. Er zijn wachters, bij elk deel van het eiland. En zo ook bij sommige meren. Dit eiland heeft zo zijn eigen legendes. Daarom worden die plekken zo beschermd, ze zijn heilig''. Jaimy plofte neer op een houten bankje. ''Is er meer wat ik moet weten?'' vroeg ik. ''Nou, niet schrikken als je geluiden hoort uit de bossen. Sommige kandidaten rennen en oefenen in de wildernis. En oja! De kandidaten kunnen erg hard en gewelddadig tegen je zijn.  Ze zijn geweld gewend. De kandidaten moeten sterk worden''. Ik sprong boos op. ''Kandidaten?! Dus zo noem je ze. Weet je, het zijn gewoon mensen, hoor! Kinderen zelfs! En jij wilt dat ik daarin mee ga? Dat had je gedacht. Ik ga die trut de waarheid in haar gezicht spugen en dan maken dat ik weg kom!'' riep ik. Jaimy staarde me aan. Eigenlijk wou ik dit nog voor mezelf houden, maar k hield het niet meer. ''Oké. Maar dat gaat niet zo makkelijk als je denkt. Vannacht gaan we. Tegen je wil in of niet!''. Boos liep Jaimy terug naar binnen. Mijn ogen werden waterig toen ik de klap van de deur achter me hoorde. Ik liet mezelf weer zakken op het bankje. Langzaam gleed er een traan over mijn wang. Hoe was ik hier in verzeld geraakt? Mijn moeder loog over het hebben van een zus en wat die wel niet deed met kinderen. Zogenaamd komen mijn dromen uit en heb ik een lot te vervullen. Nu zit ik op een crazy eiland met veel te veel madeliefjes en wachters. Ongeacht dat het Daisy Island heet zijn er nog verrassend veel rozen waar ik trouwens allergisch voor ben.  Een klein lachje verscheen op mijn mond. dit zou een geweldig verhaal worden voor mijn blog. Meisje, mooi maar allergisch. Ik keek naar de maan, die het pad voor me liet schijnen. Als ik ooit terug zou komen. Naar mijn blog of mijn tante en broer. Als ik ooit  terug zou gaan naar mijn favoriete ijswinkel, Ice Scream. Als ik ooit terug zou gaan naar mijn klas, naar Jessica of Dunya. Naar Bibi. Als ik ooit...

Als jij ergens terug naar zou willen gaan, wat zou het dan zijn? Zeg het in de reacties. Hopelijk vonden jullie dit (korte) hoofdstukje leuk en ik zie jullie bij.....Deel 20!