Epi 8

597 60 2
                                    

ေမွာင္ရိပ္လႊမ္းလာေသာ ေကာင္းကင္ေအာက္ တစ္ေရြ႕ေရြ႕ ေလ်ွာက္သြားမိေသာ က်ြန္ေတာ္…တစ္ေျဖးေျဖးနီးကပ္လာမႈနဲ႔အတူ ႏွလုံးသားေလးက အခုန္ျမန္ေနသည္။
ဂ်င္းေဘာင္းဘီ အျပာကုိ အေပၚက ရွပ္အျဖဴ နဲ႕ တြဲဝတ္ထားတာရုိးစင္းေနေသာ္ လည္း မေတြ႕ရေသာ ခဏတာကာလေၾကာင့္ စိတ္ထဲလြမ္းေမာမိသလုိ…

"ကုိလေရာင္"

အနားကပ္ကာ ေခၚလုိက္ေသာ က်ြန္ေတာ့္ေၾကာင့္ လန္႔သြားပုံရေသာ အကုိ…ကင္မရာကုိၾကည့္ေနရာမွ အေနာက္အနည္းငယ္ဆုတ္ကာ ေမာ့ၾကည့္လာေသာ မ်က္ဝန္းေတြထဲ အံ့ၾသမႈေတြပါဝင္ေနသည္။

အ့ံၾသကာ ဘာမွ မေျပာဘဲ ၾကည့္ေနေသာ အကုိ႔ ကုိ
သြားေပၚသည္အထိ ျပံဳ းျပေနမိေသာ က်ြန္ေတာ္…
ဘဝရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကုိ ရွာေတြ႕လုိက္သလုိမ်ိဳ းခံစားေနရသည္။

"ဘယ္လုိလုပ္…"

"တုိက္ဆုိင္တယ္ေနာ္…က်ြန္ေတာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္က ေရစက္ပါတယ္ထင္တယ္ အခုလုိမ်ိဳး ထပ္ေတြ႔မယ္မထင္ထားဘူး"

အကုိ႔စကားမဆုံးခင္ ျဖတ္ေျပာလုိက္ေသာ က်ြန္ေတာ္…
တုိက္ဆုိင္တယ္လုိ႔ေျပာလုိက္ေသာ က်ြန္ေတာ့္စကား ကုိမယုံသလုိ အၾကည့္မ်ိဳ းျဖင့္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လုိက္ေသာ
အကုိ…

"တကယ္တုိက္ဆုိင္တာလား"

မယုံသလုိေမးလာေသာ စကားကုိေခါင္းညိတ္ျပရင္း

"ဘာလဲ က်ြန္ေတာ့္ကုိ ေနာက္က လုိက္ေခ်ာင္းေနတယ္ထင္လုိ႔လား…အကုိ႔ ေနာက္က လုိက္ရေအာင္ အကုိ က
က်ြန္ေတာ့္ရည္းစားလည္းမဟုတ္ပဲနဲ႔"

က်ြန္ေတာ့္စကားအဆုံး ပါးျပင္ထက္ ပန္းေရာင္ျဖတ္ေျပးသြားကာ  အၾကည့္လႊဲလုိက္ေသာ အကုိ…

"မင္းစကားက ဘာအဓိပၸာယ္လဲ…ငါတုိ႔က ေယာက်္ားေလးေတြကုိ"

မသိမသာ တုန္ယင္ေနေသာ အသံကုိ ထိန္းေျပာလာေသာ အကုိ…မ်က္ႏွာေပၚက ပန္းေသြးေရာင္က ေပ်ာက္မသြားေသး…

"က်ြန္ေတာ္ အရင္ေနတဲ႔ ေနရာမွာေတာ့ ဒီလုိပဲေျပာၾကတာပဲ အဲ႔မွာက ေယာက်္ားေလးခ်င္းလည္းဂရုမစုိက္ဘူး…"

ရယ္ခ်င္ေနေသာစိတ္ကုိထိန္းကာေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကုိ ကုိက္ထားမိသည္။
အံ့ၾသသလုိ အသည္းအသန္ ၾကည့္လာေသာ အကုိ႔မ်က္ဝန္းေတြေၾကာင့္ မထိနး္ႏုိင္စြာ  အသံထြက္ရယ္မိသည္။

ေလလြင့္ငွက္တစ္ေကာင္ရဲ႕ နိဒါန္းWhere stories live. Discover now