9နာရီေက်ာ္ေနၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း
ျပင္ဦးလြင္ မနက္ခင္း သည္ ရန္ကုန္နဲ႔ ျခားနားစြာ...
ေနမထြက္ပဲ ေလေျပတုိ႔မွာ အေအးဓာတ္တုိ႔ျဖင့္လႊမ္းျခံဳ ေနသည္...
ညကရြာထားေသာ မုိးအ႐ွိန္ေၾကာင့္ လမ္းမတုိ႔မွာ
စုိစြတ္လ်က္ ေလထုထဲ မုိးနံ ့တုိ႔ကုိရေနသည္...သစ္ပင္ေတြ ျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္းေတြ အေရာင္အေသြးစုံေသာ ပန္းခင္းေတြ နဲ႔ အတူ ျပင္ဦးလြင္ရဲ႕ ကန္ေတာ္ႀကီးသည္ လွပေနသည္။
အေရာင္အေသြးစုံလွေသာ ပန္းခင္းေတြကုိေငးေနမိေသာ ေနသစ္..."ဒီဇင္ဘာဆုိရင္ ဒီေနရာက ပုိလွတယ္"
ေဘးမွ အကုိ႔အသံေၾကာင့္ ေငးေနရာမွ သတိဝင္လာသည္...ဘာလုိ႔လဲလုိ႔မေမးႏုိင္ခင္မွာပဲအကုိ႔ဘက္မွ စတင္ေျပာလာသည္.
"ဒီဇင္ဘာ၁ရက္ဆုိ ပန္းပြဲေတာ္က်င္းပတယ္ေလ..
အလွဆင္ထားတဲ့ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ပန္း ေတြက တကယ္လွတယ္...အရင္ကဆုိေမေမနဲ႔ အတူလာေနက်...
ေမေမက ပန္းေတြကုိသိပ္ခ်စ္တာ"တည္ၿငိမ္ေနေသာ ေရကန္ ကုိေငးရင္း ေျပာေနေသာ အကုိ ...အကုိ႔အေမနဲ႔ အကုိဘာျဖစ္ခဲ့တာမ်ားလဲ ဆုိေသာ ေမးခြန္းက ေခါင္းထဲဝင္လာသည္...
အကုိ္ကုိ႔ ၾကည့္ရင္း ေနသစ္ရင္ထဲ မြန္းက်ပ္လာသည္...ေငးမႈိင္ေနေသာ အကုိ႔ကုိ ျပံဳးရယ္ေစခ်င္မိတယ္...
ဘဝတြင္ပထမဆုံး တျခားသူအတြက္နာက်င္မိျခင္း...
ပထမဆုံး တျခားသူတစ္ေယာက္အတြက္ အျပံဳးေတြကုိဖန္တီး ေပးခ်င္မိျခင္း .....ႏွလုံးသားထဲက ခံစားခ်က္ေတြကုိ အမည္ တပ္ရေလာက္ေအာင္ အရမ္းမ်ားေစာေနေသးမလား...
႐ုပ္႐ွင္ေတြထဲမွာေတာ့ ျမင္ျမင္ခ်င္း အခ်စ္ေတြ႐ွိေပမယ့္... အခုကြၽန္ေတာ့္အေျခအေနကုိလည္း အဲ့လုိမ်ိဳးသတ္မွတ္လုိ႔ရမလားမသိေပမယ့္ .....
အခ်စ္ဆုိတာကုိေတာ့ ေနသစ္ မယုံ...
YOU ARE READING
ေလလြင့္ငွက္တစ္ေကာင္ရဲ႕ နိဒါန္း
RomanceBoys Love(BL) အမွတ္တမဲ႕ေတြ႕ဆုံမႈေလးေတြကေန အမွတ္တရေတြ အျဖစ္ ေျပာင္းလဲရင္း... ၿငိမ္သက္ေနတဲ႔ ကုိယ့္ ႏွလုံးသားကုိ ကခုန္ေစတဲ႔ သူက မိန္းကေလးတစ္ေယာက္မဟုတ္ခဲ႔ဘူး...