Otobüste bir çocuk,
Ani fren yapan şoför.
Cılız bir çocuk,
Az kalsın düşüyor.
Ama,
Yanındaki çocuk tutuyor onun kolundan.
Düşmüyor yere çocuk.
Teşekkür ediyor çocuk.
Bir söz geliyor aklına.
Ampuller yanıyor kafasında.
Değer vermeyince kurtarılıyorsun.
Değer verdiğinde,
Önemsiz oluyorsun.
O günden bu yana çocuk,
Sırt çantasında bir not taşıyor her gün.
Verme değer,
Verme ki,
Teşekkür et.
Yaşama teşekkür et.
Belki de ez geç bazı şeyleri.
Ama verme değer,
Önemli olabilmek için,
Çocuk.
Verme değer.
Sen verme değer.
Ucuza gideyim.
Bedavaya...
Tıpkı ağızdan çıkan bir laf vardır ya.
Teşekkür ederim.
Sen verme değeri, bunlar bedavaya.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENİN İÇİN / FOR YOU
PoetryEvet, hepsi o gün başladı.Zamanın durduğu yerde, işte benim başlangıcım hüküm sürdü.Onu tanıdığım ilk andan beridir benim... İmkansıza inanırsanız eğer; şiirlerimi bu yüzden yazıyorum, içimdeki acıyı söndürmek için. Kendisi her ne kadar aşkı bil...
