Kopar,
Savaş.
Ölür,
İnsanlar.
Akıl almaz,
Nasıl da öğrenemezsin.
Aynı hataları bir kere daha tekrarlamayı?Açılır,
Ara.
Dayak yer,
O güzelim sakallı kadın.
Akıl almaz,
Nasıl da öğrenemezsin.
Aynı hataları bir kere daha tekrarlamayı?İyi bir şeyler,
Sonunda herkes dua eder.
Hastalık,
Mutluluk,
Aşk,
Para.
Sonunda düşünceler ve o dil bunlara sürtük.
Ortada ne aşk,
Ne de mutluluk.
Seveceksin,
Kim olduğunu ve ne için olduğunu.
Çünkü sonunda herkes dua eder.
Sen etme,
Belki de suçsuz olursun.
Dayak yemeyen,
Mutlu olan,
Hastalıksız olan,
Parası olan.
Sen dua etme,
İşin ucunda farklı olmak varsa.
Etme bırak kalsın,
Bulurlar ona da bir sohbet,
Ortalık karışınca,
Öğrenemezler bir de aynı hataları tekrarlamayı.Karar,
Hayat,
Senin.
Sonunda herkes dua eder.
Sevilmesen de,
Öldüğünde de.
Toprağına gelirler,
Hani artık nerde?
Eskiden buradaydı.
Şimdi, toprak yanında.
Gözler gittikten sonra ağlar.
Dudaklar her şey bittikten sonra konuşur,
Keşke...
Ve o ayaklar,
Gitmek istemez yanına.
Daha önce acı çektirdi,
Yanına kar kalsın işte.
İyi oldu ya,
Üzülme.
Sonunda herkes dua eder,
Sonuçta.
Daha önce sevmedi,
Yanına kar kalsın işte.
İyi oldu ya,
Üzülme.
Arkandan dua ederler,
Geri gelmeyeceğini söylemez,
Ne o kara toprak,
Ne o eski aşk.
Üzüldüklerinde anlarlar değerini.
Her şey sona erdiğinde.
Sevecekleri kalmayınca,
Aç kaldıklarında...Üzülme,
Sonunda,
Herkes dua eder de,
Geri gelmez.
Anladıklarında,
Saat on ikiyi gösterdiğinde,
Yüzleri yastıklarında,
Düşünceleri boğulmakta.
Kar kalıyor yanlarına.
Şimdi,
Islanıyor o yastık,
Islanıyor defterleri,
Yazılarda ismin geçiyor belki de,
Ateş buluyor o kağıdı,
Ama gözleri yaşlı,
Ağlamakta.
Her şeye,
Ve hiçbir şeye.
Üzülme,
Onlar bile,
Sonunda dua ederler.
Sana,
Bana,
Ve farklı olmayana.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENİN İÇİN / FOR YOU
PoetryEvet, hepsi o gün başladı.Zamanın durduğu yerde, işte benim başlangıcım hüküm sürdü.Onu tanıdığım ilk andan beridir benim... İmkansıza inanırsanız eğer; şiirlerimi bu yüzden yazıyorum, içimdeki acıyı söndürmek için. Kendisi her ne kadar aşkı bil...