Ik merkte dat God heel de tijd naar mij zat te staren.
'Pap, was Lust niet 1 van de 7 hoofdzonden?' vroeg ik onschuldig. Snel wendde God zijn hoofd af. Pap grinnikte even.
'Betrapt' zei hij. Ik grinnikte ook. Gelukkig was het etentje snel voorbij. Ik had moeite geen supersnelheid te gebruiken bij het naar de boot lopen.
De veerboot lag niet aangemeerd.
'Charon!' riep ik.
'Jij hebt ook geen geduld, hé.' zei pap.
'nope.'
Even later kwam Charon. Ik sprong in de boot.
'Hoe was het diner?' vroeg hij.
'Bwa.' Charon glimlachte.
Even later waren we weer in het leuke gedeelte.
'Ik ga naar bed pap.'
'Luce, kan ik je nog even spreken?' vroeg pap snel.
'Euh, tuurlijk'
'Ik hoorde wat onze goede tegenhanger dacht.' hij maakte aanhalingstekens in de lucht.
'Wat dacht ie dan?' vroeg ik.
'Hij dacht aan de hel binnenvallen om jou te schaken.' zei pap stil.
'Wat! Dat kan niet!Dat mag niet!' riep ik.
'Dus, als er een inval komt moet je naar aarde gaan.'
'What! Ik wil naar elke plek gaan, behalve naar de hemel en de aarde!' riep ik.
'Als er een inval komt, is het dat, of die andere zijn vrouw worden.' zei hij.
'Dan verkies ik toch aarde.' zei ik. Pap lachte vreugdeloos. Hij gaf me een horloge.
'Hier kan je me altijd mee oproepen. Zoals wanneer je goed bent aangekomen op aarde,... En ik verwacht iedere avond dan een oproep. En verslag van je kattenkwaad.' zei hij. Ik lachte
'Je kent me te goed.' zei ik.
'Ja. Morgen laat ik je de vluchtroute zien.' zei pap.
Ik knikte.' Ik ga naar bed.' zei ik
'Doe dat.'
________________________________________________
ZO, DAT IS ZELFS LANGER. IK HOOP DAT HET LEUK WAS!
DOEI!!!
JE LEEST
Dochter van de duivel
General FictionLuce is de dochter van de duivel. Maar op een dag moet ze naar de aarde. Ze moet leren zich als mens te gedragen en haar echte identiteit moet geheim blijven. Zal ze haar geheim kunnen behouden, of wordt ze ontmaskerd? En ja, hier wordt in gevloekt...
