Dochter van de duivel

eerste schooldag.

Ik startte met Biologie, daarna Spaans, Wiskunde en een uurtje L.O. tijdens de pauze ging ik alleen zitten. Er wenkte een meisje me. Langzaam liep ik naar haar toe.
'Hey! Ik ben Jennifer. Jij bent nieuw zeker?' zei ze vrolijk.
'Nee, ik ben Luce.' zei ik zo aardig als mogelijk.
'Kom bij ons zitten.' zei ze.
'Euh, oké.' zei ik. Ik schoof de enige vrije stoel naar achter en ging sierlijk zitten.
'Je moet niet zo sierlijk doen hoor, of kom jij uit een hele chique familie?' zei een ander meisje dat zich later voorstelde als Amber.
'Zoiets ja.' mompelde ik. Ik negeerde de rare blikken en begon aan mijn appel.
Zo gingen de dagen door. Op een dag merkte ik dat er naar mij gegluurd werd. Ik draaide me om. Té wit, té blond, en zo te zien ook té goed. Engelen.
'Zeg tegen de leerkrachten dat ik opeens ziek werd en naar huis ben gegaan.' zei ik. Ik liep de school uit en voelde de ogen op mijn rug branden. Ik liep het bos in.
'Dus jullie bespioneren me.' zei ik zonder me om te draaien.
'Een opdracht van God valt niet te negeren.' zei 1 van de engelen.
'Dat betwijfel ik.' ik draaide me om, en keek ze vol haat aan. 1 simpele handbeweging en ze zaten vastgebonden. Ik liep tergend langzaam naar ze toe.
'Wat moest ik ook al weer doen als Engelen me ontmaskerden? Ow ja.' ik schudde letterlijk een mes uit mijn mouw.
'Engelen zijn onsterfelijk.' zei 1.
'Dat weet ik.' ze slikten.
'Niet voor niets dochter van de duivel.' zei ik. 1 voor 1 stak ik ze neer.
'Tot later.' zei ik. Die zou ik nooit meer terug zien tenzij ik zelfmoord pleegde. De lijken vervaagden en toen lag er alleen nog wat stof. Ik glimlachte en schudde mijn hoofd.
_____________________________________________
DIT HOOFDSTUK IS ONGEVEER 50 WOORDEN LANGER. DUS.. HOOP DAT HET LEUK WAS!
DOEI!!!