'We hebben een permanente bewoner extra.' zei ik bij het binnengaan van de rechtzaal.
'Eruit gestuurd?'
'Weggelopen.' zei Jennifer.
'Wel, jij hebt kleren genoeg gok ik?' zei hij tegen mij. 'Ik zal de kamer naast Luce laten klaarmaken.'
'Ik slaap liever bij Luce.' zei Jen.
'Mij ook goed. Luce, spreekuur begint zo.' zei hij.
'Ja. Jennifer, trek iets anders aan. Ik kom straks wel.' zei ik terwijl ik ook ging zitten. Na 2 uur trapte ik het af. Nu kwamen de al inwonende toch en moest pap beslissen of ze geboet hadden of niet. Zo ja werden ze de hel uitgeschopt. Jennifer stond nog steeds voor de kast.
'Neem maar iets. hoor ' zei ik.
'Zo.. veel.. galakleden..' mompelde ze. Ja. Speciaal deel.
'En dan. Ik heb die allemaal nodig. Zo af en toe. En ik draag ze soms ook gewoon.' zei ik. Jennifers mond viel open.
'Wat?' vroeg ik.
'Niets.'
'Weet je eigenlijk veel over je moeder?' vroeg Jen toen.
'Het enige dat ik weet is dat ze een engel is en ooit naar pap kwam, hem verleidde, met de bedoeling hem.later op de knieën te dwingen, maar ze werd zwanger, en wou toen met mij naar de hemel vluchten, om hem zo op de knieën te dwingen, maar halverwege sprong ik uit haar armen en ben ik terug geraakt bij de veerboot. Het was de eerste en enige keer dat Charon van de boot gekomen is. Vlak voor ik op aarde verscheen, was een diner. Het was de eerste keer dat ik haar zag.' zei ik. 'Toen werd die andere verliefd op me, en ja.' zei ik.
'Oké. Leuk.' zei ze sarcastisch.
'Ja hé.' antwoordde ik even sarcastisch terug.
______________________________________________
HEY.
WEER EEN HOOFDSTUK. IK HOOP DAT HET LEUK WAS!
DOEI!!!
JE LEEST
Dochter van de duivel
General FictionLuce is de dochter van de duivel. Maar op een dag moet ze naar de aarde. Ze moet leren zich als mens te gedragen en haar echte identiteit moet geheim blijven. Zal ze haar geheim kunnen behouden, of wordt ze ontmaskerd? En ja, hier wordt in gevloekt...
