Dochter van de duivel

Babbeltje

De school was uit. Ik zag Jennifer de school uitlopen en volgde haar. OK. Eigenlijk mag het niet, maar ja. Ik volg toch geen regels. Ze liep het bos in. Ik ging iets sneller en tikte op haar schouder. Ik dook snel weg.
'Aah!' riep ze toen ze mij zag. Ik haalde mijn kap van mijn hoofd.
'Jen. Ik ben het maar.' zei ik.
'Daarom juist. Aaaaah! De duivel wil mij ontvoeren' riep ze.
'Als je nog lang zo blijft doorroepen, trek ik je inderdaad mee.' zei ik. Ze slikte.
'Dus, geen geroep en wel gebabbel, en ik geef je de kans om naar die idioot te gaan. Anders, kan je iedere dag op mijn gezicht kijken.. in de kerkers.' zei ik. Ze slikte.
'Dus, wat kies je?' vroeg ik.
'Babbelen.' zei ze.
'Verstandige keuze.'
Het was even stil.
'Sorry dat ik het niet verteld heb.' zei ik.
'De duivel verontschuldigd zich?' vroeg ze.
'Hey! We zijn geen monsters.' zei ik.
'Zo word je wel neergezet. Op school word er alleen maar kwaad over je gepraat.' zei Jennifer. Ze rilde even.
'Heb je het koud?' vroeg ik. Ze knikte. Ik maakte een klein vuurtje. Ze keek er wantrouwend naar.
'Ik ga het bos echt niet in de fik steken hoor' zei ik. Ze schuifelde er wat dichter naartoe.
'Ik heb een beter idee.' zei ik opeens.
'Wat denk je van samen huiswerk maken. Bij mij thuis.'
'Bedoel je d.. de h.. he...he...hel?' stotterde ze.
'Ja. Het is er in ieder geval leuker als hier.' zei ik. Ze keek me twijfelend aan.
_______________________________________________
HEY.
WEER EEN HOOFDSTUK. IK HOOP DAT HET LEUK WAS.
DOEI!!!