Dochter van de duivel

een gewone dag

Ik was blij toen ik weer in het huis was.
'Dat is ook weer gedaan.' zei ik. Diabolo glimlachte. Ik nam mijn horloge en belde pap. Het was ook al wel laat.
De volgende dag..
Ik sliep eens uit. Zalig. Ik besloot een ritje te maken met Diabolo en nam het westernzadel. Bij de 2 vluchten had ik dat zadel ook genomen. Ik had ook een racezadel, maar dat gebruikte ik niet veel. Ik steeg op en we maakten een rustige rit door het bos.
'Raceje, Dia?' vroeg ik. Hij knikte en stopte. Ik stapte af.
'Op start.'
'3.2.1.Nee.' Diabolo zuchtte. Hij kende mijn streken al.
'3.2. Start.' die had hij niet verwacht, en hij lag al enkele meters achter.
'Tot die boom en terug!' riep ik. Ik finishte net wat eerder.
'Gaan we terug?' weer knikte hij. Rustig stapten we terug. Dat duurde een half uur. Ik zadelde Diabolo af en liet hem even grazen. Ik begon maar aan wat huiswerk. En daarna begon ik maar met grappen bedenken.
Ja. De alom gekende gist-in-de-toiletten-grap. Ik liep naar de woonkamer en begon te koken. Pittig Mexicaans. Ik at het rustig op en begon toen met in de zetel me vervelen. Ik haalde Diabolo binnen en besloot maar te gaan slapen.
________________________________________________
HEY
WEER EEN HOOFDSTUK. IK HOOP DAT HET LEUK WAS!
DOEI!!!