Dagen,weken,... Gingen voorbij. Jennifer ouders waren sinds enkele dagen in een serieuze vechtscheiding verwikkeld, dus was het weer logeertijd.
Op een dag was ik wat later in het bos (diabolo had een lichte spierverrekking), maar zag ik Jen niet. Ik nam mijn telefoon en belde, maar geen antwoord. Nu begon ik me zorgen te maken. Snel rende ik naar mijn vader.
'Pap! Jen is nergens te merken en ze neemt haar telefoon niet op. Maar ze had tijdens het zesde uur wel gestuurd dat ze geen 8ste had.' riep ik.
'Luce. Rustig. Misschien is ze bij haar ouders.' zei pap.
'Misschien ja.' ik ging zenuwachtig door het kasteel ijsberen. Meerdere malen dook ik net weg voor dienstmeisjes.
'Ze heeft nog altijd niet gereageerd pap.' zuchtte ik toen het avond begon te worden.
'Luce. Stress-konijn.' Zuchtte pap.
'Eet nog wat, slaap eens, en als je dan nog geen reactie hebt gehad, begin dan pas zenuwachtig te worden.' zei hij.
'Als jij het zegt.' ik nam een hap van het eten, maar veel honger had ik niet.
'Ik ga naar bed.' zei ik.
'Ja. Slaapwel lieverd.' ik liep naar mijn kamer en liet me op het bed vallen nadat Diabolo verzorgd was. Opeens ging mijn gsm.
'Jen. Eindelijk!' riep ik.
'Mis.'
'Jij.' zei ik vol haat.
________________________________________________
HEY.
3X RADEN WIE ER AAN DE TELEFOON HANGT.
DOEI!!
JE LEEST
Dochter van de duivel
General FictionLuce is de dochter van de duivel. Maar op een dag moet ze naar de aarde. Ze moet leren zich als mens te gedragen en haar echte identiteit moet geheim blijven. Zal ze haar geheim kunnen behouden, of wordt ze ontmaskerd? En ja, hier wordt in gevloekt...
