Dragon Spirit

~{Hoofdstuk 21}~

De nacht was nu volledig zwart. Als Alice de band tussen haar en Black niet had gevoeld, zweert ze dat ze niet zou weten dat Black achter haar loopt. Maar gelukkig was de kalmte van Black in haar ziel onmiskenbaar. Alice blijft even voor de tent staan, en kijkt over haar schouder naar Black. Die spint geruststellend. Ze knielt neer en krabt even onder Black's kin. "Alice." Bij het horen van haar naam draait ze haar hoofd terug naar de tent. Igor slaat het doek van de tent open en vestigt zijn blik op Alice. "Kom binnen! We verwachtten je al." Black duwt haar omhoog en samen lopen ze de tent in. Alice neemt plaats tegenover Yfone en Black rolt zich op om haar heen. Yfone glimlacht. "Ze voelt zich al stukken beter zo te zien." Alice knikt en begint over Black's hoofd te aaien. "Gelukkig wel, want het gaat stormen over 2 dagen, en dan voor een hele periode. Je moet morgen je huis zien te bereiken, anders moet je hier nog voor een half jaar blijven, en dat wil ik je moeder niet aandoen." zegt Igor. "Weten jullie waar Amsterdam ligt?" vraagt Alice. Yfone verstijft. "A-Amsterdam?" stottert ze met grote ogen. Alice fronst. "Oh arm kind! Moet je helemaal daarnaartoe?" roept ze uit. "Is het zo ver weg dan?" Alice slikt. "Het is bijna 3 dagen vliegen. Maar dat kunnen jij en Black nooit in een keer vliegen." zegt Igor. "Je moet wat tussenlanding nemen als je niet in de zee wilt neerstorten." "Igor, zeg het nou niet zo." zegt Yfone terwijl ze een kaart pakt en hem uitrolt. "Wat hij probeert te zeggen is dat er een paar plekken zijn waar je draak kan uitrusten. Zoals hier." ze wijst een klein eilandje aan op de Atlantische oceaan. "Maar, waar ben ik nu? vraagt Alice. "Je bent hier." Yfone's vinger gaat zuidwest naar een eilandje dat dicht bij Mexico ligt. "Mensen uit Nederland vonden deze plek en besloten hier te wonen. Daarom spreekt iedereen hier Nederlands." Alice hapt naar adem. Ze was zo ver van huis! "Ik wil dat je deze kaart meeneemt en dat je ook echt gaat uitrusten op de plekken die aangeduid zijn. Anders kan het fout gaan. Oh, en hier, ik wil ook dat je deze spullen meeneemt." Yfone geeft haar een kompas, touw, en wat reiskruiden. "Ik wil dat jij en je draak die kruiden morgen innemen. Jullie moeten vertrekken bij zonsopgang. Ga nog even langs Revi voor nieuwe kleren, en ook nog even langs Astrid." Alice neemt de spullen aan en staat op. "Bedankt voor alles, ik weet niet hoe ik jullie ooit kan terugbetalen voor het redden van onze levens." "Och kind, we zullen elkaar weer zien, geen zorgen." Alice maakt een beleefd knikje naar Igor en Yfone, voor ze samen met Black de tent uit loopt.

"Hey Revi, wacht even!" Alice rent, voor zover dat kan met al die spullen in haar handen, naar Revi die zich verbaast omdraait. Als hij Alice ziet verschijnt er een grote glimlach op zijn gezicht. "Hoi Alice. Ben je al langs Igor en Yfone geweest?" Vraagt hij. Alice knikt. "Ze zeiden dat ik nog even langs jou moest gaan. Voor kleren dacht ik." Black spint en begint rond het veld te rennen. Revi kijkt er even naar en lacht. "Jouw draak is echt helemaal krankjorum." Lacht hij. "He!" Alice geeft hem een duw tegen zijn schouder. "Jaja ik pak de kleren wel voor je." Revi loopt de tent in. "Apenhoofd." Zucht Alice. Ze hoort stampende voeten achter zich en draait zich om. "Hey Black kun je even hier komen?" Black werpt haar een blik toe van ik-ben-geen-schoothondje-, maar loopt toch naar Alice. "Ik doe deze spullen alvast in je zadel. Dan vergeten we die in ieder geval niet. Ik zal morgen ook even een paar extra vissen voor je meenemen." Black begint te spinnen en geeft haar een lik. "Ik heb echt geen idee hoe ik zonder jou moet leven." Zegt Alice en geeft haar een knuffel. De warmte geeft haar zoveel energie dat ze opspringt als ze Revi achter haar hoort lopen. Maar Revi loopt 20 meter verderop. Hoe kon ze dat nou gehoord hebben?

"Hier" Revi geeft haar de kleren aan in een bundeltje. "Waarom doen jullie dit allemaal voor mij? Ik kan jullie nooit terugbetalen." Zegt ze ineens. "Dat hoeft niet, we hebben wel vaker mensen geholpen." Vaker? "Komen hier dan meerdere mensen dan?"
"Gewoonlijk wel."
"Gewoonlijk?"
"Ja."
Alice zucht. "Nou ik ga nog even langs Astrid."
"Niet nodig!" Alice springt een meter in de lucht als Astrid achter haar verschijnt. Ze had Revi helemaal niet gehoord, het was Astrid geweest! "Hé afluisteren is niet aardig." Zegt Alice lachend. "Hmph" Astrid legt haar armen over elkaar. "Ik ga er maar vandoor. Doeg." zegt Revi en loopt richting zijn eigen tent. "Wat is er met hem?" Vraagt Astrid met een knikje naar Revi. Alice haalt haar schouders op. "Maakt niet uit. Ik heb iets heel speciaals voor je." Alice wordt nu wel een beetje nieuwsgierig. "Oh?" Astrid wenkt haar om haar te volgen. Ze loopt richting een tent -waarvan Alice gokt dat het Astrid's tent is- en verdwijnt erin. "Astrid?" Alice weet niet goed wat ze moet doen dus blijft ze staan. "Momentje, ik ben er zo!"

"Jeetje ze heeft dat ding goed verstopt, maar goed hier is hij dan!" Astrid komt de tent uitlopen met een stralend gezicht, en met niks minder dan een boog in haar hand. Er waren allemaal symbolen ingekerfd en het was van donkergekleurd hout gemaakt. "Wow.." zegt ze. "Mag ik?" Astrid knikt met een lachje en geeft haar de boog. Het was niet zwaar, maar ook niet echt licht. Ze streelt langs het pees. Het voelt bijna fluweelzacht aan. "Hij was van mijn moeder." zegt Astrid. "Ze zei: Geef deze boog aan haar. Want ze heeft hem nodig. Je weet wel wie het is als je haar ziet." Astrid lachte. "Ik had geen idee waar ze het over had. Maar nu.." Alice schrikt. "Maar dit kan ik niet aannemen! Hij was van je moeder!" Alice gaf de boog aan Astrid terug, maar ze nam hem niet aan. "Dat klopt, maar dit waren haar laatste woorden, dus alsjeblieft„ Astrid duwde de boog terug in haar handen „neem hem aan." Alice wist niet wat ze moest zeggen. "Zeg ja." Alice knikt. "Goed. Dan heb ik ook nog deze voor je. Zelfgemaakt." Astrid geeft haar een leren koker met allemaal pijlen erin. Het was goed gecamoufleerd en onmogelijk te zien in het donker. Je kon het zelfs met een lapje aan de bovenkant afsluiten zodat je een duik kon maken in de lucht. "Astrid.." Alice geeft haar een grote knuffel. "Bedankt." Ze voelt dat Astrid lacht. "Geen probleem." Ze trekt terug uit de knuffel. "Maar ik zou wat gaan slapen als ik jou was. Je moet morgen vroeg op." Alice knikt. Het zou nog ruim 2 dagen duren voor ze thuis zou zijn. "Ik ga naar mijn tent. Slaap lekker." Astrid geeft haar een schouderklopje. "Jij ook. Ik ga je missen." Alice lacht en loopt naar haar tent. Ze legt de boog en koker bij elkaar naast haar matras en wenst Black een goedenacht, voordat ze zich onder haar deken opkrult en op weg gaat naar een grote, zwarte leegte.

————————————————-————————————————

Nog een hoofdstuk! We zitten alweer bij hoofdstuk 21! Het gaat zo snel allemaal. Ik hoop dat jullie het leuk vinden en reacties of verbeteringen zijn altijd welkom😉

🎶 New Rules

Greetz
AlwaysxFantasy