Dragon Spirit

~{Hoofdstuk 22}~

De eerste druppeltjes van de ochtenddauw vallen op haar neus terwijl de eerste zonnestralen Alice vriendelijk groeten. Gapend wrijft ze in haar ogen en rekt zich dan uit. Naast haar wordt Black ook langzamerhand wakker. "Goeiemorgen Black" zegt Alice terwijl ze opstaat en haar kleren zoekt. Ze vindt ze in de hoek van de tent, naast de boog van Astrid's moeder. De runen gegrafeerd in het hout waren sierlijk gesneden met een mes. Snel trok Alice haar shirt over haar hoofd en trok haar broek aan.
"Als je wilt kun je nog even blijven liggen. Het wordt een lange dag." zegt Alice toen ze zag dat Black met moeite omhoog kwam. Dankbaar knippert Black met haar ogen en legt haar kop op haar poten, terwijl ze met een diepe zucht opnieuw haar ogen sluit. Alice trekt de veters van haar schoenen goed strak voor ze de tent uit loopt. De druppeltjes dauw op het gras fonkelden vrolijk in de opkomende zon, met een mengsel van de oranje gekleurde lucht.
"Hey Alice." zegt Revi die met zijn handen in zijn zakken het grasveld overloopt  naar haar toe. "Hoi Revi, goed geslapen?" Hij haalt zijn schouders op.
"Prima. Kom, dan gaan we even wat eten. Black krijgt ook nog te eten, maar jullie hebben echt die reiskruiden nodig." Alice volgt hem naar het midden van het kamp, waar het ontbijt klaarstond.
"Ja, ik had die gisteren al gekregen." Het vuur smeulde nog na en de geur van heerlijk gebakken vlees drong haar neus binnen.
"Jullie hebben vlees gemaakt? Ik wist niet dat jullie iets anders dan vis aten." Revi lacht.
"Even verderop hebben we een paar schapen in een weiland staan grazen. Alhoewel we voornamelijk vis eten omdat het veel werk is om het vlees schoon te maken." Alice knikt en pakt een stukje vlees van het houten bord en begint te eten.
"Jeetje, dit is echt lekker!" Zegt ze en neemt nog een hap. Revi lacht. "Uiteraard."
Alice zucht.
"Wat is er?" vraagt Revi, nadat hij haar zucht had opgemerkt.
"Het is allemaal gewoon vreemd, ik word zomaar neergehaald op mijn draak -ik wist niet eens dat ik zo ver gevlogen was in een paar uur- en beland hier," Alice wijst naar de grond onder haar. "Ik ben letterlijk uit de dood opgestaan, en nu ga ik terug naar huis, alsof er niks gebeurt is?" Revi zucht nu ook.
"Je hebt eigenlijk heel veel geluk, weet je dat? Ik bedoel dat je een draak hebt gekregen."
Alice kijkt verbaasd zijn kant op, het valt haar nu pas op dat ze geen enkele draak gezien had in de afgelopen dagen dat ze hier was geweest.
"Waar zijn jullie draken eigenlijk? Ik heb geen draken gezien hier." zegt Alice terwijl ze haar laatste stukjes vlees opeet.
"Dat komt omdat hier geen draken zijn."
Alice verslikt zich bijna in haar eten.
"Wablief..? Hoe bedoel je geen draken? Iedereen krijgt een draak na de ceremonie!"
Revi kijkt haar aan.
"Tenzij er geen ceremonie is."
Zegt hij met een vaste stem.
"Maar.."
"-..niet iedereen krijgt de ceremonie Alice, sommige mensen hebben er geen tijd of geld voor. Een ceremonie kost veel geld, en het voeden van de draak zeker." onderbreekt Revi haar. Hij staat op en helpt haar overeind.
"Kom, het is tijd om te gaan." en Revi loopt met ferme passen weg naar haar tent. Heeft ze iets verkeerds gezegd?
Snel rent Alice hem achterna. Toen ze bij de tent aankwam was Black alweer wakker geworden. Spinnend loopt Black naar haar toe en geeft raakt met haar neus Alice's hand aan.
"Ben je klaar meisje? We moeten gaan."
Zolang we maar bij elkaar blijven zegt Black in haar hoofd.
"Altijd." Alice geeft haar een knuffel.
Snel pakt ze haar tas waar het kompas, wat extra kleren en nog wat andere dingen inzitten, en bindt die op Black's zadel. De boog in de hoek van de tent slaat ze om haar schouder, op haar rug, en de reiskruiden doet ze in een bakje, waarna ze er wat uitpakt en met water doorslikt.
"Black, wil je nog de reiskruiden innemen? We zullen niet veel kunnen eten onderweg, en je hebt je kracht nodig." Black komt aanlopen en snuffelt aan het bakje in haar handen. Nadat ze de geur vertrouwd likt ze wat op uit het bakje en trekt een vies gezicht, waarop Alice lacht.
"Nee, het is niet zo lekker hè?" Black grauwt ter bevestiging. Nadat Alice heeft gecheckt of alles goed zit loopt ze naar buiten, met Black op haar hielen. Even staat ze stil om het kamp te bekijken. Zou ze hier ooit nog terugkomen? Rustig maar, over een paar dagen zijn we thuis en is alles weer oké.
Alice glimlacht even. Ja, dan komt alles weer goed.

——————————————————————-

Weer een nieuw hoofdstukje! Ik weet dat het niet zo lang is maar ik heb heel weinig tijd.
Zijn jullie ook benieuwd naar de thuiskomst van Alice en Black? Ik namelijk wel!
🎶 Instruction

Greetz,
Dragonlover