BOOK OF LIES √ soonhoon

ljh - twenty ; the reason

"Anong ginagawa mo dito?"

"Hyung.. uhm.. a-ano.. nagluto ako ng pagkain mo.. uhm.."

"Sinong nagpapasok sayo?" Inis kong tanong.

Hanggang ngayon masakit parin ang ulo ko dahil sa ginawa ni Seokmin kahapon. At siguro, epekto na rin ng alak na nainom ko kagabi. Hindi rin ako nakapasok dahil medyo nahihilo pa 'ko, isapa wala rin naman kaming ginagawa sa campus kaya okay lang naman na umabsent ako.

"Tumawag sakin si Hao. Hinahanap ka nila. Ee sa club lang naman ang alam kong pupuntahan mo"

Hindi ko na sya pinansin at naglakad ako paupo sa upuan para mag-almusal.

"After mong kumain—"

"Umuwi ka na"

"Yung gamot m—"

"Umuwi ka na please lang"

"Pero—"

"Mingyu."

"Hihintayin kita sa sala"

Kahit kelan talaga makulit 'tong isang 'to eh.

Alam kong masarap magluto si Mingyu kaya naman kumain na rin agad ako. Tama rin yung sinabi nya. After class, dumiretso ako sa night club kahit maaga pa. Pinapapasok naman ako ng may-ari non dahil close ko sila. Nag-inom ako dahil na rin sa sama ng loob ko.

Gusto kong ipaliwanag ang side ko pero sino ba sila para pagpaliwanagan ko? Isapa mukhang hindi naman sila maniniwala sakin. Mga makikitid kasi ang utak.

Naabutan kong naninigarilyo si Mingyu sa sala ko at napatayo sya nang makita nya 'ko.

"Anong ginagawa mo dito?"

"Kinakamusta ka"

"Para saan?"

"Hyung—"

"May stick ka pa?"

Tumango sya at iniabot sakin ang isang stick ng sigarilyo.

"Kaya ko ang sarili ko Mingyu. Hindi ko kailangan ang tulong mo. You don't even matter to me"

"But you're important to me hyung. You know I love you—"

"Ts. Hindi dahilan yan para makealam ka sa buhay ko"

"Ts. Sorry ah? Nangako kasi ako sa hyung mo na ako ang mag-aalaga sayo eh"

"Patay na si hyung. Patay na ang pangako nyo sa isa't isa. Tumigil ka na"

Yup. Si hyung at Mingyu ay mag bestfriend. Siguro kasi nagkakasundo sila sa mga bagay-bagay kaya ganon. Noong nabubuhay pa si hyung, lagi silang may sariling mundo, which is pabor naman sakin dahil gusto ko laging mapag-isa. Hindi ako introvert, pero may mga pagkakataon talaga na ayoko ng kausap o kasama.

"Siya lang yung nawala, hyung. Hindi yung pangako namin"

"Nandito rin ako to say sorry"

Humithit pa 'ko ng isa bago tuluyang patayin ang sigarilyo ko.

Tinignan ko sya at napangisi ako. Ngayon ko lang sya nakitang seryoso sa buong buhay ko.

Must be serious huh?

"Pakiramdam ko kasalanan ko kung bakit naghiwalay kayo ng boyfriend mo. Hyung, I don't even know that you're gay kaya nasigawan ko sya. Who the hell is he para i-claim nyang boyfriend ka nya without me, knowing"

"At sino ka para malaman mo?"

"I'm not just your flirt hyung. And even tho you're my hyung, I see you as my little brother. Just like how I see Yoongi hyung. Importante kayo sakin"

"Okay, then?"

Sumandal sya sa sofa at bununtong hininga.

"Hindi gusto ang mga issue na naririnig ko. Okay lang naman na pag-usapan nila 'ko, tawagin nila 'kong third party mo. It doesn't matter at all. Those stupids don't matter. It's just that.. I know these things hurt you. I don't want you to get hurt. Pero mukhang ako pa yung dahilan kung bakit ginanon ka nila"

"Hyung, I'm not blaming you or something. Pero hindi kasi talaga halata na in a relationship ka. Almost every night nasa club ka eh. You're always with me. So hindi ko talaga naisip na ganon"

"Soonyoung's famous, pa'nong hindi mo malalaman sa campus?"

"Pa'no ko malalaman e hindi nga ako pumapasok. Haha"

"Seriously Gyu"

"You know how I hate that fucking hell. No one has good sense of humor around that campus. Just bullshits and drama."

"Oh right, you're exceptionally smart. Matino ka nga pala kapag nasa campus ka"

"I'm not. I changed"

Nagkibit balikat lang sya bago muling ituloy ang sinasabi nya.

"You're not. Hindi ka nagbago, nalaman mo lang talaga kung sino ka. Just like you hyung. You're not a good boy like how you used to be. And i don't even understand why you're still there when you have a choice. You can go with me, i'll take care of you."

"Not interested. Gyu, people change. Just like how feelings fade. Nothing in this world is constant"

Just like how he changed me, and how he changed. We became someone we promised to never be.

"Okay then, tell me, bakit nagbago ka? You know what I mean"

Tumingin lang ako sakanya with a cold expression. Habang sya naman ay nakangisi. Sanay na 'ko sa ganito. Ganito kami most of the time.

"Good boy gone bad. Why is that? Or is there even a reason? Tell me hyung"

"How will you going to understand my reason when you don't even know how it felt to love and to be loved?"

"Gyu, this is fucking ridiculous but the pain of love is what changed me"

"What? Sineryoso mo—"

"Of course"

"You got to be kidding. Haha. Kung seryoso ka kay Soonshit, then why the hell you denied him infront of us that night?"

"Because he fucking deserved it"

"And why?"

"You know Gyu, I loved him too. No, I love him. Hindi yun nawala sakin. But I still want him to suffer like what he did to me"

"You sounds like—"

"He cheated on me."