Her Debt

PAYMENT 42

Napaungol ako ng may naramdaman akong dilang pumasok sa bibig ko. Marahas ko itong tinulak palayo sakin.

"Good morning, sweetheart."

Pinanlisikan ko ito ng mata at marahas na pinunasan ang labi ko. Paulit-ulit ko pang marahas na pinunasan ang labi ko. Nandidiri ako dahil sa halik niya.

"Hey. Umungol ka kaya nung hinalikan kita and I know you like it too," ngumisi pa ito bago malisyosong dinilaan ang ibabang bahagi ng labi niya.

Marahas ko siyang tinulak at tatakbo na sana ng mapatid at bumagsak sa sahig dahil sa kadenang nakatali sa paa ko. Narinig ko ulit ang nakakainis niyang tawa.

"Don't try to escape, sweetheart. Wala ka ng kawala sakin ngayon."

Marahas ako nitong kinuha sa sahig at hinagis sa kama na dahilan ng pagdaing ko sa sakit.

"No one can fucking run away from me. Hindi ko na matiis na malayo ka sakin, Mindy. Kaya aangkinin na kita ng buong-buo simula ngayon."

Napaatras ako sa kama ng dahan-dahan itong lumalapit papalapit sakin.

"Alam mo ba kung gaano ako nasaktan nung tinanggihan mo ko? That's why I punished you through Gray but I can't take it anymore. Gusto ko ako na mismo ang magpaparusa sayo. You should be happy that I made an effort killing myself just to do my plan. Pati mukha ko pinabago ko para lang malapitan kang ulit," tumawa na naman itong parang baliw.

"Lahat ginawa ko para sayo! Lahat ginawa ko para malapitan ulit kita and I won't let you slid away from my grip again. Sakin ka lang, Mindy. Wala ng ibang pwedeng humawak sayo kundi ako lang. Akin ka lang."

"You're sick! You're sick, Trent! Baliw ka! Psycho!"

Malakas ako nitong sinampal na nalasahan ko ang dugo sa labi ko. Matapang akong nagbaling ulit ng tingin dito at nakita kong nanginginig ang kamao niya sa galit.

"I'm not a psycho! I'm just obsessed to you! I want to fuck you senselessly. I will kill Gray and Kaine for touching what's mine! Papatayin ko lahat ng umagaw sayo! Akin ka lang! Akin!" Galit na galit nitong sigaw bago lumabas ng kwartong kinalalagayan ko.

Mabilis ang tibok ng puso ko kahit na wala na ito sa harap ko. Ang kaba at takot ay hindi naaalis kahit wala na ito. He's really sick! He needs medical attention! Baliw na siya! Nanginginig ang kamay kong napayakap sa sarili. Trent or Jake or whoever demon he is, have a mental illness. Hindi na normal ang pag-iisip niya. He's not just mere obsess but a psycho.

Nanginginig na ang buong katawan ko sa sobrang gutom. Simula nung unang araw ko dito ay hindi na siya nagpakita sakin. Pangatlong araw ko na dito at kahit tubig ay wala. The room smell stinky too.

Hindi na din ako makatayo o makagalaw man lang sa sobrang panghihina ko. No food and water for straight three days makes my body so weak. Pakiramdam ko ay bibigay na ito kahit anong oras.

For the first time since three days the door opened. Niluwa nun si Trent na nagmamadaling lumapit sakin. Inalalayan ako nito paupo at mabilis na sinakop ang labi ko. Hindi na ko nakapumiglas sa sobrang panghihina ko.

"Sorry, sweetheart. I'm so sorry. Nahirapan akong pumunta sa bayan. Ang daming pulis na nakapalibot. I'm so sorry, sweetheart. Mahal na mahal kita."

Pinugpog nito ng halik ang buong mukha ko pero wala na kong maramdaman sa sobrang panghihina ko.

"Eat up, sweetheart. Susubuan kita."

Mabilis ang bawat lunok ko habang sinusubuan niya ko ng pagkain. He will kiss me and touch me from time to time pero sa pagkain lang nakatuon ang pansin ko dahil sa sobrang gutom ko.