Slowpoke
It has been a month since what happened to Neo. He is okay and got to play basketball a week later.
May practice game ang basketball team ngayon sa gym kaya namin hinila ako ni Wendy papunta doon, kahit ayaw kong manuod.
"Wendy! Ayaw ko ngang pumunta, ang kulit mo naman eh." Sigaw ko kay Wendy. Kahit gusto ko mang panuorin ang laro nila Kiro, may gagawin pa ako para sa activity sa classroom bukas.
"Sige na! Tutulungan nalang kita sa gagawin mo!" Sagot niya pa.
"Eh hindi mo naman ako tutulungan eh! Tatakasan mo lang ako after ng game! Wendy, ibalik mo na ako doon." At hindi pa rin ako pinakinggan.
"WENDY!" Sigaw ko pero nalunod ang sigaw ko sa sigaw ng nga tao sa loob ng gym. Wala na akong takas nito.
Shouts and cheers greeted us when we entered the gym. I'm a fan of the team especially na nandoon si Kiro pero I'm really not into the sport kaya siguro hindi ako ganoon ka-energetic when supporting them.
"GO GUYS!" God! Saan ba to pinaglihi si Wendy? SHE'S VERY LOUD!
"Wendy, tumigil ka na nga!" Sabi ko pero dahil hindi naman magpapatalo ang babaeng ito, hinayaan ko nalang.
Leading ang other team ng 2 points at mayroon pang 1 minute. Kaya pa namang habulin pero kitang-kita na pagod na ang mga players namin. Kiro, Neo and the others are really tired.
The game ended with our team leading 3 points. It was just a practice game but they all took it as a serious one.
After the game, Wendy told me na i-congratulate raw namin ang team.
"May gagawin pa ako, Wendy." Kahit na gustong-gusto ko na lapitan ang team, talagang may gagawin pa ako.
"Sige na." Pilit niya. "Congratulations Varsity!"
"Wendy, hi. Thank you!" Sabi ni Neo at lumipat sa akin ang kanyang tingnin. "Hi Julia!"
"Hello! Congratulations!" Sabi ko sa kanya. Narinig ko ang tawa nito.
"Thank you! By the way, may after party kami nito, sa vacant condo ni Kiro. Sama kayo?" Nilingon ako ni Wendy. Agad akong umiling. Napansin naman ito ni Neo. "Why?"
"May gagawin pa ako para bukas, sorry. Baka si Wendy sasama." Ngumiti ako.
"Gosh, Julia! Sumama na tayo please!" Pilit na naman ni Wendy sa akin. I was about to refuse nang may nagsalita sa likod ni Neo.
"You should come. It's for all." Sabi ni Kiro. He has a towel around his neck and his hair is wet with sweat.
"A-ah, kasi—"
"She'll come na." Putol ni Wendy sa dapat kong sabihin. Ngumiti naman si Neo habang ganoon lang din ang mukha ni Kiro. Wala na akong magagawa, because whatever he says becomes my decision.
Dumaan ako sa classroom before pumunta sa parking lot. Inayos ko ang mga naiwan kong gamit at umalis. Wendy said na sasabay kami sa sasakyan ni Neo.
"Okay. So sa sasakyan namin ay si Wendy, Julia, ako, and Kiro. Kita nalang tayo sa condo, guys." Nagpaalam na si Neo sa iba. Oo, kasama ko— namin, si Kiro. He has a car but maybe hindi niya dala.
Unang sumakay si Wendy tapos sumunod si Neo. Sasakay na sana ako when Kiro rode first.
"Hoy! Be a gentleman, Kiro. Paunahin mo naman yung babae!" Sabi ni Wendy. Tumango naman si Neo.
"She's a slowpoke, not my problem." Kakausapin pa sana siya ni Wendy nang isinuot niya ang kanyang earphones. Tiningnan naman ako ni Neo.
"Okay lang. Sa dulo nalang ako." Sumakay na ako sa sasakyan at pumunta na kami kina Kiro.
I thought sandali lang ang biyahe papunta kina Kiro but it turns out na sobrang traffic kaya matatagalan.
Thirty minutes na at hindi pa rin umuusad ang traffic. Hindi ko namalayan na napapikit na pala ako.
