Kiedy poczułam że zmęczenie bierze górę, odpuściłam sobie i się położyłam, nawet nie zauważyłam kiedy usunęłam.
Kiedy wstałam poczułam silny ból w nadgarstakach, od razu spojrzałam na ręce i zobaczyłam jak moje nadgarstki mają zielono-fioletowy kolor kiedy je dotknęłam od razu wzięłam rękę z nadgarstka, ból jaki w tedy poczułam był nie do opisania. Zaczęłam zwijać się z bólu a do moich oczu z powrotem zaczęły płynąć łzy, zaczęłam krzyczeć z bólu. Nagle poczułam że ktoś mnie podnosi i coś krzyczał przez łzy zobaczyłam twarz Steve'a a potem już tylko ciemność.
Tym czasem Steve wziął Arianę na ręce.
Kiedy siedziałem sobie w biurze i podpisywałem ważne papiery, nagle mój pracownik wyleciał do mojego biura. - Szafie Ariana ona, ona...- Nie mógł wyduść z siebie ani jednego słowa. - Alan spokojnie- Próbowałem go uspokoić. - Ariana ona leży na podłodze i zwija się z bólu- Powiedział już trochę spokojnie. - Ale jak to gdzie ona jest- Od razu wstałem z fotela i zacząłem biec do klatki. Kiedy już tam byłem zobaczyłem Ari leżącą na podłodze, była wystraszona jej oczy były całe zapłakane a jej nadgarstki sine. Wiedziałem że to ja jej zrobiłem, w ułamku sekundy wziąłem ją na ręce i zaniosłem do speca od obrażeń technicznych. - Olivier szybko- Krzyknołem do wysokiego blondyna. - Szefie co się stało- Zapytał szybko oglądając szkody jakie jej wyrządziłem. - Nie ważne, napraw ją- Krzyczałem. - Już już ale wyjdź z sali- Powiedział Olivier i pokazał mi palcem wyjście. Siedziałem i biłem z myślami I po co ci to było?! Przez Ciebie cierpi kolejna dziewczyna w twoim życiu!! Powiedzieć jej prawdę czy nie? Może jeszcze zaczekam? Moje przemyślenia przetrwało otwieranie drzwi do sali. - Steve musimy pogadać- Powiedział opierając się o framugę drzwi. - Jasne- Wstałem i weszłem do jego gabinetu. - Steve jej stan jest krytyczny, zmiażdżone nadgarstki kable tak samo, ale to nic szybko wymienimy kable oraz metalowe część. Bardziej chodzi, mi oto że ona przeżywa to jak człowiek ma siną skórę a z jej oczu płyną łzy. Steve jak ona się obudzi to zacznie kojażyć fakty a w tedy, się dowie prawdy. Kiedy jej to powiesz?- Powiedział patrząc na sale gdzie leży Ari. - Oli ja nie wiem ona, ona nie może się dowiedzieć, bo to będzie źle działało na jej psychikę a co gorsza na jej technikę walki, ona będzie bardziej odczuwała ból- Powiedzałem do niego z bólem serca, kiedy na nią patrzyłem przypomniałem sobie zdarzenie w limuzynie, jak mocno złapałem ją za nadgarstki, jak widziałem jej wystraszone oczy. Ale ona tylko przeze mnie żyje, przeze mnie znów jest taka ładna.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
