0542... : Bugün, yıllar sonra ilk kez bu denli rencide oldum.
0542... : Hatta rezil oldum.
0542... : İnsanlar, bana bunları hissettirdiler.
Pamir : Peki bundan banane ?
0542... : Diğer kızların mesajlarının aksine, benimkilere cevap veriyorsun.
Pamir : Bunun seni değerli kıldığını mı düşündün ? Onlarda, sende olmayan cesaret var.
Pamir : Senin gibi kimliksiz yazmıyorlar, çiçek resmi konulmuş bir profil yerine kendi resimlerinin konulduğu profilleri var.
0542... : Ama onlara değil, bana cevap yazıyorsun ?
Pamir : Merak ?
0542... : Meraklı biri olsan, ilk yazdığım şeyin nedenini sorardın.
Pamir : Peki o zaman, neden rencide oldun ?
0542... : Oğlanın teki bana gerizekalı olduğumu söyledi.
Pamir : Çünkü öylesindir ?
0542... : Öyle olsam dahi, yüzüme söylemesine gerek var mıydı sence ?
Pamir... : Yaptığın aptalca bir şeye sinirlenmiştir.
0542... : Cidden, böyle mi düşünüyorsun ?
0542... : Farklı olduğunu sanmıştım, demeyeceğim.
0542... : Farklı olduğunu biliyorum çünkü.
0542... : Lütfen bana, benliğinden doğan kelimelerini ilet.
Pamir : Benliğimi ve içimden gelen cümlelerimi yalnızca, beni gerçekten hak eden insanlar hak eder.
0542... : Seni hak etmediğimden emin olamazsın...
Pamir : Bu 8. farklı numaradan taciz edişin, Özlem.
Pamir : Ve hala, seni sevmediğim konusunda eminim.
Pamir : Bir daha yazma, lütfen.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZIT
Teen FictionSeni ilk gördüğümde, yüzünde asılı kalan yabancılığı sevmiştim. Bu dünyaya ait değil gibiydin ve saat 10'u 8 geçiyordu. Ve şimdi de saat 8'i 10 geçiyor ve ben bu zıtlığı seviyorum. İçinde 8 ve 10 sayılarını barındıran her saatte, yüreğime biraz daha...
