15.Bölüm

207 11 1
                                    

Uzun aradan sonra yeni bölümle karşınızdayım.Bundan sonra bölüm gelme sıklığı artıcak sizi seviyorum

Gelsin oylar gelsin yorumlar...
Satır arası yorumlarınızı bekliyorum..

Kuzey'den

Babam olucak o adamı duymamazlıklıktan gelmeye çalışarak arabaya doğru yürüdüm.

Ben o adamla konuşmayalı 2 yıl olmuştu.Hâlâ bana oglum diyecek cesareti nerden buldu şaşırmıştım doğrusu.

Kumsal'ı ön koltuğa oturtturp bende  direksiyon başına geçip son sürat sürmeye başladım.Eğer Kumsal olmasaydı ona ne yapacağımı çok iyi biliyordum.kendi kendime kahkaha atmaya başladım.

"Oğlum ha 2 yıl sonra mı oğlun olduğum aklına geldi?söylesene babacım(!)Annemi başka bir kadınla aldattıktan sonra oğlunu(!) kaybedeceğini hiç mi düşünmedin?Annemde hiçbir şey olmamış gibi o adamı affetti.Sadece babam değil annemde oğlunu kaybetti o adamı affederek.

Düşünüyorumda hayatta iyiki dediğim şeyler var..

İyiki Kumsal'ı sevmişim mesela Kafamı yan koltukta oturan Kumsal'a çevirdiğimde gülümsemem yuzüme yayıldı.Şu anki hali onu öpme isteği uyandırsada araba kullandığım aklıma gelip başımı direksiyona çevirdim.Gözlerinin kapalı olması yeşilliklerini görmeme engel oluyordu.Ama en güzel hali uyurken ki haliydi.Uyanınca tam bir canavara dönüşüyordu.Bazen çocuk gibi mızmız bazen de yaşından daha olgun.Kumsal'ı her haliyle seviyordum.Her haliyle rengarenk her haliyle güzeldi.

Bir keresinde oyuncakçıda oyuncak ayı görmüştü.Çocuk gibi bana' o ayıyı alsana'diye mızmızlanmıştı. Oyuncak ayıyı almak için mağazaya girdiğimizde bir çocuğun oyuncak ayıyı aldığını görmüştü.Çocukla çocuk gibi kavga etmişti.Sonra da annesiyle kavga etmişti.

O gün aklıma gelince gülümsemem genişledi.Kumsal'ın yanındayken üzgün olmak mümkün değildi.O her haliyle güzel her haliyle mutluydu çünkü.

Evin önüne geldiğimizde arabayı kenara çekip emniyet kemerimi çıkardım.

Aynı şekilde Kumsal'ında emniyet kemerini çıkarıp Kumsal'ı arabafan indirdim.Eve girdiğimizde kumsal'ı hızlıca yatağıma yatırdım.Elimle ateşine baktığımda yok gibiydi.

Hızlıca lavaboya girip elimi yüzümü yıkadıktan sonra her ihtimale karşı ateşi çıkmasın diye alnına ıslak bezi yerleştirdim.Yatağın karşısındaki gri koltuğuma geçip ayağımı uzattım bugün yeterince yoruldum.Hatta çok fazla yorulmuştum.

Kumsal'dan

Başımın ağrısıyla gözlerimi açmıştım. Başım ağrıyor ve boğazım çok ağrıyordu.Hasta mı oldum ben şimdi dememe gerek kalmadan hapşırdım.

"Çok yaşa güzelim"

Duyduğum sesle gözlerim faltaşı gibi açılmıştı.

"Senin ne işin var burada"dedim etrafa göz gezdirirken aslında onun değil benim ne işim vardı.

Üzerimde ki kıyafetlere baktığımda benim olmadığımı fark edip bakışlarımı Kuzey'e çevirdim.

"Bu kıyafetlerde benim değil"dediğimde sırıttı."Benimde değil"

"Ha ha ha çok komik evine gelen kızların kıyafetini bana giydirtmen hiç hoş değil"dediğimde kahkaha attı.

"Annemin kıyafetleri"dediğinde gözlerim faltaşı gibi açıldı"Annenin mi?"

Bu soruma kahkaha atan Kuzey'e yapmacık bir şekilde gülümsedim.

"Benim burada ne işim var"diyip yataktan kalktım.

"En son bayılmıştım güzelim" dediğinden dünkü halim aklıma geldi.

Yıkılmış...Paramparça.

Gözlerimin dolduğu fark edip bakışlarımı kaçırdım.

"Teşekkür ederim.Ama evine getirmene gerek yoktu"dediğimde Kuzey sırıttı.

Çok düşüncelisin ama gerek varmış demek ki "dedi ve göz kırptı.

"Ben kahvaltı hazırlıyorum 10 dakikaya kadar inersin güzelim"dediğimde tam itiraz edicektim ki sinirli bakışlarını bana yöneltti."Düşünme bile kumsal"

Odadan çıkan Kuzey'in ardından dil çıkardım.

"Seninle kahvaltı yapacağıma maymunlarla kahvalti yaparım daha iyi "dediğimdd aşağıdan kahkaha sesleri geldi.Çok mu yüksek sesle söylemiştim ki ben?"

Hızlıca banyoya girdim.Aynadan baktığım görüntüyle kendimden korkmuştum.Makyajım akmış saçlarım ıslaklıktan kıvırcık olmuştu.

Hızlıca yüzümu yıkayıp banyodan çıktım.Saçlarımı at kuyruğu yapıp banyodan çıktım.Tahminlerime göre ben bayıldıktan sonra kuzey beni evine getirip annesini çağırmıştı.Çok zekiyim yaaaa diyip kendimi övdükten sonra merdivenlerden aşağı indim.

Salatalıklara işgence uygulayan Kuzey'i görünce kahkaha attım

"Beceriksiz"

Kuzey' bakışlarını çevirip sırıttı"Kaç kere salatalık kestim de bana beceriksiz diyorsun"

"Beceriksizsin işte kabul et "dediğimde elimdeki bıçağı tezgaha bırakıp bana yaklaştı.

"Beceriksizim evet.Aptalın tekiyim bazı şeyleri hata yapmadan öğrenemiyorum yaptığım hata bana seni kaybettirdi.Bir adım daha yaklaşıp gözlerimin içine baktı.Affet beni Kumsal bana bir şans daha ver.

O an sol gözümden yaş süzüldü. Gözyaşımı başparmağıyla sildi.

"Affet beni kumsal yalvarırım affet"

Ne yapmalıydım beni gerçekten seven Kuzey'i sevmeye çalışmalı mı yoksa beni bırakıp giden Batu'yu sevmeye devam mı etmeliydim.

Bir bölümün sonuna daha geldik oy verirseniz emeğimin karşılığını almış olucam.Kumsal'ın karari ne olucak?diğer bölümde bomba gibi olucak benden söylemesi sizi seviyorum yorumlarınızı okuyorum:))))

KUMSALDAKİ İZLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin