Her big SECRET (Major Editing + New Inserted Chapters)

Chapter 43: The Past

Kasabay ng paglabas ng babaeng nag ngangalang hope ay ang nagtatakang tingin nila Keimi.

"Bakit hindi ka pa nakabihis? Kailangan na natin umalis. Nahanap na nila si Alysa!" Sigaw ni Keimi sa akin.

"Stop it. How long are you going to play in her game, huh?"Naiinis kong sigaw. Bakit hindi nila makitang pinag lalaruan lang kami ng demonyong yon?

"Bro, Anong game? This is not a game. Nasa panganib ang buhay ni Alysa." Sumbat naman ni Greg.

"You're all crazy. All this time kayo tong nag sasabi na itigil ko na to. Na delikado si Dark Angel. Tapos ngayon gusto nyo pa rin sya sagipin after all you've learned? Madami atang dugo ang nawala sa inyo." Singal ko.

"Pare I know it's hard to accept. But she needs us now more than ever. Subukan mong ilugar ang sarili mo sa kinatatayuan nya."-Phil.

"Fvck. Naririnig nyo ba ang mga sarili nyo ha?! Nakikita nyo din ba ang mga kondisyon nyo?! For Fvck's sake she could've killed us all! Bakit hindi nyo maipasok sa kokote nyo na palabas nya lang to lahat! Stop playing right into her trap Fvck! Kung kayo naloloko nya, hinding hindi nya na ako uli maloloko so stop trying to pursuade me because I'm not going anywhere!"

Alysa's POV

"Well well well, Look, if it isn't a flock of low life demons." I laughed coldly. This is it. My day has finally arrived.

"I figured a small group probably wouldn't be enough to kill an Angel so I took the trouble of gathering all of these kids. What do you say? Impressed?" Damian laughed. 

"I see you still haven't lost that foul humor of yours. Impressed? I must say I quite liked your welcoming committee. Although you probably should've sent more. You underestimate me too much, you son of a bitch." I smilled mockingly. Inangat ko ang mga kamay ko para ipakita na nakawala na ako sa posas na nilagay nila sa akin kanina at agad agad na hinatak ang ulo ng nasa kanan ko, Binali ko ang leeg nya at kinuha ang baril na hawak nya at pinag babaril ang mga nakapalibot pa na mga tauhan ni Damian. Ginamit ko bilang sangga ang katawan ng kawawang lalaki at patuloy ang ginawa kong pag baril sa mga taong nakikita ko. Nang matapos ang aksyon ay nakatayo pa rin si Damian sa kinatatayuan nya. Tumawa ito ng malakas ng makitang patay na lahat ng tauhan nya.

"Kumusta ang warm up, Dark Angel?"Nakangisi nyang sabi. Warm up huh? "Magugustuhan mo ang main dish ko para sayo." Tumawa muli ito ng malakas at sumenyas. Naglabasan ang mas marami pang tao.

"Don't you get tired of using all this money for useless people na madali namang mamatay?" Pag bubuntong hininga ko. Kumuha ako ng dalawang baril mula sa mga patay na nakapalibot sa akin at nagsimulang magpaulan ng mga bala. It's time to dance. Nagpula nanaman ang aking paningin. Puro dugo at sigawan ang naririnig. Mga ligaw na bala na lumilipad sa himpapawid, mga hiningang dahan dahan na nauupos, mga buhay na onti onting nawawala sa bawat lumilipas na segundo.

Hindi ko na alam kung ano pa ang nangyari. Mga sipa, mga sapak. Saksak sa kaliwang tagiliran, Tama ng bala sa kanang hita. Bugbog sarado na ang aking katawan pero patuloy pa rin akong lumalaban. Lumalaban habang pinapakinggan ang malakas na pag tawa ni Damian sa di kalayuan. "Tama, ganyan nga! Mapagod ka!"Tumawa syang muli. "Mapagod ka hanggang sa kaya mo ng harapin ang hinanda ko para sa iyo Dark Angel."

Puno na ng dugo ang katawan ko, mula sa kalaban? mula sa akin? hindi ko na alam pero ang alam ko ay kailangan kong lumaban. Pero bakit? Bakit nga ba ako lumalaban? Para saan? Hindi ba't inuubos ko na lamang ang buhay ko? Hindi ba't ginagawa ko to para mamatay na? Dahil wala akong karapatang mabuhay. Dahil wala akong karapatan na marasan lahat ng bagay na nararanasan ko ngayon dahil ipinag kait ko iyon sa kanya.

Parang panaginip na nakita ko ang ngiti ni Ethan. Tama. Si Ethan. Lalo akong nawalan ng gana na mabuhay. Kung ititigil ko lang ang panlalaban ko, malamang makakasama ko na sya. Matatapos na ang pagod ko. Titigil lahat ng pag hihirap. Kung ibababa ko lang ang kamay ko at tatayo ng deretso. Kung pipigilan ko lang ang pag iwas sa mga bala na patungo sa akin, lahat to ay mawawala na.