Her big SECRET (Major Editing + New Inserted Chapters)

Chapter 23.2:Vigan Getaway part 2

<Edited>

Chapter 23.2

Lumuwas ako ng maynila at pumunta sa Vigan.May permission ako pero hindi nila alam kung saan ako pumunta,That's fine I guess.

Hindi to rin alam nila Akira at Ayumi.Eto yung lugar kung saan nag bakasyon kami ni Ethan.Eto yung lugar kung saan huli ko sya nakitang ngumiti.

Bakit ba ako pumunta dito?AGain para mag unwind.

Para isipin kung tama bang bumalik ako sa dati kong ugali na masayahin o dapat ba na manatili akong tarantado.Kailangan ko ng katahimikan.Isa pa....Namimiss ko na sya.

Sya.Sya kasi yung dahilan kung bakit nagbago ang BloodyMary.Dati I was just doing it to kill time.Pero hindi kami umaabot sa point na meron kaming mapapatay.When he...When he died, that's when it all started.

Dun na nagago yung buhay ko.Inom dito, inom dyan.Away dito, away dyan.

Pumasok ako sa bahay.

Eto yung bahay na pinagbakasyonan namin ni Ethan noon.After I...After I earned money from what I was doing, i purchased this house.

Alam ko.Pathetic.You're probably thinking,What?They're just 12 or 15 at that time! Judge us, I don't care.I was inlove.I was reckless.I was young.Masisi mo ba ako kung nag mahal ako ng todo? Masisi mo ba ako kung binigay ko ang lahat ng kaya kong maibigay pero sa huli, hindi pa rin sapat?Masisi mo ba ako?

Binuksan ko yung bote ng wine.I had the designer of the house stock all wine na matapang.Alam kong balang araw, babalik at babalik ako dito.Kaya I had it all prepared.

Wala sa huwisyong tinapon ko yung bag ko sa kung saan at tumungga sa bote ng deretso.

Kinuha ko yung Frame sa ibabaw ng Piano.Yung picture namin ni Ethan.Nangungulilang hinawakan ko yung mukha nya sa larawan.

"I'm sorry.It wasn't my fault.I tried to call for help but they didn't come."I cried."Namimiss na kita mahal.I wish you are here.Sana hindi mo na lang ako iniwan."Ayan.Ayan ang epekto sa akin ng alak.Ang ganda diba? Roller Coaster of emotion.Galing galing.Fvck.

Tungga.

"Mahal sorry din.Nakakalimutan ko na.Nakakalimutan ko na ang itsura mo.Hindi dapat ganon eh.I'm sorry.I'm so sorry."

Biglang bumukas yung pintuan ng bahay.Naalarmang tinignan ko yung pumasok.

"Sino ka?"Tanong ko.

Hindi ko makita.Madilim na kasi at hindi ko pa binuksan yung ilaw.

"S-Sorry.May tao na pala."Sabi ng pumasok.

Lalaki.

"Sino ka at pano ka nakapasok dito?"Tanong ko.

"My name's Alex.Sorry.Hindi ko alam na nandito na pala ang may ari ng bahay.Wala kasi akong matutuluyan kaya for the past days, dito muna ako nakituloy."

wala akong nasabi.Lumapit sya at naaninag ko yung mukha nya.

Chiseled chin.High cheek bones. At singkit na mga mata.

"If you don't mind, pwede bang makitulog muna dito?Promise tulog lang.Wala akong ibang kukunin na iba.I was just..."

"Ok."

"Huh?"

"I said ok.Are you deaf?"Naiirita kong tanong.

Nahihilong tumayo ako pero hindi na talaga kinaya ng paa ko.Muntik na akong mahulog.Buti na lang may tumulong sa akin.

"Easy."Sabi nya.

Tinabig ko yung kamay nya at pagewang gewang na naglakad papunta sa kwarto ko.