Her big SECRET (Major Editing + New Inserted Chapters)

Chapter 34:Return

<edited>

Chapter 34

Nakita kong tumayo si keimi pero pinaupo ulit sya ni Phil.

"What are you going to do with that?"I smirked."shoot me?how pathetic.kailangan mo ng baril para matalo ang isang babae."

"Shut up!you have no idea what I'm going through!"Sabi nya.

ugh.I hate that line.Kung ano mang pinagdadaanan nya, malamang mas mababa pa yon sa kung anong pinagdadaanan ko.I have all kinds of dangerous people hunting me.

"Babarilin mo ba ako o magk-kwento ka pa ng talambuhay mo?"I asked boredly.

Mukhang nainis sya sa sinabi ko kasi maya maya pa ay nakarinig na ako ng pagputok ng baril.

Mabilis na umiwas ako.Parang slowmotion ang lahat.

Tumakbo ako papunta sa kanya at Tinira ko yung batok nya, kung saan pagtinamaan ka ay makakatulog ka.

Nahulog sya pero nasalo sya ni Greg.

"Iuwi nyo na yan.At sa susunod, alamin nyo muna yung buong kwento bago kayo gumawa ng kalokohan."Sabi ko sa kanila tapos naglakad ako papunta sa cellphone ko.

44 missed calls.

Sino naman kaya---Ugh.Anong problema ng isang to?

Napansin kong wala na yung F4 kaya umupo na lang ako sa damuhan at tumitig sa langit.Ang sakit ng katawan ko.Puro pasa nanaman to sigurado.

Hay.No use.Maglalakad na lang ako.Baka sakaling swurtehin.

Nanlaki yung mata ko sa sakit nanaramdaman ko.

Yung--Likod ko.

Tumalikod ako at nakita ang isang babaeng nanginginig.

"Nagawa ko."nanginginig na sabi nya."Nagawa ko!Napaghiganti ko si Natasha!"

"Fuck you!"Sigaw ko at sinabayan ko iyon ng malakas na sapak.

As expected, tumumba yung babae sa sobrang lakas ng sapak ko.

SINO NAMAN BA SI NATASHA?!?

*kkrriinnggg!!*

ASUNGOT

Sinagot ko."Bubuksan ko GPS ko.Sunduin mo ko." Sabi ko bago pa man sya makapagsalita tapos pinatay ko na din.

gaya ng sabi Binuksan ko yung GPS ko pero iniwan ko yung cellphone ko sa tabi nung babae.

Pero bago yon ay tinext ko si Jjang saying na sundan yung GPS at sunduin ako.

"Kung sino ka man, SALAMAT.Kasi kung nakita mo ako dito, malamang malapit na ako sa sibilisasyon."

Naglakad ako papalayo ng onti.Pagkatapos ay dahan dahan na tinanggal ko yung Basag na bote sa likod ko.

Kinagat ko yung labi ko sa sakit.Kung bat kasi yung pwet pa ng bote yung piniling ipang tusok.Abnormal yung bababeng yon.

Naramdaman ko yung pagagos ng dugo mula sa likod ko.

Umakyat ako sa puno bago pa man magkalat ng dugo sa paligid at magiwan ng bakas ng presensya ko.Wala akong balak na magpakita kay Asungot.

Ayaw ko nang makita ulit yung itsura nya kanina ng tanungin nya kung ok lang ako.

Hindi ko alam kung ilang oras akong nag antay na nanginginig doon habang nakatingin sa mga bituin pero siguro mga 20 minutes na ang nakakalilas ng biglang dumating si Asungot.

"ALYSA!"sigaw nya papalapit dun sa babaeng mahimbing na ang tulog.

Nang mapansin nyang hindi ako yon, hindi ko maipinta yung mukha nya.Siguro kalahati ay masaya at kalahati ay hindi.

Sabagay, magsasaya sya na hindi ako yon pero mag aalala sya kasi wala ako doon.Ang gulo.

Naglakad sya ng kaonti sa paligid nung babae para siguro hanapin ako.Hindi nya ako mahahanap.Wala syang chance.

Kinabahan ako ng bigla syang huminto sa baba ng puno na kinatataguan ko.Tumingala sya at pakiramdam ko ay nagtama ang tingin namin.Huminto ang paligid ko.

Bigla syang bumuntong hininga at naglakad palayo pagkatapos buhatin yung babae.

*PHEW*

Hindi nga pala nya ako makikita kasi nasa kasuluk-sulukan ako ng kadiliman.

Nagantay naman ako ngayon para kay mr. Jjang.

Napansin kong wala na yung cellphone ko pero sana dito parin pumunta si Jjang.

After 1234567890 years dumating din sya.

Hindi ko mailabas yung boses ko.Hindi ko sya matawag.Pano na to? baka hindi nya na ako makita.baka dito na talaga ako mamatay.Pathetic.Hindi ako kayang mapatay ng malalakas na tao pero dahil lang sa isang babaeng nerd na nag hihiganti para sa kaibigan nya ay mamatay ako.

I can feel the coldness slipping through my body.Nanlalabo na rin ang paningin ko.

Nagulat ako ng biglang naglakad papunta sa puno ko si Jjang.

At nagtaas ng kamay.

Hinayaan kong gumulong ang sarili ko sa sanga para bumagsak sa kamay nya.

"paano?"Hirap na hirap kong tanong.

"Simula pagkabata mo pa lang Miss Alysa, Binabantayan na kita.Lagi kang nagtatago sa ganitong klase ng puno kaya sigurado akong nandito ka."Nakangiti nyang sabi.Pagkatapos noon ay wala na akong maalala kundi ang sinabi kong "Wag nyo pong sasabihin kila mommy at daddy." Bago ako mawalan ng ulirat.

--------

Nagising ako sa lakas ng alarm clock ko.

The fudge.Injured ako!Lecheng alarmclock to oh.Hindi ba ako pwedeng umabsent kahit isang araw lang?!?