Started With A Dare

Kabanata 18

Kabanata 18, Kailan kaya mawawala?

Keila

"Ready ka na ba para bukas, Keila?". Nakangising tanong sa akin ni Lily.

Yes, sa dalawang taon ko rito sa States ay naging magkaibigan na rin kami ni Lily. Besides, matagal na rin daw siyang naka move on kay Niall and she's really inlove with her husband, I can see that.

"Of course! Im more than ready, you know. I'm excited!". Sambit ko habang naglalagay ng damit sa aking maleta.

"Sayang lang talaga at next week pa ang balik ko sa Pilipinas. Miss ko na rin ang mga kaibigan ko ron at siyempre... si Niall na rin". May panunuya sa kaniyang boses.

Well I miss him too. I just hope that he feels something like that to me, too.

Sa loob ng dalawang taon ay maramibg nagbago. Naka graduate na ako last year at may experience na rin ako rito. Mas naging close kami ni Brent pero alam kong hanggang kaibigan na lang talaga ang kaya kong ibigay sa kaniya.

"Please tell Niall I miss him too". Sambit ni Lily nang ihatid niya kami ni Brent sa airport. Kasama niya ang kaniyang asawa na half-Pinoy, naka akbay ito sa kaniya.

Siniko ko siya at pinanliitan ng mata. For Pete's sake, Lily! Katabi ko si Brent. Napalingon tuloy ako sa kaniya at kita ko kung paanong nawala ang ngiti sa kaniyang labi. I can't blame him, alam niyang I'm still into Niall.

Pero hindi ko maiwasang mapa-isip dahil sa sinabi ni Lily. Like Niall and I will going to talk. I know he's still mad at me. Well, Lucas told me that.

"Andito na tayo". Rinig kong bulong sa akin ni Brent kaya napadilat ako. Sumulyap ako sa bintana at kita roon ang pamilyar na airport. Napangiti ako.

"Well, hello Philippines". Mahinang sambit ko sa sarili habang bumababa ng eroplano.

Mabilis na dumaan ang mga oras at namalayan ko na lang ang sariling nasa loob na ng aming pamamahay. Hinatid ako roon ni Brent at doon na rin siya kumain ng lunch. Pagkatapos ay agad naman siyang umuwi para raw makapag-pahinga kaming dalawa.

Pahiga na ako nang biglang may tumawag sa aking cellphone. Halos napatili pa ako ng rumehistro ang pangalan ni Lucas roon.

"Lucas! I damn miss you!" Napatawa ako dahil sa sobrang saya. Rinig ko rin ang mahinang tawa niya.

"Miss you too, Keila. Kamusta ka na?".

"Good! Well, better. Ikaw ang kamusta, I heard ikakasal ka na raw? Biruin mo yun? Ang kilalang Jerk at player na Lucas Montemayor ay mas mauuna pang ikasal kaysa sa amin?". I heard him chuckled again.

"Well... that's when you fell in love. Magseseryoso ka na lang sa lahat ng bagay kasi kailangan. Eh, ikaw? May bago ka na ba? O hangang ngayon ay si... Niall parin?".

Ang kaninang sayang nararamdaman ko ay biglang nawala. Ganoon rin ang ngiting sumilay sa aking labi kanina, nawala. Saglit pa akong natigilan bago nag-sink in ang lahat ng sinabi niya.

"O-of course! Ano ka ba, Lucas? Ang tagal na kaya nun. Naka move-on na ako, no!". Mahina akong tumawa pero ang kamay ko naman ay naglakbay sa aking dibdib dahil may mahinang kirot akong naramdaman doon.

Masakit. Masakit parin palang marinig ang pangalan ng taing dati mong minahal. Or should I say, minamahal? Well...

"Good. Dahil ang alam ko ay he's into Candy already. Do you know her? She's..."

"Candy? Y-yeah, I know her. Katrabaho siya ni Niall rati sa Casa Kusina, right?"

"Yes".

Iyon ang naging usapan namin hanggang sa nagpa-alam na siya. Pero bago ang lahat ay inaya niya ako sa engagement party niya the day after tomorrow. Siyempre I said yes.