Sun'un annesi Jungkook'u akşam yemeğine davet etmişti. İkisi yemek boyunca hiç konuşmuyor etrafı izliyorlardı. Sun'un annesi söze atıldığında bütün bakışlar ona döndü.
''Siz ikiniz neden hiç konuşmuyorsunuz?''
Jungkook öksürmeye başladığında Sun gülümsemeden edemedi.
''Konuşuyoruz anne '' dediğinde Sun'un Annesi kaşlarını çatmış gülümsemişti.
''Dün geceki ders çalışmanız nasıldı?''
İkisi de duydukları karşısında ağzındaki içeceği yere püskürtmüşlerdi.
Jungkook kendine geldiğinde kaşlarını çattı.
''Ders mi?''
Sun masanın altından Jungkook'un ayağına vurduğunda Jungkook acı ile inledi.
''Aa evet ders'' dediğinde Jungkook gülümsedi.
'' Çok güzeldi''
Sun Jungkook'a pür dikkat bakarken annesi konuşmaya tekrardan başladı.
''Bir şeyler anlayabildiniz mi peki?''
''Ah tabi annecim''
Annesi gülümsemiş boşalan tabağını tekrar doldurmak için mutfağa gittiğinde ikisi de birbirine bakmıştı.
''Ders çalışmak mı?'' dedi Jungkook alaylı bir ses tonuyla.
''İçki ve yüksek sesli olan yerlerde ders çalışmaya bayılırım biliyor musun?''
Sun çatalı Jungkook'a doğru doğrulttuğunda gülümsedi.
'' Bilmez miyim ''
Bu sırada içeriye annesi girmiş çatalı masaya bırakmıştı.
'' Jungkook o soruyu nasıl anlamazsın ya sana kaç kere anlattım''
Jungkook anlamaz bakışlar gönderirken Sun'a durumu fark etmişti.
Daha sonra sırıtmış konuşmaya başlamıştı.
'' Eh bizde bir daha çalışırız o zaman ''
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
BUGÜNKÜ KÖŞEMİZDEN;
anladım gülüm yalnızlık sebebimi, çünkü ben seni sevmedim sana taptım
