Jungkook üstünü giyindiğinde saate baktı. Eline bavulunu aldığında dışarıya çıktı. Son kez onu görmek istedi ama sabahtan beri ne penceresini açıyor ne perdelerini çekiyordu.Gelen arabayı beklemeye başladığında bir yandan da Sun'un açılan apartman kapısından sürekli onun çıkmasını bekliyordu.
Telefonunu eline aldığında yazmaya başladı.
*
jjk;
aşağıdayım.
gelecek misin?
loppy; ne zamandan beridir
beni takar oldun?
jjk;
seninle kavga etmek istemiyorum.
loppy; ağlıyor olmamdan nefret
ediyordun
teşekkür ederim
beni bu kadar çaresiz hissettirdiğin
için.
jjk;
üzgünüm.
[loppy yazıyor]
[loppy çevrimdışı]
Jungkook arabanın yaklaştığını gördüğünde son kez baktı sokaklara ve her zaman gözünü ayırmadığı o kıza. Kızarmış gözleriyle camdan bakıyordu.Araba önünde durdu ve bavulunu bagaja attığında Sun'a bakmamak için direniyordu.Onu böyle ağlattığı için kendinden nefret ediyordu zaten.Ellerini yumruk yapıp sıktığında arabaya bindi.
Sun olduğu yere çöktüğünde çığlıklara boğuldu. Kalbi acıyordu ve bu acı geçmiyordu.Annesi durumu bildiğinden hızlıca koşup Sun'un yanına geldiğinde kollarını ona sardı.Sun kalbine hızlıca vurduğunda sadece ağladı.
''Anne o gitti''
Bayan Yon gözyaşlarını tutamadığın da saçlarına öpücük kondurdu.Kızı için üzülüyordu.Çünkü küçüklüğünden beri arkadaşlık kurma sorunu çekiyordu.Fakat o Jungkook'la tanıştığında mutlu olmuştu.Artık bir arkadaşı olduğu için.Her gece ağlayarak eve gelen kız gülümseyerek geliyordu.
''Ben''
''Nefes almaktan ilk defa nefret ediyorum ''
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
