Laat helen

-1-

Ik weet precies nog hoe het allemaal begon.. ik herinnerde mij het als de dag van gisteren..

"Oualfa opstaaaaaan! je hebt school hmara ik denk niet dat je te laat wil komen papa maakt je af" ik schrok wakker uit mijn diepe slaap die mijn broertje Mounir komt verstoren.

" Ik ben wakker ezel ik sta subiet op 5-minuutjes maar" zei ik slaperig.

" word wakker hmara zid ik wacht niet op je hé yallah snel snel papa wacht op je beneden" Mounir verlaatte mijn kamer.

Uiteindelijk stond ik op en pakte ik direct mijn douch spullen en ging onder de douch tien minuten later deed ik de douchekraan uit en droogde mij zelf af.

Ik dacht in mezelf, laat ik muziek afspelen want straks word ik nog depressief door de stilte.

" Kijk in je ogen en voel je pijn, nee het liefst voel je niks voor mij, jij gaf geen shit om mijn daarom is dit voorbij, stiekem wil je dat ik bij je blijf maar dat laat je niet zien aan mij" ging het door mijn kamer.

Die Stylez heeft toch wel altijd dramatische muziek hoor, lijkt me vreselijk om in zijn situatie te komen..

Ik pakte een simpele jeans broek, en combineerde dat met een leuke wollige grijze truitje.

En als laatste mijn haar in model brengen, oh my het is zo lastig om krullen te hebben.. elke ochtend moet je wel olie gebruiken en in model brengen.

Na mijn haar in model brengen werk ik heel snel mijn eyeliner bij en mijn lip stift. Daarna steek ik super snel mijn boeken in mijn tas en ren de trap af.

"Yallah gaan we of niet? of moet je nog wat doen? want ik heb nog 20 minuutjes en ik moet op school zijn, en ik wil echt niet te laat komen dankzij jou hé " Mounir keek boos mijn kant op.

" Ga ga voor je mij nog de schuld geeft."

" Is goed, Beslamaa !" schreeuwde ik over het huis voor iedereen.

" Oualfaa wacht! kom eens naar hier" hoorde ik mijn vader opeens schreeuwen.

Ya Allah wat is het deze keer wat heb ik nu weer gedaan ? dacht ik bij mezelf.

" Let goed op en voorzichtig onderweg als iemand je lastig valt of aanspreekt bel mij direct! " Mijn vader keek me streng aan, Mijn vader is altijd bezorgd dat jongens mij gaan lastig vallen op straat.

" Ja papa niet bang zijn je weet dat ik geen enkel man vertrouw."

Ik was helemaal vergeten om te ontbijten hoe kan ik nou het belangrijkste vergeten, Ik smeerde snel 2 broodjes nutella en at het onderweg naar school op.

Onderweg naar school pakte ik mijn iphone uit mijn broekzak en belde Nikoletta (mijn beste vriendin) " Nik, waar ben je? ik ben onderweg naar school zal ik je opwachten aan tramhalte?" klonk het door de telefoon.

Ik en Nikoletta kennen elkaar al 5 prachtige jaren, zij is 19 en ik 18 we hebben nog nooit ruzie gehad alleen kleine discussies.

" Heyyy Oualfa broerrrr! ja broer wacht op mij aan tramhalte ik ben er bijna" klonk het door de telefoon.

" Oke broer, ik wacht tot zo!" en hing op.

Ik en nikoletta noemen elkaar broer omdat ik ooit is voor de grap haar ' broer ' noemde.

" Broeeeeeeerrrrr ik heb je gemist!!!!" schreeuwde Nikoletta voor heel tramhalte.

"rust aan jij hahaha! heb je ook gemist! kom nu maar voor we beide te laat komen voor school"

Eenmaal de poorten uit te zijn gelopen gaat mijn blik automatisch naar de grond.

Ik ben altijd het type meisje geweest die respect wilt van iedereen, Ik haat het om aandacht te krijgen van boys die denken dat ze alles zijn.