-15-

45 4 0
                                    

Niemand wist hoe hard het mij pijn doet en hoe teleurgesteld ik wel niet ben.

" Malki ?"(wat is er) Vroeg mijn moeder.

" niks niks voel me alleen zwak."

" heeft nassim iets gedaan of gezegd misschien?"

" wat? nee hij heeft er niks mee te maken"

Mijn moeder wist dat er meer aan de hand was. Ik paniekeerde mijn lichaam trilde ..

Ik was bang dat ze iets wist of zag of het las op mijn gezicht.

" ik voel me gewoon slecht " zei ik suf.

" kijk we zijn bijna thuis suiker je dan op."

Na de korte conversatie met mijn moeder stak ik mijn oortjes terug in mijn oren en luisterde

anasheed - sabr

Tranen wouden vloeien over mijn wangen
Het voelde alsof dit het ergste was wat ik kon meemaken met hem.

Ik wist dat er ergere dingen te wachten stond.

' raap jezelf op en toon hem wie je bent Oualfa! JIJ BENT DIT NIET ALS JE DIT TOELAAT !' Schreeuwde mijn lichaam tegen me.

Verdriet veranderde snel in haat en afschuw.

Al bleef het niet voor lang..

Ik herinnerde me altijd dat ik van hem hou.

Ik kan hem niet aandoen wat hij mij aandoet..
dat zou mijn hart zelf niet eens aankunnen.

Ik besloot zijn sms'jes en oproepen te negeren.

Ook al ging ik er kapot aan, ik mocht niet tonen dat ik zwak was.

Na dagen afstandelijk doen en hem ' friendzone' in de klas en buiten de klas dagen lang.

Kwam er een nacht..
Dat nassim wegliep. Hij stuurde me op een avond na school een berichtje met ..

" ik ga weg, zoek mij niet vind mij niet zeg niks tegen de politie of mijn ouders of op school"

Ik las het berichtje wel 10 keren
Ik begreep het niet is dit een grap of wat is dit?

Ik belde hem wel 20 keren
Hij nam niet op ..

Ik begon me zorgen te maken en mijn hart klopte als een gek in mijn keel.

Ik had geen zin om te eten of mijn gezondheid te controleren ik kon alleen maar denken aan hem of hij oké was of waar zou hij zijn..

Ik besloot zijn moeder te bellen.

" khalti? Waar is nassim? Is hij thuis? Zijn gsm staat uit? Ik heb nu ondertussen uren niks van hem gehoord .. " vertelde ik paniekerig.

" nee, hij is nog niet thuis, deze jongen wilt ons problemen bezorgen als zijn vader thuis komt en hij ziet dat nassim niet thuis komt gaat hij boos worden en gaat hij alles kapot maken.. " vertelde ze met een paniekerig en bezorgde stemmetje.

Ik kon op dat moment aan 1 ding denken..

Hoe kon hij zijn moeder en mij zo kapot maken?

Na een gesprek van 10 minuten hing ze op.

Ze voelde mijn pijn en bezorgdheid en ik de haren.
Mijn moeder wist ook niet wat er aan de hand was dus vertelde ik haar wat er gebeurde.

( dat van dat hij uit het niks wegging natuurlijk.)

Ik kon die nacht niet slapen..

Ik dacht alleen maar aan hem.. ik gaf de schuld op mij dat hij weg liep.

Laat helenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu