-27-

47 1 0
                                    

Na dagen huilen schreeuwen tegen mezelf en tegen de buiten wereld realiseerde ik mij niet hoe hard ik beschadigt werd.

Ik viel in depressie ik at niet meer zoveel het leven verwaarloosde mij en mijn denkwijze

Ik liet mijn gebed vallen en vergat alles de mensen mijn geloof waarmee ik bezig was alles veranderde voor nassim.

Na paar dagen ( donderdag ) had ik een afspraak met het ziekenhuis voor mijn gezondheid.

Ik ging de laatste tijd extreem regelmatig op controle
Ze vonden dat ze mij in de gaten moesten houden ik liep gewoon als een gek mee.

In die tijd wou er een jongen mijn hand komen vragen

(Brahim)

De broer van Halima ( Algerijnse ) ze zit met mij op school.

Goed terug naar het verhaal

Tijdens de middag pauze ging ik naar het ziekenhuis

Ik wachtte geduldig op mijn tram aan het station

Toen..

Zag ik nassim aanlopen
Ya allah wat wilt hij mij deze keer aandoen?

Elke keer als ik hem hoor of zie
Tril ik.

Zelf maar 1 sms'je liet me trillen en huilen
Niemand kon me troosten of stoppen

Ik hield me rustig en stil

Hij kwam naast me staan

O; wat moet je?

N; ik kom gezellig met je mee naar het ziekenhuis

O; ah dat hoeft niet kan dat wel alleen mijn tram komt zo

N: toch ga ik met je mee

Ik werd stil en zweeg alleen maar
Ik wist als ik wat ging zeggen het toch niet zou helpen

Het deed pijn

Het deed me pijn om hem naast mij te voelen

De man van mijn leven kwetste en deed me pijn alsof ik weet ik veel wat ben

Ik werd de hele weg stil

We kwamen aan aan de lift in het ziekenhuis
We moesten naar het 9de verdiep

N: hoe voel je je?

' DURF JIJ MIJ NOG TE VRAGEN HOE IK MIJ VOEL?! HOE MOET IK MIJ VOELEN?! IK WERD 3 FUCKING DAGEN GEDREIGD GEMARTELD BESCHADIGT MIJN RIBBEN ZIJN GEKNEUSD IK HEB BLAUWE PLEKKEN DOOR JOU HOE MOET IK MIJ VOELEN!? ZEG MIJ HOE! ' schreeuwde mijn ziel.

Ik werd stil en antwoordde kort

O: hamdulillah komt goed.

Ik wou niet vragen hoe hij er aan toe was
Mannen zoals hem zouden bij alles normaal acteren of doen.

Op dat moment zou ik zonder enig medelijden hem kunnen vermoorden tot hij 0 procent kans had dat hij terug zou leven.

Zo hard haatte ik hem.

Ik liet mijn tas achter bij hem samen met mijn iPhone in mijn tas

Laat helenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu