Laat helen

-11-

Dat kon niemand weten.

Mijn bestevriendin was teleurgesteld in mij omdat ik me liet beïnvloeden en manipuleren. Ik vergat hoe ik dingen zelf wou, mijn bestevriend argis vertelde mij '' Oualfa! Hij gaat je pijn doen en wij allen zien dat. '' ik geloofde niemand en bleef hem beschermen. Ik koesterde hem en praatte hem altijd goed bij mensen ook al wist ik diep van binnen dat ze gelijk hadden, ik kon het niet over mijn hart halen om er aan te denken.

Maanden gingen voorbij, we zaten uiteindelijk op dezelfde school. En daar begon het allemaal..

" ben je al klaar?" Vroeg nassim mij via sms.

" ik kom ik kom! ''

Nassim en ik gaan altijd samen naar school. Er was geen dag dat hij me niet kwam halen om samen naar school te gaan.

Ik ging naar buiten en stapte naar nassim toe.

" waarom duurt het altijd zo lang bij jou domme kleine?" Zei hij lachend.

Ik lachte en zei " ik ben een vrouw weet je nog dingen gaan nu langzaam bij ons"

We stapte samen naar de bus richting school.

Hij keek me aan en lachte en zei " je ziet er zo mooi uit"

Ik lachte naar hem.

Het voelde steeds dat mijn ziel mijn lichaam zou verlaten. Dat mijn ziel mijn lichaam uitschreeuwde ..

Ik was nog steeds gekwetst, en ik wist.. als ik het zou tonen dat er discussies zouden komen. Ik wist dat hij me niet zou begrijpen ik wist het.
Dus zweeg ik maar en deed ik alsof ik het gelukkigste was.

Dat is wat ik zelf na een tijdje geloofde.

We stapte beide op de bus en zaten naast elkaar.

We lachte spraken wel over de domste dingen.
" Ik hou van onze conversaties. " zeiden mijn gedachten.

Na 10minuten op de bus stapte we beide richting school.

" ik heb echt geen zin " zei hij tegen zijn zin.

" school is belangrijk je moet toch ergens kunnen beginnen om succesvol te worden?"

" ik kan ook succesvol worden zonder school" zei hij zelfzeker.

" ik wens je alle succes van de wereld habibi zolang je het maar doet en kunt en ervoor gaat"

Hij kuste mijn voorhoofd.

Ik wist alles wat hij deed hij deed het om mij trots te maken. 
Diep van binnen was ik trots.

Hij houd van voetbal, en ik bewonder dat. Omdat hij zolang voetbal speelt en steeds naar hoger streef ook al valt hij soms en lukt het niet altijd. Hij doet het.
Ik was trots op hem.

Ik keek hem aan alsof mijn wereld stil stond. Ik hoorde alleen 2 geliefde harten kloppen naar elkaar en de rest niemand.

We komen aan op school.

" welke les hadden wij nu weer?" Vroeg ik.

" Wollah me ik weet ik hou niet eens mijn agenda of boeken bij laat staan de lessenrooster"

Ik hield alles bij voor ons. Ik probeerde hem te pushen voor school, maar iedereen zag dat er binnenkort en einde zou komen.

" we hebben kantoortechnieken lokaal 34 helemaal boven dus " zei ik vermoeiend.

Samen gingen we naar boven.

Een meisje passeerde ons die mij heel diepzinnig aankeek en me kwam begroeten.