Seducing My Boss

Chapter 12

Chapter 12

Joana's POV

Pagkatapos ng ilang oras na pag-uusap namin ay hinayaan na ako ni Steven na magtrabaho pa din dahil kung hindi magagalit ako.

Andito ako ngayon sa aking cubicle at absent ang dalawa kong baliw na kaibigan. Siguro busy sila sa mga negosyo nila kasi pinayagan naman sila ni Steven na umalis-alis dahil hindi naman talaga namin kailangang magtrabaho pa.

Syempre hindi pa din mawawala ang bulung-bulungan tungkol sa akin at kay Steven.

"J-joana!" tawag sa akin ng isang lalaki. napalingon naman ako sa gawi niya.

Matipuno, may itsura at mukhang pamilyar siya-. Ah! siya yung head nila sa isang department but not really sure if what department is he assigned.

"Ano yon?" tugon ko naman sa kanya.

"Uhm...paki bigay naman kay Sir Steven, eto yung new updates about our investors." saad niya sabay abot sa akin ng isang folder. Ang cute ng ngiti niya hays.. sana ganyan din lagi si Steven hindi yung lagi nalang siyang nakabusangot.

"Sige... May iba ka pa bang kailangan?" tanong ko sa kanya, dahil nanatili pa rin siyang nakatayo sa harap ko.

"Ah-eh... I just want to say that you look stunning with that tight black dress you have." saad niya habang may ngiti sa kanyang labi sabay tingin sa akin mula ulo hanggang paa.

Mukha siyang manyak sa pag tingin niya sa akin. Ang creepy niya, feeling ko may itinatago siya. Nevermind.

"Uhm...thanks" saad ko nalang at ngumiti dahil ayaw ko sa prisensya niya.

Pagkatapos ko makipag-usap sa creeping lalaki na iyon ay puro trabaho nalang ang inasikaso ko hanggang sa hindi ko namalayan na hapon na pala at hindi ako nakakain ng lunch. Hindi man lang ako pinuntahan ni Steven kanina hmp!

Nandito pa din ako sa cubicle ko at patuloy na inaayos ang mga gamit ko bago umuwi nang may mga brasong pumulupot sa aking baywang.

"Hi Baby...Do you want to have dinner with me?" mula sa baritong boses. Steven! boses palang alam kong siya na iyon.

Humalukipkip muna ako para malaman niyang nagtatampo ako sa kanya!

"Hmp! Bitawan mo ako!" pagpapakipot ko.

"Baby naman e.... pansinin mo naman ako pls...." panunuyo niya habang nakapatong ang baba sa balikat ko.

"Hmp! Di tayo bati! Di mo na ako love!" pagtanggi ko pa din sa kanya.

Dahan-dahan niya akong hinarap sa kanya at ikinulong ang mukha ko sa dalawa niyang kamay.

"What makes you say that, baby?" malambing na tanong niya sa akin.

"Heh! Di mo man lang ako pinuntahan nung lunch! Siguro may kalandian kang iba kaya ayaw mo na sa akin! Hmp!" Naiinis kong sabi sa kanya.

Nangingiti naman niyang hinaplos ang dalawa kong pisngi. "Baby, I love you, I love you and I love you so much." pag-alo naman niya sa akin.

"I left the company a while ago because I need to attend a meeting with some clients and I'm so sorry for not telling you. I was so occupied during the meeting." pagpapaliwanag at pag hingi niya ng tawad. "Don't ever think that I don't love you anymore, okay?" dahan-dahan naman akong tumango.

Hinapit niya ako sa baywang at niyakap habang hinahalik-halikan ang ulo ko. "I love you so much, sinta ko." bulong niya sa akin.

"I love you too, sinta ko hihi." ganti ko naman sabay dampi ng aking labi sa kanya.

"You love to be called sinta ko?" tanong niya habang nakangiti.

"Yep! It's unique and I love the way you call me sinta ko hihi." nakangiti ko ring tugon sa kanya.

"Then it's final. That'll be our endearment." Sabay halik sa tuktok ng aking noo.

"So sinta ko... let's have dinner?" tanong niya ulit sa akin.

"Okay, sinta ko." pagpayag ko naman sa kanya.

Don't worry this night I will surely do ANYTHING to make him mine.

A/N: I'm sorry guys kung ilang days? weeks? Akong hindi nag update dahil nawalan na ako ng gana, nawalan ng inspiration to be specific dahil siguro sa wala masyadong comments 😅. But hey I'm back haha specially ngayong holiday break so expect for many BIGBANG to happen. Please follow, vote and comment. Thank you for all the support.