You have to fight

33. Aanzoek

Chase Charmain

Ik kon hem wel wurgen. Ik weet nog geen eens wie de man is, maar ik wil hem wel wurgen. De woede die door mijn stroomt, ebt langzaam weg door de aanwezigheid van Audrie. Ik kijk naar haar gezicht en dan naar onze verbonden vingers. Wat opvalt is hoe klein Audries handen, maar hoe dodelijk ze kunnen zijn. Verder valt de rode vlek op haar pols op. Het is duidelijk dat de plek is veroorzaakt door iemand hand. 

'Audrie,' vraag ik door geklemde kaken. Haar ogen gaan van het uitzicht naar mijn ogen en kijken me vragend aan. Haar zachte uitdrukking brengt een zacht deken over mijn mijn woede, maar het is nog niet verdwenen.

'Wie heeft dit gedaan?' ik breng onze handen omhoog en laat haar haar eigen pols zien. Ze schrikt en bijt zachtjes op haar lip. Ik buig naar voren en druk vederlichte kusjes op plek. Een zucht verlaat haar lippen en ik voel de lust door haar heen razen. Ik buig nu naar haar nek toe, om haar verder in de waas te brengen waar zij mij constant laat, maar een van mijn packleden onderbreekt mijn plannen.

Alfa, we er was een rouge in het gebouw waar de Luna was. Er waren heel veel rouges.
Ik ben op de hoogte. Er zijn veel rouges die daar sporten.
Dat dachten wij ook, maar ik weet niet hoeveel sporters in Troit's kantoor mogen zijn.
Onderzoek het verder. Laat het me gelijk weten al heb je wat nieuws.

'Chase wat is er?' vraagt Audrie nieuwsgierig. Ik schenk haar een korte glimlach en leun tegen haar handen die tegen mijn rusten, aan. In mijn hoofd heb ik een kort debat of ik het haar moet vertellen.

'We vermoeden dat een Karl een rouge is. Hij weet niet dat jij een van ons bent, dus het is niet een dreiging tegen de pack. Ik heb wel gehoord van rouges die een persoonlijke vechtring hebben, maar meestal is dat wolf tegen wolf. Ze doen het vooral om hun bloedlust te stillen, maar het werkt meestal averechts. Ze willen altijd meer,' grom ik uit. Ik kijk op naar haar prachtige gezicht en haar ogen zijn op mij gefocust.

'Ik hou van je,' zegt ze zachtjes. Ik kijk haar bevreemd aan, maar druk al snel een kus op haar lippen. Elke keer al spreekt ze die worden uit, zwelt mijn hart op. Ik denk niet dat mijn wolf en ik er ooit genoeg van zullen krijgen.

'En waarom dan wel?' vraag ik haar plagend. Ik weet waarom ik van haar hou, ik zou het duizend keer per dag willen herhalen, maar waarom zei van mij is mij altijd een vraag. Ik ben er natuurlijk blij mee, maar de nieuwsgierigheid blijft.

'Omdat je me altijd steunt. Omdat je altijd de drang voelt om mij te beschermen, ook al kan ik jou met gemak in maken. Omdat je mij op de eerste plek zet. Omdat je spanning en avontuur in mijn leven blaast. Omdat je simpelweg jezelf bent,' haar ogen sprankelen met liefde en alle woorden hebben me verlaten. Ik kan niks bedenken om te zeggen, dus ik laat mijn lichaam voor me spreken. Ik overlaad haar met kussen. Overal waar mijn mond kan reiken, druk ik een kus. Uiteindelijk is Audrie een giechelend hoopje. Ik hang boven haar en druk mijn laatste kus op haar mond

'Ik weet dat je nu een paar uur achttien bent, maar ik denk niet dat ik enig langer kan wachten. Audrie, zou je met me willen trouwen?' vraag ik met de grootste glimlach op mijn gezicht. Ik denk niet dat ik me enigszins nerveus voel, omdat ik weet dat we de rest van ons leven samen zouden zijn.

'Wauw, je weet wel hoe je dingen op de meest romantische manier moet vragen,' antwoordt ze met een oogrol. Ik steek mijn tong naar haar uit en druk een kusje op haar neus. Oké, ik loog, maar ik denk niet dat ik ooit genoeg van haar zal krijgen.

'En alleen al daarom zal ik met liefde met je willen trouwen,' zegt ze snel. De glimlach die al op mijn gezicht zat, wordt enkel groter. Ik haal de ring uit mijn kontzak en doe hem om haar vinger. Haar ogen schitteren als die van een klein kind, maar ik ben pittig zeker dat die van mij precies hetzelfde zijn.

Mijn Audrie.

  Ik ben echt goed bezig. 

Astublieft. Dit is mijn dank voor jullie geweldige stemmen, comments en steun. I love youu!

XOXO
Nienjaah