You have to fight

6. Date

Audrie Kenley

Als ik wakker word, gaat er maar één gedachte door me heen: ik ga hem vandaag weer zien. Ik denk aan wat mijn vader zei, over dat ik hem er over moet confronteren. Mijn hart slaat een slag over al denk ik er aan. Vind ik hem ook leuk?

Op de een of andere manier let ik heel erg op mijn uiterlijk vandaag. Iets blijft me vertellen dat ik er speciaal uit moet zien, aantrekkelijk zelfs. Diep van binnen weet ik waarom, maar ik wil het niet toegeven. Vandaag komt er volgens mij ook een mogelijk nieuwe sponsor kijken, het zal vast daarom zijn.

Met een sporttas stap ik de deur uit en ga ik naar de sportschool. Zoals verwacht loopt binnen een minuut mijn stalker achter me. Het irriteert me zwaar dat ik zijn naam niet weet, maar ik heb de moed niet om het te vragen. Op mijn gemak loop ik naar de sportschool, kleed ik me om en begin te trainen, met de vertrouwde ogen die me bekijken.

'Audrie!', roept Troit plots door de zaal. Ik draai me om, en de persoon waar ik mee aan het sparren was slaat me vol in mijn gezicht. Een kreun verlaat mijn mond, maar die wordt gesmoord door een grom. Verbaasd kijk ik in de richting van waar het geluid vandaan kwam, en mijn stalker kijkt extreem kwaad. Zijn ogen zijn zwart, en gericht op de persoon die me sloeg. Maakt dat hem zo kwaad?

'Owh shit Audrie! Dat was niet doordacht. Gaat het?', vraagt Troit bezorgt. Ik knik met een kleine lach en sta op. Ik geef de persoon een knikje als teken dat hij weg mag. Troit checkt me snel of ik enige verwondingen heb, voor hij me een duwtje in mijn rug geeft in de richting van een persoon. De persoon is een zeer goed uitziende gast die rond mijn leeftijd is, maar mijn stalker ziet er beter uit.

'Hey, sorry dat je dat moest zien. Normaal gaan mijn trainingen niet zo,' zeg ik met een lach. De jongen lacht ook en steekt zijn hand uit, die ik beleefd schud.

'Maak je geen zorgen. Het hoort er toch bij. Ik ben Rodger trouwens,' zegt hij met een schattig accent. Ik bekijk hem kort, en knik. Hij is wel leuk, maar niet mijn type.

'Ik ben Audrie, maar ik denk dat je dat al wist,' zeg ik met een lach. Hij geeft me een korte lach en een hele subtiele knipoog. Een korte grom weerklinkt door de zaal, en we kijken beide naar de oorzaak: mijn stalker. Ik heb nu zo veel vragen en dat grommen is er een.

'Jaloers vriendje?', vraagt Rodger nieuwsgierig, maar ik hoor de teleurstelling in zijn stem. Alsjeblieft. Hij is alleen in me geïnteresseerd omdat ik beroemd ben.

'Nee, hij is... laat maar. Maar ik had gehoord dat je hier was vanwege een sponsorschap. Welk merk representeer je?', vraag ik nieuwsgierig. Een glimlach verschijnt op zijn gezicht als zeg ik dat die gast niet mijn vriendje is, maar het gaat snel weer naar een zakelijk gezicht. 

'Laten we daar ergens... anders over praten. Hoe klinkt een bar?' vraagt hij. Ik frons mijn wenkbrauwen. Een bar? Dat is niet echt geschikt lijkt me, maar waarom niet. Als het er voor zorgt dat ik extra geld heb voor mijn vader, vind ik het helemaal goed.

'Tuurlijk, waarom ook niet?', is daarom ook mijn antwoord. Hij kijkt tevreden. Ik kijk snel langs hem, en mijn stalker is weg. Een steek gaat door mijn heen, en mijn gedachtes zijn door de war. Wat doet die jongen met me?

Chase Charmain

Ik voel mijn ogen gloeien en mijn snijtanden tegen mijn onderlip. Waar hebben die rogue's het lef vandaan gehaald om mijn mate te benaderen. Eerst slaat er eentje mijn mate, en daarna vraagt er eentje haar uit, en ze zij ja! Mijn wolf gaat wild in mijn hoofd, en hij wil haar claimen. Hij wil die rogue's, maar eigenlijk iedereen, laten zien van wie zij is, en dat is van ons. Voorbijgangers kijken me bevreemd en angstig aan, maar ik trek me er niks van aan.

We moeten haar claimen!

Ik overweeg het om het ook echt te doen, maar ik weet dat ik dan grote problemen heb. Mijn vader vertelde me verhalen over hoe hij mijn moeder ontmoette, en ze zijn niet mooi.

'Zoon, ik zal je een verhaal vertellen. Je moet onder geen beding mijn acties herhalen, want je bent gewaarschuwd over de consequenties,' zegt mijn vader streng. Ik knik braaf en neem plaats, afwachtend voor mijn vaders verhaal.

'Ik heb je moeder is het bos ontmoet, ze was gewoon wat aan het rondrennen, en ze stak perrongeluk ons territorium over. Haar verleidende geur zorgde ervoor dat ik alles liet vallen, en gelijk naar haar toe ging. Je moeder was 16 en pas veranderd. Ze wist niet veel over het weerwolf gebeuren, en als er een 21-jarige alfa met sneltreinvaart op je afkomt, is dat eng. Om eigenlijk een lang verhaal kort te maken. Ik claimde haar zonder haar toestemming, ik forceerde een mark. Mijn wolf schreeuwde dat we het moesten doen, en ik gehoorzaamde. Je moeder heeft een hele maand niet tegen me gepraat, en het was hel. Dus zoon, als jij je mate vindt, moet je beloven dat je haar nergens tot dwingt. Het bezorgt jullie beide pijn, en het is het niet waard,' vertelt mijn vader, de strenge blik verlaat zijn ogen niet.

'Ja papa, ik beloof dat ik mijn mate nooit ergens tot dwing,' beloof ik plechtig. Hij strijkt kort over mijn hoofd, en knikt.

Ik beloof het papa, ik zal je trots maken.

Ik kreeg door dat Audrie eerst Audri heette. Het is Audrie. Ik typ haar naam soms ook als Aubrie, dat is fout. Verbeter me gerust, dat vind ik eigenlijk fijner. 

Ik zweer op mijn graf dat ik dit boek niet ga verwaarlozen, en er geen 9 maanden over ga doen om dit boek af te maken. 

XXX

Nienke