Audrie Kenley
Ik weet niet hoelang ik hier ben, ik zie amper licht. De gevechten zijn op willekeurige tijdstippen, ik heb geen besef van tijd. Ik probeerde de dagen te tellen aan mijn maaltijden, maar dat werkte ook niet. Tot nu toe heeft de baas me nog niemand laten vermoorden. Ik denk dat ik mezelf had vermoord als ik iemand moest vermoorden, dat of die gast die de baas hier is. Hij moet zeker even een rondje psychiater doen.
'Het is weer tijd voor de stel speler,' zegt Peter. De grijns op zijn gezicht is haast een kenmerk, want hij valt er niet af te slaan. Ik kan het weten, want ik had het geprobeerd. Geen leuke ervaring kan ik zeggen. Dwayne kijkt me met dezelfde ogen aan als altijd, spijtig. Ik moet met hem alleen kunnen praten, hij kan mijn enige weg uit zijn.
'Geef me een seconde om aan je gezicht te wenen,' spuug ik al komt hij dichterbij. De grijns vervalt niet en hij grijpt me bij mijn bovenarm. Pijn schiet door mijn bovenarm heen. Klootzak.
'Nog even en ik moet je naar de baas sturen. Eerlijk gezegd ben ik wel benieuwd hoe hard hij je kan laten gillen, maar ik denk dat ik je nog harder kan laten gillen. Denk je niet?' vraagt hij sensueel. Rillingen gaan over mijn rug heen, maar niet de goede die ik van Chase krijg. Nee, dit zijn de rillingen die je krijgt al loop je langs een open riool.
'Awh, durft de slet nu niks meer te zeggen?' vraagt hij pestend. Ik hou mijn mond stijf dicht, wetend dat al zeg ik wat terug dat ik nog een blauwe plek aan de verzameling kan toevoegen.
'Peter wil je een keer je kop houden. We weten allemaal nu wel hoe stoer je bent, zeker al is de baas in je aanwezigheid,' zegt Dwayne sarcastisch. Peter gromt naar hem en een kleine glimlach ontstaat op mijn gezicht. Ik mag Dwayne.
'Veel plezier. Slet,' roept Peter me aan. Ik draai me om en smeek Dwayne met mijn ogen, een vaste routine. Aan zijn ogen te zien staat hij op het punt van breken. Nog even Chase en ik ben weer bij je.
'Vandaag gaan we strijden tot de dood. Omdat onze Audrie zich zo geweldig heeft bewezen de afgelopen weken, hebben we besloten dat je vandaag een echte uitdaging krijgt. Laten we zeggen dat we nu beginnen te twijfelen wie wint,' roept de presentator om. Ik heb nog steeds geen idee wie het is. Ik draai me om naar de baas, die op zijn troon zit. Klootzak nummer twee.
'Vandaag is het The Wolf, Audrie Kenley tegen Noor, het bruutst van al. Strijders succes,' roept hij voordat de deur van de tegenstander opengaat. Ik kijk naar de man die door de deur loopt, je kan ook wel reus zeggen. Ze willen dat ik tegen hem vecht?
'Ik weet niet wat ik moet doen. Je hier op elke manier nemen of je hart uit je delicate borst trekken,' hoeveel klootzakken zijn er in dit gebouw. Iemand moet heel wat holy water halen. Iets van negenhonderd liter.
'Ik zou zeggen probeer,' grom ik terug. Hij lijkt niet geïntimideerd, waarom zou hij? Hij is iets van twee meter tien en bestaat enkel uit spier. Ik denk niet dat ik iemand kan bedenken die hem kan verslaan, maar Peter en de baas mogen van mij wel proberen.
'Het heeft pit. Wat leuk, maakt het vechten nog sneller,' zegt hij sadistisch. Zijn ogen schitteren met een enge emotie en ik vrees voor mijn leven. Voor ik mijn volgende adem kan nemen is mijn hart al in zijn hand. Ik zie hem het weggooien alsof het een stofje op zijn shirt is voor alles zwart wordt. Het laatste wat door mijn hoofd gaat is Chase.
Ik hou van je.
Tja....
We zien de rest woensdag.
JE LEEST
You have to fight
WerewolfAudrie is een meisje met een passie voor vechten. Ze is bekend, maar dat boeit haar niet, zolang ze maar haar passie kan tonen. Voor relaties heeft ze geen tijd, maar door een bepaalde gebeurtenis kan ze een bepaalde man niet uit haar hoofd halen. H...