You have to fight

11. Griekse goden of de Duivel

Audrie Kenley

Door mijn huilbui van gisteravond en 's nachts, zijn mijn ogen rood en opgezwollen. Ware schoonheid, of niet? Met het elastiekje dat standaard om mijn pols zit, doe ik mijn haar in een messy bun. Snel doe ik wat make-up op mijn gezicht om mijn roodheid te verbergen en ga naar de sportschool.

Het eerste wat me begroet als ik de deur open doe, is de zon. Dan verdwijnt de zon door een knap figuur, die blijkbaar geen leven heeft. Ik rol mijn ogen bij het zicht van Chase, die zoals altijd een oogverblindende grijns op zijn gezicht heeft.

'Er bestaat iets als een leven, misschien moet je er een halen,' zeg ik cynisch. Hij schud zijn hoofd lachend. Hij legt zijn arm rond mijn schouder en zo gaan we samen naar de sportschool.

'Ik heb trouwens wel een leven. Ze is een prachtig meisje, met zachte, blonde haren, schitterende ogen, een verbazingwekkende persoonlijkheid en natuurlijk geweldige vormen. Maar die zijn alleen voor mijn ogen te bewonderen,' zijn stem zit vol met jaloersheid, en eerlijk, het maakt iets in mijn los. Jaloersheid is op zijn gezicht te zien, maar de grijns verdwijnt niet. Het lijkt haast op zijn gezicht geplakt. Dat zullen we nog eens zien...

'Tuurlijk schat, wat er maar voor zorgt dat je 's nachts slaapt,' zeg ik met een grijns. Zijn grijns verzwakt een beetje, maar hij is nog steeds zichtbaar. Mijn grijns verbreed plots al springt er een plan in mijn hoofd, een plan dat die grijns van hem zeker van zijn gezicht slaat.

'Ik ga omkleden, en dan kan jij weer stalkerig doen. Of wat je dan ook doet als je naar me kijkt,' zeg ik liefelijk, en om het effect te versterken, druk ik een kus op zijn wang. Hij loopt mompelend weg. 

Ik haast me snel de kleedkamer in, die zoals verwacht leeg is. Ik open mijn kluisje en haal de complete inhoud er uit. Ik zweer dat ik van een sponsor een iets te sexy setje had gekregen, maar waar het is... De grijns op mijn gezicht wordt nog groter, als dat mogelijk was, en ik kleed me snel om. Als ik in de spiegel kijk, schrik ik. Ik kijk naar een onbekend meisje. Een meisje dat straalt. Ik herstel nog snel mijn haar en stap vol zelfvertrouwen de zaal binnen. De seconde die ik in de zaal ben, zijn op twee handen te tellen.

'Waarom heb je dat aan,' gromt Chase ongeveer. Ik kijk hem bevreemd aan, maar laat het varen. De grijns is van zijn gezicht geveegd, maar ik wil hem nog wat meer testen.

'Je weet dat dit de meisjeskleedkamer is? Als je me nog wat moet vertellen is dat geen probleem hoor,' de onschuld druipt van mijn stem, maar de grijns op mijn gezicht is niet te missen. De oogkleur van Chase veranderd om de seconde, vast door het licht.

'Nee Audrie, ik ben niet gay of wat dan ook. Het enige wat je moet weten, is dat ik je niet zo laat trainen. Je trekt maar iets anders aan, desnoods mijn shirt, maar alles behalve dat,' zegt hij kwaad. Kwaad op wie? Mij? Steken schieten door mijn heen, maar ik hou mijn hoofd hoog.

'Zover ik weet, heb jij niks over mij te vertellen. Je bent mijn vader niet,' mijn stem wordt harder met elk woord dat mijn mond verlaat. Ik zie dat de woorden hem pijn doen, maar hij verbergt het snel.

'Vader? Nee, dat ben ik niet. Maar je kan me daddy noemen,' zegt hij met een grijns. De temperatuur in de kamer daalt tien graden en ik duik onder zijn armen door. Heupwiegend loop ik de deur uit, en ik hoor hem achter me kreunen. Dat, mijn lieve jonge, noemen we karma.

Ik kijk de zaal rond voor een tegenstander, maar tot mijn verbazing is er niemand. Normaal zijn er wel een paar mensen te vinden rond deze tijd. Een wel bekende lichaamswarmte komt achter me.

'Wat jammer nou, misschien moet je dan maar met mij vechten,' zegt hij uitnodigend. Zijn adem blaast over mijn nek, en kippenvel is niet te missen. Ik kan de grijns op zijn gezicht voelen, en opeens is vechten met hem geen slecht idee, kan ik eindelijk zijn grijns er compleet afslaan. 

'Dat klinkt als een heel goed idee, kan ik misschien die nep ballen van je er af trappen,' zeg ik met een knipoog en loop naar de ring. Ik draai me om, en zie dat hij zijn mannelijkheid beschermt.

'Dit zorgt er enkel voor dat ik het nog grager wil doen!', roep ik door de zaal. Met grote stappen komt hij naar me toe, en de speelsheid is in zijn ogen te zien.

'Pas maar op schat, ik hou er niet zo van als mensen me bedreigen,' waarschuwt hij me. Hij haalt zijn shirt over zijn hoofd, en de wereld stopt voor een moment. Iemand moet het heilige water halen, want anders gaan er dingen fout. Zijn buikspieren zijn gevormd door de Griekse goden, of de Duivel. 

Dit gaat nog interessant worden.