Love Trap

Chapter Fourteen

"Nako naman, Erin! Bakit pinaalis mo pa? Gumagawa na nga ako ng paraan para ma solo mo sya tutal ayaw mo naman kumilos. Ayan baka maagaw pa sya ng pinsan mong, ay ewan.." tuluy-tuloy na salita ni Donna.

"You don't understand me. Mas pinili nya pa si Gaby.."

"Oo, Erin. Pero tinanong ka nya at pumayag ka naman. And he didn't ask you once, but twice. Binigyan ka nya ng option kung tutuloy sya o hindi. Kung si Gabrielle o ikaw. Kung mawawala na sya sayo o hindi! But what did you do? Ikaw na ang nagsabi na si Gaby ang puntahan nya. Don't you get it? You made his way away from you and near to your cousin. Kaya wag kang malungkot jan dahil ikaw narin ang pumili nito."

Ewan ko ba. Nalilito na ako. Bakit nya pa kasi ako tinanong? Kung gusto nya gagawin nya. Si Ivan yun eh. This doesn't make any sense. Bakit kailangan nya pa akong tanungin kung ano ang gagawin niya?

"Okay, let's start!"  Sigaw ng photographer. Nandito kasi kami ngayon sa pictorial. Bago pa ako makapag paalam kay Donna ay tumunog ang cellphone nya. Ang ikinagulat ko lang ay nung namula sya pakatapos mabasa yung text ng kung sino man yun..

"Ah, ano.."

"Okay. Alis na. Take care of my brother, tomato baby!" Bago pa sya mag salita ay tinalikuran ko na sya at pumunta na ako sa artist na nag aayos sakin kanina. Grabe si Donna masyadong obvious!

"Erish."

"Trev! You're finally here." Si Trevin Vash Darren. Erish ang tawag nya sakin dahil combination daw ng pangalan namin. Nung nasa france ako ay sya ang pinaka close ko sa mga models dahil sya ang lagi kong ka partner sa mga project namin.

"Yeah. I won't let you do this alone. We're partners." Ng kumindat ito ay tila lumiwanag ang paligid. Half german half filipino ito. His best asset aside from being drop-dead-gorgeous, was his eyes. It's pure gray that always shines because of his happiness. Ewan ko ba, his charm's so great. Kahit nga sinong babae ang magustuhan nito ay napapa-ibig nito. He's a great man, but dangerous. Ito ang tipo ng gwapo na kahit titigan mo maghapon ay hindi ka magsasawa.

"Stop that! Late ka parin." Mabuti nga nakakaintindi na sya ng tagalog at nakakasalita ng konti. Ngumisi sya at ginulo ang buhok ko..

"Kinikilig ka lang kamo." Ke kissed my cheek. Okay lang iyon dahil nasanay na ako dito dahil sa france ay natural lang iyon, greetings. No big deal. Pagkatapos ay pumunta na sya sa spot kung saan kami mag pi-pictorial. Kainis tong mga nag aayos sakin! Pag nandito si Trev parang lumulutang sa hangin. Walang ka rekla-reklamo, ginulo na nga ni Trev yung buhok kong kakina pa nila pinaghihirapang ayusin.

Nasa kalagitnaan kami ng pictorial ng may naaninag akong pumasok sa pinto. Hindi ko alam kung sino dahil diretso sa camera ang tingin ko. Siguro ay dumating na ang in-order ni Trev na mga pizza. Nagutom tuloy ako dahil sa isiping iyon.

"Trevin. Put your arms in Erin's waist. And Erin, your arms in Trevin's shoulder." Sinunod namin ang photographer. Damn! sobrang lapit namin. Ngayon ay nagkadikit na ang mga katawan namin.

"What's up with you two? Do you have a quarell? You always do these for three years. Shy?" Naiirita na sabi ng photographer. Sa pagkakatanda ko ay ngayon lang kami pinag dikit ng ganito ni Trev. Mostly ang pictures namin ay hindi nagkakadikit. Just the presence of us both in a picture is more than enough.

"Hey! Watch your tone. If you don't like what we're doing, then fine! It's not our lost, you know it. There's a lot of company chasing us. Honestly, I wanted to say no to you. But you should thank Erin. We know you'll get fired if you didn't convince us. You should know your place. " Tinapik ko na ang braso ni Trevin dahil napapahiya na ang photographer. Umiral nanaman ang pagka bossy nito. Well, aside from being a successful model, he's also a successful businessman.