9- You and Me

26.7K 1.6K 909
                                    

ÇOK PİS GAZA GELİP ERTESİ GÜN YB YAZDIM NEREDE BENİM ALKIŞIM :')


ÖNCEKİ BÖLÜMDE VKOOK'A DAİR PEK BİR ŞEY YOKTU OYUNBOZANLIK YAPMAMAK İÇİN BU BÖLÜMÜ ATIYORUMMMM


SİZLERİ SEVİYORUM :3

Okul çantama dolabımdaki kitaplarımı doldururken kendi çapımda sessizce şarkı mırıldanıyordum.

Bir gün Ay'a

Uzun uzun mektup yazdım

Senin kadar aydınlık olmayacaktı

Küçük bir mum yaktım


Kitaplarımı alıp çantamı tek omzuma sarak eve giderken şarkı hala dilime dolanmış durumdaydı.


Bugün de ılımlı şekilde yaşıyorum

Yıpranmış şekilde adım adım yürüyorum

Boğuyor beni güneş

Ve çırılçıplak soyuyor beni dünya

Elimden bir şey gelmez başka yolu yok

Ay ışığı altında parçalanmış olan beni topluyorum


Yorgun ve kırgın olmama rağmen içimde ufak bir mutluluk tohumu vardı. O tohumu öldürmemek için şarkılara adıyordum kendimi.

Şarkılar yalnız olmadığımı hissettiriyordu sanki.


Telefonumun mesaj sesi kulağıma dolunca annemin evde olmadığını belirten bir mesaj aldım. Dolaptaki yemeği ısıtıp yememi ve dışarıdan yemek sipariş etmememi tembihlemişti.


Aslında son zamanlarda çok fazla dışarıdan yemek yemeye başlamıştım ve annemi de bu yüzden endişelendiriyordum. Fakat umurumda değildi. İçimde hissettiğim bir boşluk vardı ve ben bu boşluğu doldurmak için çeşitli yollara başvuruyordum. Hunharca yemek gibi.


Annemin bu depresyonik hallerimi fark ettiğinin farkındaydım ve elinde olsa beni evde tek bırakmak istemeyeceğine emindim fakat önemli bir şey olmalıydı. Haliyle küçük bir çocuk da değildim ben. Sadece annem bunu anlamakta güçlük çekiyordu..


Omzumda gittikçe ağırlaşan çantamı elime aldım ve kapının önüne geldiğimde çantamın ön cebinden anahtarımı çıkardım. Dudaklarımın arasından mırıldandığım yeni bir şarkı.


Keşke kimsenin hiç duymadığı daha iyi melodiler bulsaydım

Keşke daha iyi şeyler söylemek için daha güzel bir sesim olsaydı

Keşke birbirleriyle uyumlu yeni akortlar bulsaydım

Keşke her şarkı söylediğimde kafiye yapmak zorunda olmasaydım

Yaşlandığımda bütün korkularımın azalacağı söylendi bana

Ama şimdi kendime güvenim yok, ve insanların ne düşündüğünü önemsiyorum

(Twenty one pilots- stressed out)


Eve girip kapıyı kapattığımda annemin gelince kızacağını umursamadan çantamı bir tarafa fırlattım. Zıplaya zıplaya mutfağa giderken dolabı açıp annemin dediği yemeğe baktım fakat ilgimi çekmediğinde hızla dolabın kapağını kapattım.

Sexy Daddy | KookTae Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin