Bryan's POV
Nandito na ako sa loob ng kotse ko..umiiyak...sabihin niyo na akong bakla wala na akong pakialam...Umalis na ako sa rest house na yun..iniwan ko siya dahil yun ang gusto niya...pero sobrang sakit pa rin eh...dito sa puso ko..para akong tinusok ng isang daang kutsilyo sa puso ko sa sobrang sakit....pero mahal ko pa rin siya kahit na iwan ko siya...sinunod ko lang yon..dahil ayokong nakikita siyang umiiyak at nahihirapan tama na yung maraming taon na naghirap siya para sa akin...humagulgol lang ako ng humagulgol sa kotse ko..kailangan ko ng mapaglalabasan ng sama ng loob...pinaandar ko na yung kotse ko para pumunta sa dapat Kong puntahan..pagkahinto ng kotse ko lumabas na ako.at pumasok sa bar ng kaibigan ko...sarado pa ito pero dahil kaibigan ko may ari nito nakapapasok ako dito..nakita ko agad siya
"Yow pare,long time no see ah..problem?" Bungad nito sa akin
"Tsk..pengeng maiinom" sabi ko nalang at umupo na sa stool bar ..
Agad naman niyang binigay at agad ko din tong ininom
"About ba Kay Celine?" Tanong nito pero di ko na siya pinansin inom lang ako ng inom dito...Hindi ko na alam kung ilan na yung nainom ko at parang nahihilo na rin ako..pero wala akong pakialam gusto Kong makalimot kahit dito lang sa alak na ito makalimot na ako..kahit saglit lang...nararamdaman ko rin na parami na ng parami yung mga tao dito..at pinagtitinginan ako...wala akong pakialam..ang mahalaga maalis yung sakit na nararamdaman ko dito sa puso ko...
"Pre,tama na yan..marami ka ng nainom Tara na ihahatid na kita" sabi niya at inaakay akong tumayo pero di ako nagpatinag
"Alham mho bha?*hik* mhahal na mhahal*hik* kho siya?hahahaha*hik* kasalanan ko *hik* kung bakit siya lumayo kung Hindi ako sumunod sa freyang yun siguro*hik* masaya parin kami hanggang ngayon*hik*siguro ako pa rin ang mahal niya*hik* wala eh napakagago ko..alam mo ba?ha??*hik* dahil sa akin nawala anak namin,dahil sa katarantaduhan ko*hik*mahal ko siya pero ako di na niya mahal*hik*Mas mahal niya na yung kapatid ko eh*hik*hahaha hahaha..mahal ko siya..sobra*hik*" kwento ko sa kanya at humahagulgol na ako dito wala na akong pakialam kung yung mga tao dito pinagtitinginan ako ng parang isang baliw
"Tama na pre...umuwi ka na..lasing ka na oh" sabi niya pero hanging iling lang yung sagot ko pero kinulit pa rin niya ako..wala na akong nagawa kundi tumayo na at nagsimulang maglakad na pagewang gewang
"Teka pre..hatid na kita" pero diko siya pinansin at lumabas na ng bar at sumakay na sa kotse ko hanggang ngayon umiiyak pa rin ako at wala na akong pakialam pinaandar ko na yung kotse ko at nanlalabo na rin ang mga mata ko di ko na nakikita ng malinaw yung daan pero nagpatuloy ako sa pagpapandar ng kotse ko hanggang sa
*PEEP*
di ko na alam ang nangyayari tanging naririnig ko lang yung sigawan ng mga tao at nakikita ko nalang na naliligo na ako sa dugo di ko na alam ang nangyayari di ko alam kung panaginip ba ito kung panaginip man ito sana wag na akong magising tumulo yung luha sa mga mata ko
"Celine...Mahal kita..mahal na ma-hal..."at tuluyan ng pumikit ang mga mata
BINABASA MO ANG
A Desperate wife (Complete)
General FictionREAD AT YOUR OWN RISK!!!!!! ------ Siya si Celine Montenegro, mahal na mahal niya ang kanyang asawa kahit sobra na siyang nasasaktan dahil dito, hindi siya sumusuko kahit ang tingin lang sa kanya nito alipin o tinuturing na parang hayop, ni minsan h...
