Celine's POV
Tatlong taon na ang nakakalipas Simula ng inamin ko Kay drake ang sikreto ko at lagi niya na akong kinukulit na aminin ko na raw Kay Bryan para di na ako saktan pero ang sabi ko lang sa kanya
"ayokong maging dahilan yung sikreto para maging mabait sa akin si Bryan gusto ko maging mabait si Bryan sa akin dahil mahal niya ako"sinabi ko sa kanya yun
akala ko titigil na siya pangungulit sa akin pero lalo lang lumala,
speaking of Bryan ang daming nangyari sa tatlong taon na pagsasama namin at puro pananakit lahat yun kung dati sinturon lang at kamao lang pero Simula nung umalis ng bansa si Freya na ex bestfriend ko nung nakaraang buwan lang lalo niya ako pinagmamalupitan lahat na ata ng bagay nahampas na niya sa akin katulad nalang ng latigo baseball bat at iba pa at di na nga mawala wala ang pasa ko sa katawan eh
minsan naiisip ko na lumayo nalang sa kanya pero sa tuwing naiisip ko na lalayo Kay Bryan naiiyak na ako kaya hanggang kaya ko magtitiis nalang muna ako
Nagluluto na ako ng agahan niya para wala na siyang masabi at di niya ako masaktan muli pero Mali pala ako
"CELINEEEEEEE" muntik ko ng mabitawan yung sandok sa sigaw niya at nanginig na ako sa takot alam ko kasing may nagawa na naman ako na Mali. Kaya agad agad na ako pumanhik sa taas..
"b-bakit B-bry?" Natatakot Kong saad
Bigla siyang lumapit sa akin at hinaklit yung buhok ng kanang kamay niya habang ang kaliwa naman niya hawak hawak ng mahigpit yung panga ko
"ANONG BAKIT?DI MO BA ALAM MAY BOARD MEETING AKO NGAYON..BAKIT DI MO NI PLANTSA YUNG DAMIT KO..PAPAPASUKIN MO AKONG LUKOT ANG DAMIT?HUH??"sigaw niya at sabay bitaw sa akin at sabay sampal na malakas di ko mapigilang maluha tumayo ako at inabot yung damit na hawak hawak niya
" P-plantsain ko na lang..pasensya na nawala sa loob ko"sabi ko at kinuha yung plantsa at isinaksak
muntik ko ng mabitawan yung plantsa dahil bigla niya akong hinila sa kanya at tinulak sa kama padapa
At tinali sa kama
"A-anong gagawin mo..." Nauutal Kong sabi
"Dapat Hindi damit ang pinaplantsa eh kundi ikaw" sigaw niya at naramdaman ko yung mainit na plantsa sa likod ko naglilikot ako pero di ko magawa kasi nakatali ako
"Pls..tama na!tama na!ARAAAAYYY" pagmamakaawang sigaw ko pero nagbibingi bingihan siya at nilapat pa ng matagal yung lantsa sa likod ko
"Tama na!pa plantsain ko na yung damit mo..susundin ko na lahat ng utos mo pls...itigil mo na" iyak Kong pagmamakaawa ko pero ayaw niya talagang tumigil nanghihina na ako sana tumigil na siya...
*ring*ring*(may tumatawag)
"Hello" sabi Niya sa kausap niya sa cellphone at tumigil siya sa paghahagupit sa akin at tinakpan ang bibig ko para di marinig yung iyak ko sa kabilang linya
"ANO?"
"WAIT!I'LL BE THERE IN JUST 10 MINUTES.PLEASE TELL TO MR.MONTEMAYOR" sigaw niya sa kabilang linya at tumayo na siya sa kama at nagbihis na
"Pasalamat ka.may tumawag" sabi niya at lumapit Siya sa akin.kaya napapikit ako.akala ko sasaktan niya ulit ako yun pala tatanggalin lang niya yung tali ko....
"wag na wag kang aalis ng bahay kung ayaw mo lalong masaktan"he said with a cold voice at lumabas na siya ng kwarto
kahit masakit katawan ko pinilit ko pa ring bumangon para habulin siya paglabas ko ng kwarto nakita Kong pababa palang siya ng hagdan kaya dali dali ako bumaba.di ko na ininda yung sakit ng likod ko
Mas mahalaga pa rin yung pagkain niya ng agahan
"Bryan..wait lang...kumain ka muna" sabi ko pagkalapit ko sa kanya....
"Di ako gutom" sabi niya na di man lang humaharap sa akin at naglakad na
"Pero masamang nagpapagutom...kumain ka na kahit konti lang" kulit ko pa rin sa kanya
"SABI NG HINDI AKO GUTOM EH," sigaw niya at bigla siyang humarap sa akin at hinawakan yung braso ko ng mahigpit
"A-aray n-nasasaktan a-ako" daing ko
"TALAGANG MASASAKTAN KA KAPAG DI KA TUMIGIL SA KAKULITAN MO...PAG SINABI KONG BUSOG NA AKO BUSOG NA AKO,TSK...SINASAYANG MO ORAS KO"sigaw niya at binitawan niya ng malakas yung braso ko kaya tumama yung tagiliran ko sa coffee table at umalis na siya tumayo naman ako habang umiiyak pumunta na akong kusina at kumain na lagi naman siyang Hindi kumakain ng breakfast dito actually pati dinner Hindi siya kumakain dito ayaw raw niya akong kasabay o nakikita yung pagmumukha ko nandidiri raw siya...
. At di na rin ako nakatapos ng pag-aaral dahil pinahinto na niya ako nung 2nd year college ako sa kursong culinary arts ayaw niya akong nakikitang masaya naiiyak ako ng naaalala ko non na nagmakaawa ako sa kanya na ipagpatuloy ko yung pag aaral ko pangarap Kong maging chef bata palang ako pero Hindi niya ako pinakinggan
nung mga panahon na tumatakas ako para mag enroll sa ibat ibang school.pero nalaman ko na ipina ban na pala niya ako..kaya lahat ng school na pinag eenrollan ko..ayaw akong tanggapin...tas nang nalaman niya na lagi akong tumatakas para makapag enroll lang lagi niya akong pinagbubuhatan ngkamay...sobrang sakit pero tiniis ko lahat yun...
BINABASA MO ANG
A Desperate wife (Complete)
General FictionREAD AT YOUR OWN RISK!!!!!! ------ Siya si Celine Montenegro, mahal na mahal niya ang kanyang asawa kahit sobra na siyang nasasaktan dahil dito, hindi siya sumusuko kahit ang tingin lang sa kanya nito alipin o tinuturing na parang hayop, ni minsan h...
