De 'verassing' kwam steeds dichterbij. Het was een vliegveld. "Waar gaan we heen?" Vroeg ik nadat ik aandachtig had bekeken of het wel echt een vliegveld was. Hij glimlachte naar me. "I'm going to take you down under." Ik trok mijn wenkbrauw op. "Australië." Zei hij er lachend achter aan. "So far away... Ik heb niet eens spullen." "We gaan eerst winkelen." Glimalchte Liam. "Ik heb geen geld." "Ik betaal." "Dat ga ik niet toelaten. Je betaalt die reis al..." "Nou en. You deserve the best. En ik heb een hoop in te halen en goed te maken." "Je kunt dingen niet goed maken met geld en spullen." "Dat weet ik, maar anders heb jij geen spullen. Laat mij nou maar gewoon betalen." Hij glimlachte en drukte een kus op mijn neus. Zuchtend liep ik achter hem aan, terwijl ik allerlei dingen bedacht over hoe hij aan al dat geld kwam om dit allemaal te kunnen betalen.
Liam had me veelste veel gegeven. Ik voelde me er schuldig over. Maar hij moest en zou alles betalen had hij gezegd. Ik had 2 nieuwe sweaters, een nieuw jurkje, nieuwe schoenen nieuwe pyama alles... hij had zelfs make-up voor me gekocht. (A.N. op de afbeelding rechts kun je alle items die Liam voor Grace gekocht heeft zien.) Liam propte de tassen met nieuwe spullen een koffer en haalde ook zijn eigen koffer uit de auto. Ik pakte mijn eigen koffer en sleepte die mee richting het vliegveld. We checkte in en zette onze bagage op de daarvoor bestemde band. We werden gecontroleerd net als onze handbagage. Heel even was ik bang dat Liam misschien iets van drugs meegenomen had waardoor we uiteindelijk toch niet zouden gaan. Maar dat was niet zo we kwamen gewoon door de poortjes heen, en dat gaf me weer een beetje meer vertrouwen in Liam.
Na een lange vermoeiende vlucht landde het vliegtuig weer op de aarde. Liam keek me glimlachend aan en kuste mijn lippen. Ik kon mezelf er niet van weerhouden om ook te glimlachen.
"So we will stay here for a few days." Zei Liam nadat we uit de taxi waren gestapt en een enorm luxe gebouw me aanstaarde. We liepen naar binnen en de lobby zag er zo mooi -en ook duur- uit. Aan de voorkant van de bali was het logo gegrafeerd en allerlei kroonluchters verlichtte de lobby. Mijn ogen volgde zorgvuldige elk glinsterend detail. Liam kreeg de sleutel van het meisje achter de bali en we liepen een hal in om vervolgens de lift te nemen. Er lag gewoon in elke hal een soort rodeloper, en de liften waren aan de binnenkant net zo luxe als het hele hotel. We stapte na een aantal verdiepingen uit de lift en liepen een andere gang in. Ook hier lag weer een rodeloper achtig idee op de vloer, en prachtige planten fleurden de deuren helemaal op. We stopten bij kamer 235. Liam maakte de deur open en mijn mond viel open en met grote ogen keek ik het slaap gedeelte rond. Een kingsized bed was te vinden in het midden van de kamer, en enorme deuren leidde tot een balkon met het meest romantische uitzicht. In de badkamer was een bubbelbad te vinden dat net zo groot was als de badkamer bij mij thuis. Ook was er een douchecabine met 2 enorme douchekoppen, en een prachtige wastafel met spierwitten handdoeken maakte het helemaal af.
Ik zette mijn koffer naast de enorme garderobbe kast en maakte hem open zodat ik alvast wat kleren uit kon hangen. "Voor hoe lang blijven we hier eigenlijk?" Vroeg ik. "Ik heb geen idee. Misschien een week misschien 3." Weer eens lekker vaag. Dacht ik bij mezelf. Maar goed ik moest er maar meeleven, ik wilde nu hier niet te veel heibel krijgen aangezien ik dan misschien nooit meer thuis kom, niet dat ik dat nu ooit nog kom maar er is een klein kansje... Ik zuchtte diep. "Is er iets?" Vroeg Liam meteen. "Nee." Zei ik met nog een zucht erachteraan. "Babe, I know there is something come, tell me." "I hate everything." Zei ik, ik weet niet wat het was maar ineens had ik helemaal gehad. "No you don't. Come and sit next to me." Ik zuchttte weer, stond op en plofte naast Liam op het bed.
Na een heel gesprek over hoe erg ik het haatte dat hij me weg had gehaald uit Wolverhampton en dan ook nog alles betaald en beweerd dat hij vlucht, eindigde we al zoenend op het bed. Ik voelde zijn handen onder mijn shirt gaan waarvan ik schrok en hem recht in zijn ogen aankeek. "I'm not ready for this." Zei ik terwijl ik de andere kant op keek. Hij pakt mijn kin en draaide mijn gezicht weer zijn kant op. "Baby, it's okay. I'll wait for you." Hij gaf me nog een kus op mijn lippen en ging van me af. "Zal ik het avondeten bestellen bij de roomservice of wil je in een restaurant eten?" Vroeg hij. "Mij maakt het niet uit." "Oke, dan gaan we naar een restaurant." Zei hij glimlachend. Ik ging rechtop zitten en stond op van het bed. "Ik moet me dan nog wel even omkleden." "Dat is goed. Dan zorg ik dat we ergens een tafeltje hebben." Ik pakte mijn kleren en verdween de badkamer in. Ik deed het mooie zwarte jurkje aan dat Liam voor me gekocht had met de zwarte pumps. Mijn make-up hield ik gewoon simpel en mijn haar liet ik over mijn schouders vallen. Ik liep de badkamer weer uit en Liam's mond viel open. "You look beautiful." Zei hij en hij kuste mijn lippen. "Don't ruin my lipstick, the night is still young." Zij ik grijnzend. Liam grijnzde ook en hij pakte mijn hand vast. En zo verlieten we het hotel.
------------------------------------------------------------------
Hi!
Oke dus, weer een tijdje geleden... maar ik had examens en die zijn nu voorbij! En dat betekent dat ik al heeeeerlijk aan het genieten ben van mijn zomervakantie!
Kort hoofdstukje... en eigenlijk niet echt iets spannends. Maar ik beloof plechtig dat er in het volgende hoofdstuk wel weer drama gebeurd!
En iedereen die dit verhaal leest, votes heeft en comments plaats; SUPER BEDANKT!
xxx Love ya all!
P.S. Mocht je de afbeelding rechts niet zien (wat heel erg waarschijnlijk is aangezien ik hem ook niet kan zien...) ga dan naar deze link: http://www.polyvore.com/no_titel/set?id=122524449
JE LEEST
Breath In, Breath Out (ft. Liam Payne & Luke Hemmings)
Fanfiction"Who or what would you trust when everything else is uncertain."
