"Ik weet dat ze hier is." Hoorde ik de stem sissen. "Ze is hier niet dus ga weg." Ik hoor hoe er iemand tegen de muur gesmeten word, en al snel komen er vluchtige en snelle voetstappen op de trap die naar boven rennen. Ik blijf doodstil zitten waar ik ben. In alle hoop dat het Luke is die naar boven is gerend. Die gedachten word al snel uit mijn hoofd gezet nadat ik Liam in de deuropening van Luke's kamer zie. Angstig kijk ik hem aan, en in gedachten had ik opgestaan langs hem heen gerend en hem geslagen, maar het enigste wat ik kan doen is doodstil blijven zitten en kijken hoe Liam steeds dichter bij me in de buurt komt. "Grace..." zegt zijn stem. Zijn stem geluid galmt door mijn hoofd. "Het is allemaal niet wat het lijkt. Jason... hij geeft me dat spul. Ik ben anders als ze me dat geven. Ik ben dan mezelf niet geloof me." Hij stond een paar centimeter bij me vandaan en ik deed mijn best om een paar fatsoenlijke en nette woorden uit te brengen. "Het kan me niet schelen Liam. Die avond was je dronken, geen Jason en geen spuitjes. Heb je daar ook een excuus voor?" "Nee." Zei hij. "En heb je dan misschien wel een rede om Luke vals te beschuldigen? Liam blijf gewoon bij me weg. Dat is beter voor iedereen." Ik klonk als een emotieloze robot, maar zo voelde ik me ook over Liam, of beter gezegd ik had geen gevoel meer bij hem. Hij had te veel gedaan, hem opnieuw op zijn woord geloven zou weer een enorme fout zijn. "Go away!" Riep Luke die hijgende de kamer in rende. zijn oog was blauw maar verder was er geen schade aan hem. Thank God. "Grace?" Liam keek me vragend aan. "I'm done with assholes like you." zei ik nog steeds gevoelloos. In Liam's ogen was iets liefs te zien, iets dat er ook was als hij bij me was. Maar ik kon hem niet meer vertrouwen, daar was ik zeker van. Luke wees hem de deur en Liam verdween. "Gaat het met je oog?" Vroeg ik. Luke knikte en glimlachte. We keken elkaar lang aan, en onze gezichten kwamen dichterbij. Ik voelde Luke's lippen op de mijne, en ik was even vergeten hoe goed die voelden. Onze tongen speelden een spelletje. We trokken terug en ik glimlachte naar hem. "Lucas... I guess I trust you again." zei ik voorzichtig. De glimlach op zijn gezicht werd alleen maar groter. "Grace... would you want to be my girlfriend?" "Yes I do." zei ik met een plechtige stem. Onze lippen raakte elkaar weer en ik voelde me zo gelukkig. Alles was weer goed. Voor zo ver dan.
-----------------------
hi!!!
Dit hoofdstuk is echt gwn zo kort... de waarheid is dat ik -als ik geen inspiratie meer krijg- dit het einde van het boek is. Het spijt me heel erg dat ik geen waarschuwingen in eerdere hoofdstukken had gegeven, maar mn inspi voor dit verhaal raakt op. En eigenlijk is het nu allemaal goed... met Garce en Luke. Laat me weten of je misschien iets hebt dat je graag nog zou willen lezen, want dan kan t zijn dat er dan nog een hoofdstukje aankomt. K leg het in jullie handen!
En wie weet schrijf ik gwn vrolijk verder aan een nieuw boek :)
Enne... HOE VET WAS HET CONCERT?! IK HEB GENOTEN!! Best day ever! :) ♡
ben echt blij dat ik kaartjes had! Heb ook de niewe cd van 5sos besteld!! Nu wachten tot het binnnenkomt :)
xxxx
p.s. dit hoofstuk is via mn telefoon geschreven er zullen dan vast wel meer typefouten en/of zinsfouten inzitten sorry!!
JE LEEST
Breath In, Breath Out (ft. Liam Payne & Luke Hemmings)
Fanfiction"Who or what would you trust when everything else is uncertain."
