"Cracked and dry lips, red eyes and a sore throat."
Gehuild, geschreeuwd, alle pijn, verdriet en woede eruit gegooid. Niets bleek te helpen. Ik zat al 5 uur opgesloten in een kamer. 5 uur. Ik was tegen de muur aan gaan zitten en had mijn knieën opgetrokken en liet mijn kin erop rusten. Harry had me hier naar toe gebracht. Ik had alles geprobeerd om weg te komen bij hem, het hielp niet. Niets hielp tegen hem, tegen Zayn of tegen Jason. Harry had mijn koffer nog wel in zijn auto gelegd, waar al mijn spullen nu zijn? Geen idee. De tranen liepen nog steeds langs mijn wangen, non-stop er was niets dat ze tegen kon houden. Mijn gedachtens gingen steeds terug naar wat er vannacht gebeurd was, en hoe erg ik Liam haatte, maar ik miste hem ook. Ik kon er niets aan doen maar ik bleef mijn hersens er over breken.
Ineens ging de deur open. Mijn hart begon sneller te slaan en de tranen stroomde nog sneller mijn ogen uit. Zijn bruine ogen, zijn perfecte gezicht en zijn haar dat altijd goed bleek te zitten. Ademloos keek ik naar wat hij kwam doen. Hoe kon hij uberhaupt hier zijn. Ik voelde een golf woede door me heen gaan. Ik wist het! Ik was weer beland in een van zijn plannetjes ik voelde het.
"Baby girl, come with me." Zei hij met een grijns. Ik bleef stil zitten waar ik zat en keek hem angstig aan. Hij knielde naast me neer en streelde zachtjes mijn kaaklijn. "Why are you crying, I won't do anything." Hij veegde wat tranen van mijn gezicht. Ik keek hem nog steeds aan, ik durfde niets te doen ik bleef zo stil zitten als ik kon. Ik voelde zijn lippen op de mijne. "Waarom doe je dit?" Bracht ik zachtjes uit. "Wat?" Zei hij grijnzend. "Alles." Zei ik nog steeds zachtjes. Hij grijnsde alleen maar en trok me aan mijn arm om hoog, en hij duwde me het kamertje uit. Naar Harry, Zayn en Jason. "Kom Liam." Zei Zayn op een strenge toon tegen hem en ze verdwenen uit de woonkamer. Harry kwam naar me toe. "Are you ready for today?" Ik keek hem vragend aan. "O, je wist het nog niet..." Begon hij met een grijns. "Je gaat vandaag de ring weer in." Ik keek hem geschrokken aan. Zei hij nou net echt wat ik dacht dat hij zei. Hij pakte me bij zijn arm en trok me mee.
Ik wilde niet weer in zo'n loods zijn. Maar hier was ik dan toch weer. Het zag er bijna hetzelfde uit als die ene in Wolverhampton, maar dan liepen de gangen in andere bochten en zaten de uitgangen anders, ook de deuren verschilde. Ik zat in de kleedkamer met Harry's ogen op me gericht. Ik had besloten dit alles over me heen te laten kom. Als ik dood ging wat maakte het uit. Iedereen waarvan ik dacht dat ik op ze kon bouwen bleken niet eerlijk te zijn, en als ik dood zou gaan hier, kwam ik weer bij mijn ouders en was ik van alles af. Ik werd uit mijn gedachtens gehaald door Harry die mijn schouder heen en weer schudde en me gebaarde dat ik mee moest komen. "Ga je me echt weer daar dumpen?" Vroeg ik voor we de trap op liepen die naar de ring leidde. Hij keek om en voor het eerst zag ik gevoel in zijn ogen. Maar toch knikte hij, en trok me aan mijn arm de trap op. Ik klom de ring in en zag mijn tegen stander. Weer begon mijn hart als een razende te kloppen en de tranen prikte in mijn ogen. Ik zag zijn perfect bruine ogen, zijn mooie gezicht, en zijn haar dat altijd goed zat. Tegen over me stond Liam. Zijn ogen, zijn ogen stonden anders dan anders. Maar toch hoorde ik mijn hart breken. Ik voelde aan alles dat hij zichzelf niet was. Het startschot klonk en Liam kwam meteen op me af om me de eerste dreunen al te geven. Al snel lag ik op de grond en hoopte ik alleen nog maar dat dit snel voor bij zou zijn.
Ik voelde en hoorde nog steeds wat er om me heen gebeurde. Ineens voelde ik dat ik weggehaald werd bij het gejoel en ik voelde niemand meer die me sloeg of schopte. Ik zakte iedere keer weg maar wilde er bij blijven. Met moeite onderscheidde ik blond haar en een jongens gezicht van de zwarte vlekken die ik zag.
Het felle buitenlicht drong een klein beetje tot mijn ogen door, waardoor ik bijna verblind was. Nog steeds wist ik niet wie me weggehaald had en waar ik precies heen gebracht werd.
Langzaam deed ik mijn ogen open. Een vreemde omgeving staarde me aan. Het was er niet groot, de muren waren saai en een grijze laag verf bedekte de muren. Groene planten fleurde het geheel een beetje op en tegen over me zag ik een bekend gezicht. Luke. Door wat Liam had gezegd wilde ik meteen weg, zo snel als ik kon stond ik op en probeerde bij de dichtsbijzijnde deur te komen. Een aantal pijnscheuten schoten door me heen maar ik moest weg. "Baby, where do you want to go? You need rest." Langzaam begeleidde hij me weer naar de bank. "I can't trust you." Zei ik zachtjes. "What's wrong?" Vroeg hij en hij ging naast me zitten. "Liam... Hij zei dat jij.." Ik twijfelde of ik het wel moest zeggen. "Wat zei Liam?" Vroeg hij rustig. Mijn hart wilde het dolgraag vertellen maar mijn hoofd zei me dat ik het niet moest doen. "Grace... Ik wil heel erg graag weten wat hij over me heeft gezegd. Ik weet dat hij me niet mag, maar dan heeft hij nog niet het recht om dingen te zeggen die niet waar zijn." Ik zuchtte. "Hij zei dat..." Het was er bijna uit en toch hield iets me tegen. Moest ik het zeggen. Ik was zo bang dat hij boos zou worden of erger. "Grace. Kijk me aan. Ik doe echt niets. Wat hij ook heeft gezegd het is niet waar. Geloof me." Zijn blauwe ogen waren onweerstaanbaar, en ze keken zo onschuldig. Wie moest ik geloven. "Waarom zou ik je anders gered hebben?" Zei hij zachtjes.
----------------------------------------------------------------------
Yoooo peeps!
NIet het langste hoofdstuk maar het is weer een begin! Echt MEGA MEGA MEGAAAAA bedankt voor de votes! Ik bedoel, elke keer als ik nu online kom zijn er weer nieuwe votes op dit verhaal!!! And it brings me happinesssss :)
Woensdag spannende dag.... uitslag examen. Dus ja... stress :P
Ik ben al lekker aan het genieten van mijn vakantieeeeeee en tussen het slechte weer door geniet ik ook nog een beetje van de zonnnn. Heb vandaag ook mijn posters maar eens verhangenen veranderd... sommige waren wel heel erg kapot en zo... haha kwam er ook achter dat ik weer eens wat tijdschriften met poster moet gaan kopen...
Nog 15 dagen tot het concert!!! Kan echt niet meer wachten... haha.
Nou uh... nu ben ik wel weer klaar met alles zeggen enzo, hope you liked it!!!
xxxxxxxx
THANKS FOR EVERYTHING :)
JE LEEST
Breath In, Breath Out (ft. Liam Payne & Luke Hemmings)
Fanfiction"Who or what would you trust when everything else is uncertain."
