I Am Peter, Peter Pan -- Peter Pan (Completed)

Kapsones

Zou ze het wel vragen? Ja, ze wilt het gewoon weten. "Waarom stopte je met vechten?" Vraagt ze dan. Pan kijkt Mara vragend aan. "Jullie waren aan het winnen!" Roept Mara. "Precies op het moment dat ik mee ging vechten en dat ik bijna tegen de grond werd geslagen, riep je iedereen terug! Waarom?" Wilt ze weten. "Puur toeval." Antwoord Pan. "Toeval m'n reet." Vindt Mara. "Waarom liet je mij niet gewoon mee vechten?" Vraagt ze dan. Pan zet weer een stap dichterbij. "Dat zou zonde zijn van je mooie gezichtje." Antwoord hij. Met een grijns op zijn gezicht, verdwijnt hij weer. "Waarom gaat hij altijd midden in een gesprek weg!?" Roept Mara kwaad. "Mara?" Geschrokken draait Mara zich om. "Waar was je nou?" Vraagt haar vader bezorgd. "Sorry, ik raakte jullie kwijt." Liegt Mara. "Kom gauw, dan gaan we naar de anderen." Mara knikt en gaat weer met haar vader mee.

------------------------------------

Na weer 2 uur gelopen te hebben, besluit de groep weer even rust te nemen en te gaan zitten. "Dit schiet niet op zo." Zucht Emma. "Pan wist dat we dit zouden doen, daarom verplaatst hij zijn kamp niet." Denkt Hook hardop na. "Wat moeten we dan? Als we weer terug gaan lopen verplaatst hij zijn kamp weer wel." Denkt Mara mee. "Ik wil gewoon mijn broertje terug. Wat moet hij met mijn broertje?" Wilt Max weten. Verdrietig laat hij zich vallen op de grond. "Max, het komt goed. We vinden Tom al is dat het laatste wat ik doe!" Roept Mara, die naast Max gaat zitten.

"We moeten een andere manier vinden." Zegt Henry dan. Iedereen kijkt Henry vragend aan. "Ja, dit helpt blijkbaar niet. Pan kennende, hij blijft zo lang met ons spelen tot hij vind dat het niet meer nodig is. Daarbij kan ik me geen reden bedenken waarom hij Tom nodig zou hebben." Legt Henry uit. "Wat wil je daarmee zeggen?" Vraagt Max een beetje beledigd. "Dat Pan hem wel heeft, maar niet op zijn kamp." Denkt Henry. "Waar dan wel?" Vraagt Max. Henry haalt zijn schouders op. "Dat moeten we uit zien te vinden." Stelt hij voor. Emma staat op. "Laten we het doen. Henry heeft een punt. Toen pan Neal gevangen had, had hij hem ook niet nodig. Hij was opgesloten buiten het kamp van Pan. In plaats van opzoek gaan naar een kamp, moeten we opzoek naar alles wat een schuilplaats kan zijn, om Tom vast te houden." Vindt Emma. "En wat als dat niet zo is?" Vraagt Max, terwijl hij ook opstaat. "Laten we dan hopen dat we dichter bij zijn kamp zijn gekomen."

Als iedereen weer op stap is, besluit Emma naast Mara te gaan lopen. "Ah, Mara." Zegt Emma dan. Mara kijkt Emma vragend aan. "Ik ben nu toch wel nieuwsgierig wie het was?" Vraagt Emma. "Wie wat was?" Wilt Mara weten. "Degene van wie je echt houdt? Om de kaart te ontcijferen." Antwoord Emma. "Oh, dat." Zucht Mara. "Dus, wie was het?" Wilt Emma weten. Mara zucht. "Niemand belangrijk." Antwoord Mara. "Kom op, Mara. Het is iemand waarvan je echt houdt, blijkbaar zelfs meer dan van Max. Dat zegt zeker toch wel iets?" Zegt Emma dan. "Geloof me, dit ligt veel ingewikkelder dan je zou denken." Besluit Mara uiteindelijk te zeggen. Emma knikt. Ze besluit Mara maar even te laten, aangezien ze het niet wilt vertellen. Dwingen heeft geen nut.

"Jongens, wie heeft de kaart?" Vraagt Mara geschrokken, als ze de kaart niet meer in haar zakken kan vinden. "Ik niet." Antwoord Max snel. "Ik ook niet." Antwoord Henry, nadat hij in zijn zakken heeft gekeken. Ook Hook en Emma kijken in hun zakken. "Ik heb hem ook niet, lief." Zegt Hook dan. Emma schudt haar hoofd. "Ik ook niet. Heb je het echt niet in je zakken?" Vraagt Emma dan. Mara schudt haar hoofd. "Nee, echt niet. Ik moet hem verloren zijn." Zegt Mara. "Pech gehad dan." zegt Hook. "Pech gehad dan? We hebben die kaart nodig!" Roept Mara luidt. "Maar als je hem bent verloren, kunnen we niet veel." Legt Hook uit, die niet wil dat zijn dochter door dit eiland gaat zwerven.

"Net had ik hem nog. Die kaart kan niet ver liggen. Ik moet kijken of ik hem nog kan vinden." Vindt Mara. "Wat als je ons niet meer terug vindt?" Vraagt Hook bezorgd. "Ik ga niet verder dan waar we gingen rusten. Als ik hem dan nog niet heb, kom ik terug. Ik moet gewoon kijken of ik hem nog kan vinden." Legt Mara uit. "We hebben die kaart niet meer nodig. We hebben nu toch een ander plan?" Vraagt Max dan. "En als dat niet werkt? Die kaart is het enige wat we hebben." Houdt Mara vol. "Mara heeft gelijk. Ga maar kijken. Wij lopen in de tussentijd weer verder, maar rustiger. Zo kun je ons zo inhalen." Stelt Emma voor. "Deal." Antwoord Mara en ze begint te lopen, nog voor haar vader kan protesteren. "Mara is sterk. Ze redt het echt wel." Helpt Emma hem herinneren. Hook zucht, maar knikt. Diep van binnen weet hij dat Mara het makkelijk redt. "Zullen we?" Vraagt Max dan, die gewoon zijn broertje terug wilt. De anderen knikken en beginnen weer rustig te lopen.

"Mara, is alles wel goed?" Vraagt Mary Margaret. Mara kijkt op uit haar gedachtes. "Gaat het?" Vraagt Mary Margaret weer. Mara knikt, nog steeds een beetje in gedachten. Waarom zou Pan zoiets zeggen? Dat zou zonde zijn van je mooie gezichtje? Waar slaat dat op? "Mara?" Roept haar vader. Mara kijkt op. "Ik roep je al drie keer." Zegt Hook dan. "Sorry." Antwoord Mara. "Waar zit je toch steeds aan te denken?" Vraagt haar vader bezorgd. "Niets bijzonders." Antwoord Mara. "Je word toch niet nog steeds lastig gevallen door Pan, he?" Wilt Hook dan weten. Iedereen kijkt Mara vragend aan. "Wat? Nee, natuurlijk niet. Waarom zou hij?" Vraagt Mara dan. "Geen idee, maar met Pan weet je het maar nooit." Vindt haar vader. Mara zucht. "Wat jij wil." Antwoord ze, terwijl ze haar vader voorbij loopt. "Komen jullie nog? We moeten Henry redden." Zegt ze dan. "Strak plan." Vindt Regina, terwijl ze achter Mara aan gaat. De rest volgt vanzelf, behalve Hook. Hij kijkt achter zich en even om zich heen. Hij vertrouwt het niet. Hij besluit te gaan lopen, om dicht bij zijn dochter te blijven.

"Waar is die stomme kaart?" Vraagt Mara zich hardop af. Ze zoekt overal om zich heen, tot ze bij de afgesproken plek is aangekomen. Verder dan dit mag ze niet. Dat zou ook geen nut hebben. Hier had ze hem namelijk nog, dat weet ze zeker. Ze kijkt goed om zich heen, op de grond, opzoek naar de kaart. "Iets kwijt?" Hoort Mara plots iemand zeggen. Zuchtend gaat ze weer rechtop staan. "Ik had kunnen weten dat jij erachter zat." Zegt ze dan. "Het verbaasd me dat je daar nu pas achter komt." Mara draait zich om en kijkt recht in de ogen van Pan, die maar milimeters van haar af staat. "Hoe kom je aan die kaart. Ik begin namelijk te denken dat ik hem helemaal niet ben verloren." Zegt Mara, terwijl ze een stap achteruit zet. "Zakken rollen is niet zo moeilijk." Zegt Pan. "Vooral niet als je Peter Pan heet." Grijnst Pan, terwijl hij een stap dichterbij zet. "Jij hebt kapsones, weet je dat?" Vraagt Mara, terwijl ze weer een stap achteruit zet. Pan lacht enkel.