I Am Peter, Peter Pan -- Peter Pan (Completed)

Einde Discussie

"Dus dat is het?" Vraagt hij. Mara kijkt hem weer aan. "Wat wil je? Je blijft maar spelletjes met me spelen en ik word er gek van! Ik ben geen poppetje in 1 van je spelletjes! Ik ben geen prijs die je kunt winnen! Dus stop met het bespelen van mijn gevoelens!" Roept Mara kwaad. Pan reageert niet. Wat kan hem het schelen? Mara zucht, draait zich om en begint weer te lopen. "Kom op, Tom. We gaan opzoek naar de anderen en dan eindelijk naar huis." Zegt ze. Tom knikt. Hij wilt niets anders.

------------------------------------

"TOM!" Roept Max als hij zijn kleine broertje ziet. Max rent op Tom af en houdt hem stevig vast in een knuffel. "Ik heb je zo gemist! Ben je oké?" Vraagt Max. Tom knikt. "Ja, niets aan de hand." Antwoord Tom. "Mara, ben jij ook oké?" Vraagt Hook bezorgd, terwijl hij zijn dochter in een knuffel vast houdt. "Ja, pa. Ik ben oké." Antwoord Mara. "Mooi." Zucht Hook opgelucht. "HOE HAAL JE HET IN JE HOOFD!?" Roept hij dan kwaad. "Wow, rustig! Ik heb wel iemand gered hé!" Protesteert Mara. "IN JE EENTJE! BESEF JE WEL HOE GEVAARLIJK DAT IS!?" Roept Hook, nog steeds woedend. Mara rolt met haar ogen. "Het is toch goed gegaan." Antwoord ze simpel. Hook wilt weer gaan schreeuwen, maar word tegen gehouden door Emma. "Gelukkig is alles goed afgelopen. Laten we naar huis gaan." Zegt ze snel. De anderen knikken.

"Zeg, Mara. Hoe heb je Tom eigenlijk kunnen redden?" Vraagt Henry. "Oh, ik wist gewoon hoe ik op zijn kamp moest komen." Antwoord Mara. "Waarom gingen we dan niet met z'n allen?" Vraagt Henry weer. "Alleen was sneller." Antwoord Mara snel. "Heb je nog veel last gehad van Pan?" Wilt Henry dan weten. Mara zucht. Waarom zoveel vragen? Mara wil net antwoorden, maar iemand anders is voor. "Pan heeft met haar gevoelens gespeeld." Horen ze Tom plots zeggen. Mara's ogen worden groot. "WAT?" Roept Hook luidt. "Mara jij legt beter nu uit wat hij bedoeld!" Roept Hook. Mara kijkt van haar vader, naar de anderen en terug naar haar vader. "Ik euhh.." Begint ze, maar ze heeft geen idee wat ze moet zeggen. "Pan wou dat ze bleef, maar hij mocht niet met haar gevoelens spelen." Legt Tom voor haar uit. Mara houdt echt van Tom, maar nu mag hij wel stoppen met praten.

"Mara?" Vraagt Hook waarschuwend. "Kom op, niet lullig bedoeld of zo, maar serieus. Geloven we nu echt een klein kind?" Vraagt Mara. "Waarom zou hij dat anders zeggen?" Vraagt Hook. "Weet ik veel!" Roept Mara. "Tom zou nooit liegen!" Roept Max dan. Mara weet niet meer wat ze moet zeggen. Ze wilt de waarheid niet vertellen, maar eigenlijk wil ze ook niet de schuld in Tom zijn schoenen schuiven. "Ik weet het gewoon niet, oké. Zullen we nu naar huis gaan? We zijn eindelijk allemaal samen. Nu moeten we naar huis!" Vindt Mara. "Goed idee, kom op." Vindt Emma. Hook wilt protesteren, maar Emma geeft hem de 'ga-er-niet-over-door' blik. Hij besluit dus maar zijn mond te houden. Dan besluiten ze eindelijk om met z'n allen naar huis te gaan.

Als iedereen bij het schip is aangekomen, laten Hook en Emma eerst de kinderen omhoog. Te beginnen met Tom, Max en dan Henry. Mara kijkt even achter zich en twijfelt voor een kleine seconde. "Mara?" Vraagt Hook dan. "Ja, sorry." Antwoord Mara. Ze klimt het schip op, met Emma en Hook achter haar aan. Hook maakt het schip los en begint te varen. "Mara!" Horen ze een stem in de verte roepen. Mara kijkt op, richting het eiland. "Mara!" Pan staat aan het eind van het eiland, die steeds meer verdwijnt. "Ik hou van je!" Hoort Mara hem nog net roepen. Mara's ogen worden groot. Hij heeft het eindelijk toegegeven. Mara rent naar het einde van de schip. "Peter!" Roept ze luidt, maar het is al te laat. Pan is niet meer in zicht. Ze zijn al weg.

"Het was Pan, was het niet?" Vraagt Emma. Mara, die op de grond zit, kijkt Emma vragend aan. "Degene van wie je echt houdt? Dat was Pan." Legt ze uit. Mara kijkt weg en reageert niet. Emma gaat naast haar zitten. "Je weet dat Pan niet te vertrouwen is. Hij kan niet van iemand houden. Jij verdient echt beter." Vindt Emma. Mara rolt met haar ogen. "Hoorde je het niet? Hij zei dat hij van me houdt! Na een jaar heeft hij het eindelijk toegegeven.." Zucht Mara. "Na een jaar?" Vraagt Emma verbaasd. "Was dit ook al aan de gang toen Henry ontvoerd was?" Vraagt ze dan. Mara haalt haar schouders op.

"Genoeg van deze onzin!" Roept Hook plots, die aan komt lopen. "Vergeet hem gewoon, het word toch nooit wat." Vind Hook. "Wie zegt dat?" Vraagt Mara. "Ik. Wij zijn nu bijna thuis en dat is waar we blijven, allemaal!" Roept Hook. "En wat als ik dat niet wil?" Vraagt Mara. "Je hebt geen keus! Het is over, het is genoeg! Toen had ik je al verteld die onzin te vergeten! Het is je eerder ook al gelukt dus nu ook!" Roept Hook. "Eerder ook al gelukt? Zie je nu nog niet in dat het me nooit is gelukt! Ik dacht hem te kunnen vergeten door met iemand anders te gaan, maar dat is me nooit gelukt!" Roept Mara terug. "Kan me niet schelen! Pan is geen optie! Einde discussie!" Roept Hook.