Alia's Adventure

CHAPTER-4

Alia POV

Pauwi na ako sa bahay namin tatlong araw din akong namalagi dito sa hospital dahil under observation pa ako si tita naman ay magaling na rin pero iyak ng iyak at kung minsan ay naka-tulala, sayang at nakakamiss si daddy dahil hindi ko na siya makakasama pa dahil patay na siya.

Nauna na si tita dahil aasikasuhin pa niya ang ang burol ni papa hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala that my father is gone parang kailan lang masaya pa kami pero ngayon kasama na niya si God.

'Daddy i know that you are in heaven now but please guide and protect me' after few minutes ay nakarating na rin kami sa bahay nandoon nakita ko si tita umiiyak sa harap ng kabaong ni daddy agad ko siyang nilapitan at niyakap pero tinulak niya lang ako.

"LUMAYO KA SA AKIN HINDI KITA KAILANGAN!!!!!!!!!!!!!" Sigaw sa akin ni tita rose.

"NANG DAHIL SAYO NAMAMATAY ANG ASAWA KO!!!!!!!!" Dagdag pa niya totoo naman eh kung hindi ko pinilit si daddy na pumuntang park eh di sana ay buhay pa siya this is all my fault.

Pumunta na lang ako sa aking kawarto at doon na lang umiyak ng umiyak unti pa lang ang mga nagpupuntahan sa burol ni daddy  dahil bukas pa darating sina tito at tita puro kapitbahay pa lang ang mga bumibisita.

Nandito lang ako buong maghapon sa kwarto dinadalhan ako ni manang ng pagkain pero hindi ko magawa na kumain dahil wala akong gana patuloy pa rin ako sa pag-iyak.

Maya-maya ay bumukas ang pintuan ng aking silid nakita ko na pumasok si manang na may dalang pagkain para sa hapunan.

"Hindi mo naman kinain??" sabi ni  manang.

"Wala po akong gana" malunkot kong sagot.

"Kung nandito lang ang daddy mo sigurado ako na papagalitan ka" dahil sa sinabi ni manang ay napangiti ako ng malungkot.

"Alam mo alia anak sa buhay hindi maiiwasan ang mga pagsubok o problema dahil parte na iyon ng ating buhay ang kailangan mo lang gawin ay tanggapin at resolbahin ang problema dahil kung tatakbuhan mo lang ang mga problema ay patuloy ka pa rin nitong hahabulin gaya ngayon na wala na sa iyong tabi ang iyong daddy kailangan mong magpakatatag para malampasan ang problema" napangiti ako sa sinabi ni manang.

"Salamat po manang dahil hindi niyo po ako pinapabayaan" sabi ko ng  na naka-ngiti.

"Kumain ka na at magpahinga" sabi niya bago lumabas ng aking kwarto.

Kumain na ako at nagbihis ng pang tulog at nahiga na sa kama dahil siguro sa pagod ay naka tulog na ako.

*********ARAW NG LIBING*********

Alia POV.

Nandito ako ngayon sa tapat ng kabaong ni Daddy dahil mamaya-maya ay ililibing na siya.

"Daddy i will miss you. I promise daddy that i will be strong and brave girl. I love you dad goodbye and thank you for all " sabi ko habang nakayakap sa kabaong at umiiyak.

Maya-maya ay lumapit na ang pari at binasbasan ito pagkatapos ay isinara na ang kabaong.

Binuhat na ng mga lalaki ang kabaong at unti-unting binababa sa hukay habang nag hahagis kami ng mga bulaklak it hurt to say goodbye in someone who is been part of your life.

Umalis na kami pagkatapos pagka uwi ko sa bahay ay agad akong nagbihis at humiga sa kama wala akong gana na bumaba kaya nagkulong na lang ako sa kwarto buong maghapon.

Hindi na ako kumain basta natulog na lang ako sana makayanan ko ang mga araw na magdadaan sa buhay ko sana gabayan ako ni daddy.

Maya-maya Ay may kumatok sa pintuan ko.

"Pasok po " sabi ko at pumasok naman si manang.

"Oh eto dinalahan na kita ng pagkain dahil alam kong hindi ka bababa " sabi niya sabay lapag sa harap ko ng pagkain.

"Salamat po manang" sabi ko ng nakangiti kumain lang ako ng tahimik ng bigla akong nagsalita.

"Manang pwede mo ba akong kwentuhan tungkol sa buhay mo kung paano ka napadpad sa mundo namin, sa mundo ng mga tao" mahaba kong sabi.

"Oh sige ang totoo niyan ako ang pinakamalakas na wizard sa lugar namin tintawag nila akong ' The great wizard ' dahil sa galing ko at lakas payapa pa noon ang mundo namin hanggang sa dumating ang araw ng digmaan sa pagitan ng mga white mages at black mages lahat ng lahi ay nakipaglaban gaya ng mga mages na kayang kumontrol ng elemento ,witch na kilala sa paggawa ng mga potion, isa din ang lahi namin ang mga wizard na kilala sa paggamit ng mga spell marami pa ang nakipaglaban para mapanatili ang kapayapaan sa buong magic world  numatras noon ang mga dark mages at nangakong babalik uli. Pagkatapos ng war ay naging payapa uli ngunit isang araw ay nabalitaan na lang namin na hinihigop ng mga dark mages ang mga kapangyarihan ng mga white mages doon na nagsimulang lagyan ng barrier ang buong white land pero hindi pa rin iyon naging sapat kahit magtulungan pa ang apat na kaharian ang Fire,Air,Water, at land kingdom kaya walang kaming nagawa kundi bumuo ng sariling barrier pero ang mga witch at wizard ay walang kakayahang gumawa ng barrier kaya nahigop ng mga dark mages ang kapangyarihan ng mga witch at wizard hindi ko alam kung may natira pa sa lahi ng mga witch o ng mga kagaya kong wizard dahil pagkatapos ng nabalitaan kong iyon ay umalis na ako sa mundo namin at pumunta sa mundo ninyo" kwento niya.

"Oh, sige na matulog ka na" sabi niya kaya humiga na ako at pinikit ang aking mga mata ngunit bago ako tuluyang maka tulog ay may ibinulong pa siya sa akin.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Ikaw lang ang makakatulong para mabalik uli ang kapayapaan sa mundo namin sa mundo ng immortal"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Saaa po nagustuhan niyo.

Ano po kaya ang ibig sabihin ng sinabi ng manang lucia??

Sa tingin niyo po.

VOTE AND COMMENT PO.

-sis Z 😘