Το κρεβάτι είναι πολύ άνετο, η ζεστασιά χαλαρωτική. Όλο μου το σώμα βρίσκεται σε αδράνεια. Έχω αρκετό καιρό να κοιμηθώ τόσο άνετα. Δεν θέλω ούτε να ανοίξω τα μάτια μου και ούτε να κουνηθώ για να μην χαλάσω αυτήν την αίσθηση. Νιώθω σαν να είναι δυο χέρια τυλιγμένα γύρω από την μέση μου κι αυτό είναι υπερβολικά βολικό.
Μα, μισό λεπτό. Ανοίγω τα μάτια μου δειλά και γυρίζω το κεφάλι μου. Αυτό δεν είναι το κρεβάτι μου, δεν είναι το δωμάτιο μου και έχω όντως δύο στιβαρά χέρια τυλιγμένα στην μέση μου. Το πρώτο πράγμα που αντικρίζω είναι το αγγελικό πρόσωπο του. Δεν έχει ξυπνήσει ακόμα, οι βλεφαρίδες του μακριές και όμορφες. Πρώτη φορά βλέπω τα χαρακτηριστικά του σε ηρεμία.
Ακουμπάω ελαφρώς τα δάκτυλα μου στο μάγουλο του για να μην τον ξυπνήσω. Η επιδερμίδα του είναι απαλή και οι γωνίες του έντονες. Έχω μια τρομερή επιθυμία αυτήν την στιγμή να τον φιλήσω στα μάτια, στα μάγουλα και στο χείλος του..
Ανοίγει αργά τα μάτια του κι εγώ απομακρύνομαι. Σουφρώνει το χείλος του και κοιτάει προς την κατεύθυνση μου. Εκείνη την στιγμή το μόνο που μπορούσα να σκεφτώ είναι το πως βρέθηκα εδώ και τι ακριβώς έγινε εχθές. Όταν είδε το μπερδεμένο βλέμμα μου έκανε μια κίνηση. Κεραυνούς να ρίξει ο Δίας να με κάψει για τις σκέψεις μου τώρα. Έγλειψε με την γλώσσα του το στεγνωμένο χείλος του για να το υγράνει. Το ασθενοφόρο και γρήγορα.
Κατάλαβε την αναστάτωση μου και χαμογέλασε αυτάρεσκα. <<Καλημέρα μικρή μου.>>
Μικρή του; Τι; Του; Έμεινα να τον κοιτάζω σαν ζόμπι ενώ εκείνος το απολάμβανε. Μόνο μια απορία έχω, μια μικρή λεπτομέρεια. Γιατί είναι τόσο άνετος; Λες και όλα είναι μια χαρά που βρίσκομαι στο σπίτι του πιο συγκεκριμένα στο δωμάτιο του και ακόμη πιο, αμάν, συγκεκριμένα στο κρεβάτι του. Τι είπε πάλι η έξυπνη; Λες να βρίσκεσαι εδώ και να μην το ήξερε; Αυτή η φωνούλα αρχίζει να με εκνευρίζει.
Σηκώθηκα απότομα από το κρεβάτι και συνειδητοποίησα ότι φοράω μόνο μια δικιά του μπλούζα. Γι'αυτό είχα κοιμηθεί τόσο άνετα..είχα κοιμηθεί στην αγκαλιά του και μύριζα την μυρωδιά του. Αυτός ο άνθρωπος έχει βαλθεί να με αποτελειώσει.
<<Με τρελαίνει που έχω τέτοια επίδραση πάνω σου.>>, μου είπε με την βραχνιά αγουροξυπνημένη φωνή του. Αμέσως επανέλαβε την κίνηση του και ξανά ακούμπησε την γλώσσα του στο χείλος του. Ναι, κατάλαβα τι εννοείς. Δεν χρειαζόμουν αναπαράσταση.
YOU ARE READING
Ε1: The Mysterious Boy
Teen Fiction''Θα έπρεπε να με φοβάσαι!'' μου είπε και με κοίταξε με ένα πονηρό χαμόγελο. Η Εμμανουέλα είναι ένας κλειστός και εσωστρεφής χαρακτήρας, ένα ντροπαλό 17χρονο κορίτσι. Χάρη της κολλητής της, Ιζαμπέλας εμπλέκεται σε μια σειρά από μπελάδες δίχως τη...