Ε1: The Mysterious Boy

Kεφάλαιο 10

Ηρέμησα τον εαυτό μου και αποφάσισα να τον πάρω τηλέφωνο.

<<Καλημέρα μικρή μου.>>, μικρή του; Μαζέψτε τον!

<<Καλημέρα Ε1.>>

<<Μου αρέσει να με λες έτσι. >>, είπε με βαθιά αγουροξυπνημένη φωνή.  Μισό ποιος τον ρώτησε;! 

<<Τώρα ξύπνησες;>>, τον ρώτησα.

<<Ναι. >>, απάντησε με την σέξυ του φωνή. Κάτσε κι εγώ μόλις ξύπνησα αλλά είμαι αρκετά σίγουρη ότι η φωνή μου δεν ακούγεται έτσι. Ρεζίλι!

<<Θα κάνουμε τίποτα σήμερα; >>, ρώτησα ενθουσιασμένη και ήλπιζα η απάντηση να είναι ναι γιατί μου έλειπε ήδη.

<<Δεν νομίζω. Ξέρεις έχω δουλειές με την ομάδα σήμερα.>>, μπορούσα να διακρίνω την απογοήτευση στην φωνή του.

<<Εντάξει, δεν πειράζει θα κανονίσουμε για αύριο. >>, έδινα ελπίδες στον εαυτό μου ότι τουλάχιστον θα τον έβλεπα σύντομα.

<<Και τι δουλειές είναι; >>, ρώτησα με περιέργεια.

<<Οχι που δεν θα ρώταγες. Τίποτα το δύσκολο. >> είπε βαριεστημένα.

<<Το επικίνδυνο; >>

<<Μην ανησυχείς .>>, με καθησύχασε τώρα.

Κατέβηκα στην κουζίνα και οι γονείς μου έτρωγαν πρωινό. Τους καλημέρησα με ένα φιλί και έκατσα να φάω κι εγώ.

Ανέβηκα στο δωμάτιο μου και συνέχισα να διαβάζω το βιβλίο μου. Τότε χτύπησε το κινητό μου και είμαι αρκετά σίγουρη ότι το χαμόγελο μου έφτασε έως τα αυτιά μου. Αα,  ο Τζίμμυ είναι.

Η πόρτα του δωματίου μου άνοιξε και εισέβαλε η Ιζαμπέλα. Αφού μιλήσαμε με τον Δημήτρη,  αποφασίσαμε να δούμε ταινία με τον υπολογιστή και κατέβηκα να φέρω ποπ κορν για να φάμε.

Σχολιάζαμε το καθετί που γινόταν στην ταινία και γελούσαμε με τις ασυναρτησίες που λέγαμε.

<<Μήπως έχεις κάτι να μου πεις; >>, από που ήρθε αυτό τώρα;

<<Εντάξει συγνώμη, δεν θα ξανά φάω από την δικιά σου σοκολάτα. >> ,της απάντησα και χαμήλωσα το κεφάλι και καλά μετανιωμένη.

<<Εμμανουέλα,  δεν εννοώ αυτό. >>, καλά άκουσα είπε Εμμανουέλα άρα τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά.

Δεν ήξερα πως να της το πω.. Πως θα το πάρει!; Φοβάμαι πως δεν θα της αρέσει αυτό που θα ακούσει. Εάν δεν το εγκρίνει.