Άνοιξα την πόρτα του δωματίου μου και αφού την έκλεισα πίσω μου σωριάστηκα πάνω στο κρεβάτι μου. Σε κάθε συνάντηση μας ανακαλύπτω μια διαφορετική πτυχή του εαυτού του. Κάποιες φορές είναι απόμακρος και απότομος, ενώ άλλες είναι πιο τρυφερός και γλυκός. Αυτό με ενθουσιάζει, ανυπομονώ για την επόμενη φορά που θα τον δω.
Βέβαια αυτό με τρομάζει κιόλας, είμαι σαν καμιά εξαρτημένη. Εγώ, που έβλεπα ζευγαράκια και τους κορόιδευα, που ο ένας μου βρομούσε κι ο άλλος μου ξίνιζε. Το μυαλό μου όμως είχε κολλήσει στα λόγια του.
Flashback
Δεν άντεξα την ντροπή και άνοιξα την πόρτα του αυτοκινήτου για να βγω έξω, χρειαζόμουν καθαρό αέρα αμέσως. Άκουσα τα βήματα του να με πλησιάζουν, και σιγά σιγά πλησίαζε και το καρδιακό, τόσο γρήγορα που χτυπούσε η καρδιά μου. Μου έπιασε άτσαλα τον καρπό και με έφερε πιο κοντά του ενώ αυτό το αυτάρεσκο χαμόγελο δεν έλεγε να φύγει από τα χείλη του.
<<Άρα, είμαι το πρώτο αγόρι σου.>>, συμπέρανε. Μα καλά με ποιον τα έχω, διάνοια ο άνθρωπος.
Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου και έχωσε το πρόσωπο μου στα χέρια του.
End of flashback
Μόνο και στην εικόνα, δεν άντεξα. Σκεπάστηκα με την κουβέρτα μου και έκανα γύρους στο κρεβάτι μου. Που θα πάει θα το πάθω το καρδιακό, δεν το γλιτώνω. Το επόμενο πρωί η Ιζαμπέλα εισέβαλε στο δωμάτιο μου, συνήθεια το έχει κάνει πια αυτή η κοπέλα.
<<Έμμα, πετάω..δεν, δεν.. Είπα να μην στα πω,για να πάρω το αίμα μου πίσω, αλλά δεν άντεξα.>> Που έχω μπλέξει Θεέ μου.
<<Μάλιστα.>>, είπα και έβγαλα τα γυαλιά μυωπίας από τα μάτια μου και ακούμπησα το βιβλίο στο κομοδίνο. <<Προσγειώσου λίγο στην γη και μετά μου λες.>>, την ειρωνεύτηκα. Ναι, κι εγώ απορώ ώρες, ώρες πως με αντέχουν οι φίλες μου. Μα τι να κάνουμε, η ειρωνεία είναι στο αίμα μου.Δεν σχολίασε καν αυτά που είπα. Φέρτε μου πίσω την Ιζαμπέλα μου.
<<Χθες, βγήκα με τον Ιάκωβο.>>, ο ενθουσιασμός ήταν εύκολο να διακριθεί στα μάτια της.
<<Του είχα πει πόσο μου αρέσει να κάνω γκράφιτι..κι αυτός ήρθε να με πάρει από το σπίτι με την μηχανή. Καλά, τέλεια η μηχανή έτσι;!>>, σχολίασε μόνη της. Κούνησα απλά το κεφάλι μου για να συνεχίσει. Τώρα μπαίνουμε στο ψητό.
YOU ARE READING
Ε1: The Mysterious Boy
Teen Fiction''Θα έπρεπε να με φοβάσαι!'' μου είπε και με κοίταξε με ένα πονηρό χαμόγελο. Η Εμμανουέλα είναι ένας κλειστός και εσωστρεφής χαρακτήρας, ένα ντροπαλό 17χρονο κορίτσι. Χάρη της κολλητής της, Ιζαμπέλας εμπλέκεται σε μια σειρά από μπελάδες δίχως τη...